Félix-Antoine Savard

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Félix-Antoine Savard
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

31 sierpnia 1896
Quebec

Data i miejsce śmierci

24 sierpnia 1982
Quebec

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

1922

Félix-Antoine Savard (ur. 31 sierpnia 1896 w Quebecu, zm. 24 sierpnia 1982 tamże) – kanadyjski powieściopisarz i ksiądz katolicki.

Dzieciństwo i młodość spędził w Saguenay. W 1922 otrzymał święcenia kapłańskie, później nauczał przedmiotów humanistycznych, od 1943 wykładał też sztukę na Uniwersytecie Laval. Pisał liryczne powieści z życia chłopów i osadników frankokanadyjskich - Menaud, maître-draveur (1937), L’Abatis (1943), La Minuit (1948), Martin et le pauvre (1959), Le barachois (1959), L’abatis (1969), La Roche Ursule (1972), które przyniosły mu rozgłos. Wydał też zbiory poezji Aux marges du silence (1975) i Discours (1975).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]