Fabrizio Miccoli

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fabrizio Miccoli
Ilustracja
Miccoli w barwach Birkirkary (2015)
Data i miejsce urodzenia

27 czerwca 1979
Nardò

Wzrost

168 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1991–1995 AC Milan
1995–1996 Casarano
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1996–1998 Casarano 57 (19)
1998–2002 Ternana 120 (32)
2002–2007 Juventus 25 (8)
2002–2003 → Perugia (wyp.) 34 (9)
2004–2005 → Fiorentina (wyp.) 35 (12)
2005–2007 → Benfica (wyp.) 39 (14)
2007–2013 Palermo 165 (74)
2013–2015 Lecce 44 (17)
2015 Birkirkara 11 (6)
W sumie: 530 (191)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1996–1997  Włochy U-18 10 (5)
1998–2000  Włochy U-21 7 (2)
2003–2004  Włochy 10 (2)
W sumie: 27 (9)
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Fabrizio Miccoli (ur. 27 czerwca 1979 w Nardò) – włoski piłkarz, który występował na pozycji napastnika. W latach 2003–2004 reprezentant Włoch.

Swoją zawodową karierę zaczynał w Casaronie, potem grał w Ternanie i Perugii, skąd został kupiony do Juventusu. Następnie przez krótki okres występował w Fiorentinie. Później dwa sezony spędził w Benfice. W lipcu 2007 za 4,3 mln euro trafił do US Palermo. W 2015 w maltańskim klubie Birkirkara zakończył karierę seniorską[1].

W 2021 został skazany na 3,5 roku więzienia za działalność o charakterze mafijnym[2].

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Początki[edytuj | edytuj kod]

Miccoli rozpoczynał swoją kaierę klubową w Casarano[3], występując w rozgrywkach Serie D, w której zadebiutował 1 września 1996 w meczu z Anconą, strzelając debiutanckę bramkę[4]. W 1998 przeszedł do Ternany występującej ówcześnie w Serie B[3]. W klubie zanotował debiut w spotkaniu z Genoą w rozgrywkach Pucharu Włoch[5]. Z powodu dobrych występów w sezonie 2001/2002, w którym zdobył 15 goli, stał się obiektem zainteresowania wielu klubów[3][6].

Lata 2002–2007[edytuj | edytuj kod]

W czerwcu 2002 został kupiony przez Juventus, z którego został wypożyczony do Perugii[7]. Łącznie w sezonie 2002/2003 strzelił 16 goli, w tym 5 bramek zdobył w Pucharze Włoch, zostając królem strzelców rozgrywek[8]. Po udanym sezonie, w następnej edycji zaczął regularnie występować dla Juventusu. Pomimo strzelenia 10 goli, trener Fabio Capello nie wiedział go w swoich planach i Miccoli został ponownie wypożyczony – do Fiorentiny[9].

W nowym klubie zadebiutował 12 września 2004 w meczu z Romą, a tydzień później zanotował swoje pierwsze trafienie, strzelając w wygranym 2:1 starciu z Cagliari[10]. Sezon 2004/2005 zakończył z 12 golami na koncie w barwach Fiorentiny.

31 sierpnia 2004 został zawodnikiem Benfiki, do której został wypożyczony na jeden sezon[11][12]. W portugalskim klubie zadebiutował 10 września 2005 w meczu ze Sportingiem[13]. 8 marca 2006 w meczu 1/8 finałów Ligi Mistrzów UEFA przeciwko Liverpoolowi strzelił gola z przewrotki[14]. Po zakończeniu sezonu 2005/2006 jego wypożyczenie został przedłużono na kolejny sezon[15]. Łącznie dla Benfiki rozegrał 56 meczów, w których zdobył 19 goli.

Palermo[edytuj | edytuj kod]

5 lipca 2007 został ogłoszony zawodnikiem Palermo, z którym podpisał trzyletnią umowę. Kwota tranferu wyniosła 4.3 miliona euro[16]. W nowym klubie zadebiutował 26 sierpnia w meczu z Romą (0:2)[17]. Pierwsze gole w barwach klubu strzelił, dwukrotnie trafiając w wygranym 4:2 starciu przeciwko Livorno[18]. W pierwszym sezonie strzelił 8 goli, rozgrywając 22 meczów, pomijając część sezonu z powodu kontuzji.

27 marca 2010 po raz pierwszy skompletował hat-tricka, strzelając w meczu z Bologną (3:1)[19]. W sumie w sezonie 2009/2010 strzelił 19 goli w lidze, plasując się na 3. pozycji w klasyfikacji najlepszych strzelców[20].

1 lutego 2012 w zremisowanym 4:4 meczu z Interem Mediolan strzelił trzy bramki[21]. 6 maja zdobył hat-tricka w meczu z Chievo Veroną[22]. Kolejne trzy gole w jednym spotkaniu zanotował również przeciwko Veronie, trafiając trzykrotnie 30 września 2012 w wygranym 4:1 starciu[23]. 24 listopada, w wygranym 3:1 meczu z Catanią, Miccoli zdobył swojego 100. gola w rozgrywkach Serie A[24]. W czerwcu 2013 poinformowano, że napastnik nie przedłuży kontraktu i po sezonie 2012/2013 odejdzie z zespołu. Łącznie dla Palermo wystąpił w 179 meczach, strzelając 81 bramek[25].

Lecce[edytuj | edytuj kod]

17 czerwca 2013 poinformowano, że napastnik porozumiał się z Lecce[26]. Po kilku dniach został także ogłoszony kapitanem drużyny[27]. 1 września zadebiutował w klubie, strzelając bramkę w przegranym 2:1 meczu z Salernitaną[28]. 16 marca 2014, w wygranym 3:0 starciu przeciwko Pontederze, Miccoli skompletował hat-tricka[29]. W sezonie 2013/2014 zdobył 14 goli w 27 meczach, a Lecce odpadło w play-offach o awans do Serie B[30]. W kolejnym sezonie Lecce również nie zdołało awansować, plasując się na 6. pozycji w ligowej tabeli.

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Juventus[edytuj | edytuj kod]

Indywidualne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Miccoli thanks fans as he bids adieu to the game [online], Times of Malta, 15 grudnia 2015 [dostęp 2023-09-26] (ang.).
  2. ↑ Fabrizio Miccoli skazany na 3,5 roku więzienia za kontakty z mafią | Sport Radio ZET [online], sport.radiozet.pl, 24 listopada 2021 [dostęp 2023-09-26] (pol.).
  3. ↑ a b c Michał Krzeszowski, FJW: Fabrizio Miccoli – legendarny snajper ligowych średniaków [online], iGol.pl, 2 grudnia 2019 [dostęp 2023-12-18] (pol.).
  4. ↑ Fabrizio Miccoli - Szczegółowe podsumowanie występów [online], www.transfermarkt.pl [dostęp 2023-12-18] (pol.).
  5. ↑ Fabrizio Miccoli - Szczegółowe podsumowanie występów [online], www.transfermarkt.pl [dostęp 2023-12-18] (pol.).
  6. ↑ Torino chase Ternana duo [online], Sky Sports [dostęp 2023-12-18] (ang.).
  7. ↑ Miccoli confessa: «Ternana, non ci volevo andare al Perugia» [online], umbriaON, 26 marca 2023 [dostęp 2023-12-19] (wł.).
  8. ↑ Telewizja Polska S.A, Krzysztof Piątek najskuteczniejszym piłkarzem w Pucharze Włoch od... 14 lat [gole] [online], sport.tvp.pl, 23 kwietnia 2019 [dostęp 2023-12-19] (pol.).
  9. ↑ Football Italia - the Italian football website for English-speaking football fans [online], web.archive.org, 19 października 2011 [dostęp 2023-12-19] [zarchiwizowane z adresu 2011-10-19].
  10. ↑ Fabrizio Miccoli - Szczegółowe podsumowanie występów [online], www.transfermarkt.pl [dostęp 2023-12-19] (pol.).
  11. ↑ UEFA.com, Miccoli to lead Benfica line | UEFA Champions League [online], UEFA.com, 31 sierpnia 2005 [dostęp 2023-12-19] (ang.).
  12. ↑ Miccoli apresentado [online], www.record.pt [dostęp 2023-12-19] (port.).
  13. ↑ Sporting-Benfica, 2-1: Luz verde ao sinal vermelho [online], www.record.pt [dostęp 2023-12-19] (port.).
  14. ↑ UEFA.com, Simão sends Liverpool crashing out | UEFA Champions League [online], UEFA.com, 8 marca 2006 [dostęp 2023-12-19] (ang.).
  15. ↑ UEFA.com, Miccoli loaned back to Benfica | UEFA Champions League [online], UEFA.com, 11 lipca 2006 [dostęp 2023-12-19] (ang.).
  16. ↑ UEFA.com, Miccoli on the move to Palermo | UEFA Europa League [online], UEFA.com, 5 lipca 2007 [dostęp 2023-12-20] (ang.).
  17. ↑ Palermo – Roma 2007 – '08: 0-2, la Roma inaugura la sua stagione con il successo al “Renzo Barbera” [online], Voce Giallorossa [dostęp 2023-12-20] (wł.).
  18. ↑ Quotidiano Nazionale, Miccoli e Amauri strapazzano gli amaranto [online], Quotidiano Nazionale, 2 września 2007 [dostęp 2023-12-20] (wł.).
  19. ↑ Palermo-Bologna 3-1: Con un Miccoli così i rosanero continuano a sognare! | Goal.com Italia [online], www.goal.com, 28 marca 2010 [dostęp 2023-12-20] (wł.).
  20. ↑ The rise and fall of Palermo: Remembering the famous 2009-10 team [online], FotMob [dostęp 2023-12-20] (pol.).
  21. ↑ Telewizja Polska S.A, Porażka Milanu, cztery gole Milito [online], sport.tvp.pl, 1 lutego 2012 [dostęp 2023-12-20] (pol.).
  22. ↑ UEFA.com, Juventus end nine-year Scudetto wait [online], UEFA.com, 6 maja 2012 [dostęp 2023-12-20] (ang.).
  23. ↑ Miccoli is hat-trick hero [online], Sky Sports [dostęp 2023-12-20] (ang.).
  24. ↑ Miccoli-Ilicic show nel derby [online], Ultime notizie sportive - La Gazzetta dello Sport [dostęp 2023-12-20] (wł.).
  25. ↑ Telewizja Polska S.A, Legenda Palermo podejrzana o kontakty z mafią [online], sport.tvp.pl, 3 lipca 2013 [dostęp 2023-12-20] (pol.).
  26. ↑ Oficjalnie: Miccoli w Lecce [online], Transfery.info, 15 lipca 2013 [dostęp 2023-12-26] (pol.).
  27. ↑ Miccoli ha già conquistato Lecce: gol e applausi per il nuovo capitano - TUTTOmercatoWEB.com [online], archivio.tuttomercatoweb.com [dostęp 2023-12-26] (wł.).
  28. ↑ Lecce, Miccoli non bastafalsa partenza contro la Salernitana [online], la Repubblica, 2 września 2013 [dostęp 2023-12-26] (wł.).
  29. ↑ Lecce-Pontedera 3-0 | Il ciclone Miccoli travolge i granata [online], PisaToday [dostęp 2023-12-26] (wł.).
  30. ↑ Calcio, Lega Pro: Frosinone e Pro Vercelli in Serie B [online], La Gazzetta dello Sport - Tutto il rosa della vita, 2014 [dostęp 2023-12-26] (wł.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Fabrizio_Miccoli&oldid=72331627”