Fábio Coentrão

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Fabio Coentrao)
Fábio Coentrão
Ilustracja
Fabio Coentrao (2015)
Pełne imię i nazwisko

Fábio Alexandre da Silva Coentrão

Data i miejsce urodzenia

11 marca 1988
Vila do Conde

Wzrost

178 cm

Pozycja

lewy obrońca, lewy pomocnik, lewy napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1999–2006 Rio Ave FC
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2005–2007 Rio Ave FC 29 (5)
2007–2011 SL Benfica 52 (2)
2008 CD Nacional (wyp.) 16 (4)
2008 Real Saragossa (wyp.) 1 (0)
2009 Rio Ave FC (wyp.) 16 (3)
2011–2018 Real Madryt 58 (1)
2015–2016 AS Monaco FC (wyp.) 15 (3)
2017–2018 Sporting CP (wyp.) 25 (1)
2018–2021 Rio Ave FC 34 (2)
W sumie: 246 (21)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2005  Portugalia U-18 1 (0)
2006–2007  Portugalia U-19 10 (5)
2007  Portugalia U-20 7 (4)
2009  Portugalia U-21 7 (6)
2010  Portugalia U-23 1 (0)
2009–2019  Portugalia 52 (5)
W sumie: 78 (20)
  1. Aktualne na: 1 lipca 2018. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 1 lipca 2018.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Europy
III miejsce Polska i Ukraina 2012 piłka nożna

Fábio Alexandre da Silva Coentrão (wym. [ˈfaβiu ˈkwtɾɐ̃w]; ur. 11 marca 1988 roku w Vila do Conde) – portugalski piłkarz, który występował na pozycji obrońcy.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Wychowywał się w rodzinie mieszkającej w biednej wsi Vila do Conde. Jak wielu jego rówieśników, bardzo inspirował go futbol, lecz słaba sytuacja materialna nie pozwalała na realizację jego marzeń. Wspierał finansowo rodziców, pracując jako malarz. Gdy miał 16 lat, jego rodzina przeniosła się do Francji.

Przygodę z futbolem rozpoczął w Rio Ave FC, gdzie zaczynał grać na pozycji lewoskrzydłowego. W 2005 zadebiutował w pierwszej drużynie swojego macierzystego klubu. Sporadycznie dostawał okazję do gry, jednak jeśli się to zdarzało, pokazywał się z bardzo dobrej strony. Sezon 2005/06 okazał się pechowym, gdyż drużyna spadła do niższej klasy rozgrywkowej. Mimo znakomitego sezonu 2006/07, ekipa Rio Ave nie uzyskała awansu do Primeira Liga. Do awansu zabrakło dwóch punktów, a drużyna zajęła trzecią pozycję w ligowej tabeli. Pomimo przegranej, Coentrão otrzymał nagrodę indywidualną, zostając uznanym za odkrycie Liga de Honra – zaplecza ekstraklasy. Ze względu na znakomitą grę na skrzydle, wielu kibiców zaczęło porównywać go do Arjena Robbena. W 2007 czasopismo „World Soccer” zamieściło go na liście 50 najlepiej rokujących piłkarzy świata.

Mimo wielkiego zainteresowania europejskich klubów, postanowił pozostać w ojczyźnie, wybierając propozycję Benfiki Lizbona. Po trzech meczach został wypożyczony do Nacionalu Madeira, gdzie w 16 występach zdobył cztery bramki. W 2008 SL Benfica ponownie skorzystała z wypożyczenia, tym razem do drugoligowego wówczas Realu Saragossa. W hiszpańskim zespole nie dostał wielu szans na grę, występując tylko w jednym meczu. Po powrocie do Lizbony, SL Benfica znów wypożyczyła go na pół roku, tym razem do Rio Ave FC, klubu z jego rodzinnego miasta. W 16 występach strzelił trzy gole, w tym dwa FC Porto na Estádio do Dragão.

Wraz z końcem sezonu 2008/09 wrócił do stolicy, a trener Jorge Jesus postanowił przesunąć go ze skrzydła do defensywy. Dopiero na lewym boku obrony, Coentrão zaczął wykorzystywać wszystkie swoje atuty. Mimo swojego młodego wieku, stał się jednym z najlepszych obrońców świata. W 2009 został okrzyknięty „odkryciem roku” lizbońskiego klubu. Potwierdzeniem jego wielkiej formy było także indywidualne trofeum pod koniec sezonu 2009/10 dla największego odkrycia ligi portugalskiej. Do nagród indywidualnych dołożył również zwycięstwo w rozgrywkach ligowych oraz wygraną w Pucharze Ligi. SL Benfica, chcąc zabezpieczyć się przed potencjalnymi kupcami swojego najlepszego zawodnika, 27 października 2010 przedłużyła kontrakt z piłkarzem do czerwca 2016, zapisując przy tym klauzulę odejścia wynoszącą 30 mln euro. Mimo że sezon 2010/11 był bardzo dobry w wykonaniu obrońcy, klub nie osiągnął założonych przed sezonem celów. „As Águias” wygrali po raz trzeci z rzędu Puchar Ligi Portugalskiej, a także doszli do 1/2 finału Ligi Europy, przegrywając walkę o finał z rywalem z ligowego podwórka – Sportingiem Braga.

Po zakończeniu sezonu 2010/11 zadeklarował chęć gry w Realu Madryt. Mimo długich negocjacji z portugalskim klubem, proces transferu zakończył się dopiero 5 lipca 2011. Transfer kosztował klub 30 mln euro w zamian za sześcioletni kontrakt z zawodnikiem. Podczas pierwszego sezonu w barwach nowego klubu piłkarz rozegrał 20 ligowych spotkań i walnie przyczynił się do zdobycia pierwszego od czterech lat Mistrzostwa Hiszpanii. Pod koniec sierpnia 2012 klub sięgnął po Superpuchar Hiszpanii.

29 stycznia 2020 ogłosił zakończenie kariery[1].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Już od najmłodszych kategorii wiekowych reprezentował kraj na międzynarodowych imprezach. W 2007 został wybrany MVP turnieju o Puchar Madery oraz dostał powołanie na Mistrzostwa Świata U-20, które rozgrywane były w Kanadzie. Portugalczycy zmagania turniejowe zakończyli na 1/8 finału, przegrywając z Chile 0:1.

Debiut w seniorskiej reprezentacji narodowej zaliczył 14 listopada 2009 w wygranym 1:0 meczu barażowym o awans do Mistrzostw Świata 2010 z Bośnią i Hercegowiną. Ówczesny trener reprezentacji Portugalii, Carlos Queiroz, powołał Coentrão na Mistrzostwa Świata w Południowej Afryce. Rozgrywany w 2010 turniej Portugalia zakończyła na 1/8 finału, uznając wyższość późniejszych Mistrzów Świata Hiszpanów.

Debiutancką bramkę w narodowej kadrze zdobył 10 sierpnia 2011 w towarzyskim meczu przeciwko Luksemburgowi. Bardzo dobrą dyspozycją w barwach Realu udowodnił, że jest najlepszym lewym obrońcą w swoim kraju. Jako ważny element drużyny, był pewny powołania na Euro 2012. Na rozgrywanym w Polsce i Ukrainie turnieju zaprezentował się z doskonałej strony, rozgrywając spektakularne mecze. Jego reprezentacja z turniejem pożegnała się w 1/2 finału, kiedy to w rzutach karnych Portugalczycy musieli uznać wyższość Hiszpanów, późniejszych triumfatorów całej imprezy. Ostatecznie Portugalia zajęła 3. miejsce, zdobywając brązowy medal.

Statystyki kariery[edytuj | edytuj kod]

Ostatnia aktualizacja: 9 maja 2015

Klub Sezon Liga Puchar krajowy1 Puchar ligi Europa Inne2 Razem
Mecze Gole Asysty Mecze Gole Asysty Mecze Gole Asysty Mecze Gole Asysty Mecze Gole Asysty Mecze Gole Asysty
Rio Ave FC 2004/05 1 0 0 0 0 0 1 0 0
2005/06 3 1 0 1 0 0 4 1 0
2006/07 25 4 0 2 0 0 27 4 0
Łącznie 29 5 0 3 0 0 0 0 0 0 0 0 32 5 0
SL Benfica 2007/08 3 0 0 0 0 0 3 0 0 1 0 0 7 0 0
Łącznie 3 0 0 0 0 0 3 0 0 1 0 0 7 0 0
Nacional Funchal 2007/08 16 4 1 0 0 0 0 0 0 0 0 0 16 4 1
Łącznie 16 4 1 0 0 0 0 0 0 0 0 0 16 4 1
Real Saragossa 2008/09 1 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 1 0 0
Łącznie 1 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 1 0 0
Rio Ave FC 2008/09 16 3 2 0 0 0 0 0 0 0 0 0 16 3 2
Łącznie 16 3 2 0 0 0 0 0 0 0 0 0 16 3 2
SL Benfica 2009/10 26 0 9 2 1 0 4 1 0 13 1 1 45 3 10
2010/11 23 2 2 6 1 0 2 0 0 14 2 1 45 5 3
Łącznie 49 2 11 8 2 0 5 1 0 27 3 2 90 8 13
Real Madryt 2011/12 20 0 2 5 0 0 0 0 0 8 0 0 33 0 2
2012/13 16 1 1 6 0 0 0 0 0 8 0 0 30 1 1
2013/14 10 0 0 4 0 0 0 0 0 6 0 1 20 0 1
2014/15 9 0 0 2 0 0 0 0 0 4 0 1 2 0 0 17 0 0
Łącznie 55 1 3 17 0 0 0 0 0 26 0 2 2 0 0 100 1 5
Łącznie w karierze 169 15 17 28 2 0 9 1 0 54 3 4 2 0 0 262 21 21

1(Superpuchar krajowy)
2(Superpuchar Europy, Klubowe Mistrzostwa Świata)

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

SL Benfica[edytuj | edytuj kod]

Real Madryt[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacja[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Życiową partnerką Fábio Coentrão jest Andreia Santos, którą poślubił w 2010 roku. 9 lipca 2010 roku na świat, poprzez cesarskie cięcie, przyszła ich córka Vitoria Coentrão, a 1 sierpnia 2014 roku syn Henrique.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Fábio Coentrão announces retirement from football [online], Eng News 24h, 29 stycznia 2020 [dostęp 2020-01-30] [zarchiwizowane z adresu 2020-01-30] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]