Fałdy Kerkringa
Fałdy Kerkringa, fałdy okrężne (łac. plicae circulares) – gładkie, jednolite, położone nieopodal siebie struktury błony śluzowej, przechodzące z jednej strony pętli jelita cienkiego na drugą.
Fałdy te pojawiają się w dwunastnicy w okolicy 2,5–5 cm od odźwiernika i mogą osiągać do 8 mm wysokości. Często znacznie różnią się wielkością. Są widoczne w dalszej części dwunastnicy, jelicie czczym. W jelicie krętym nie występują lub występują rzadko i mniejsze. Za połową długości jelita czczego stają się coraz mniejsze, aż do niemal całkowitego wygładzenia pod koniec jelita krętego.
Ich fizjologicznym zadaniem jest zwiększanie powierzchni błony śluzowej jelita cienkiego oraz regulowanie szybkości pasażu jelitowego.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Peter Lawrence: Chirurgia ogólna. Wrocław: Wydawnictwo Medyczne Urban & Partner, 1998, s. 214. ISBN 83-85842-19-5.
