Ezechiel (Kasprowicz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ezechiel – poemat Jana Kasprowicza[1], wchodzący w skład cyklu Pieśni biblijne obok sekwencji Z motywów biblijnych i poematu Chrystus. Utwór jest napisany przy użyciu strof sześciowersowych rymowanych abbaba. Wersy w strofach są jedenastozgłoskowe z wyjątkiem ostatniego, który ma trzynaście sylab.

I prorok ręką zasłoni swe oczy
Od onych blasków i, na pół przegięty,
Słucha, jak rozkaz, w piorunach poczęty,
Do jego wnętrza, niby żar, się toczy,
Jak go biczuje gromowymi pręty,
By szedł pomiędzy braćmi podnieść głos proroczy.

Poemat jest oparty na tekście Biblii, a konkretnie Księgi Ezechiela ze Starego Testamentu. Ezechiel[2][3] był jednym z najważniejszych proroków.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kasprowicz Jan, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2016-12-23].
  2. Ezekiel, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-04-03] (ang.).
  3. Kim był prorok Ezechiel. badaczbiblii.blog.pl. [dostęp 2017-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-04)]. (pol.).