Falenty (gmina)
| gmina wiejska | |||
| 1867–1954[1] | |||
 Pałac w Falentach | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Województwo |
1919–39: warszawskie | ||
| Powiat |
1919–52: warszawski | ||
| Data powstania |
13 stycznia 1867 | ||
| Data likwidacji |
29 września 1954 | ||
| Siedziba | |||
| Populacja (1943) • liczba ludności |
| ||
| Szczegółowy podział administracyjny (1952) | |||
| |||
Falenty (od 1973 Raszyn) – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 1867–1954 w Warszawskiem. Siedzibą władz gminy były początkowo Falenty, lecz za II RP i w PRL siedziba władz znajdowała się w Raszynie[2].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Gmina Falenty powstała 13 stycznia 1867 roku w związku z reformą gminną w Królestwie Polskim. Należała do powiatu warszawskiego w guberni warszawskiej[3][4][5].
W okresie międzywojennym gmina Falenty należała do powiatu warszawskiego w woj. warszawskim.
20 października 1933 gminę Wilanów podzielono na 27 gromad: Dawidy, Dawidy Bankowe, Dawidy Poduchowne, Falenty Duże, Falenty Nowe, Grabów, Grabówek, Imielin, Janki, Jaworowa, Jeziorki Nowe, Jeziorki Polskie, Krasnowola, Laszczki, Łady, Łazy, Podolszyn, Podolszyn Nowy, Puchały, Raszyn, Rybie, Sękocin Nowy, Sękocin Stary, Słomin, Wyczółki, Wypędy i Zgorzała[6].
15 października 1937 w gminie Falenty utworzono gromadę Wilcza Góra[7].
2 września 1938 z gminy Falenty wyłączono część gruntów gromad Grabów i Imielin, włączając je do gminy Wilanów w tymże powiecie i województwie[8][9].
Podczas II wojny światowej w Generalnym Gubernatorstwie, w dystrykcie warszawskim. Okupant włączył Służewiec Nowy do gminy Okęcie, po czym gmina Wilanów składała się w 1943 roku z 13 gromad i liczyła 7605 mieszkańców[10].
Po wojnie gmina zachowała przynależność administracyjną.
15 maja 1951 osiem gromad z gminy Falenty przyłączono do Warszawy: Dawidy Poduchowne (główna część), Grabów, Grabówek, Imielin, Jeziorki Nowe (główna część), Jeziorki Polskie (główna część), Krasnowola i Wyczółki (oraz mała część gromady Dawidy)[11],
1 lipca 1952 zniesiono powiat warszawski, a gminę Falenty przyłączono do nowo utworzonego powiatu piaseczyńskiego[12]. Tego samego dnia, pięć gromad z gminy Falenty przyłączono do nowo utworzonej gminy gminy Lesznowola: Łazy, Podolszyn, Podolszyn Nowy, Wilcza Góra i Zgorzała[13]. Po zmianach tych gmina Falenty składała się już z 15 gromad: Dawidy, Dawidy Bankowe, Falenty Duże, Falenty Nowe, Janki, Jaworowa, Laszczki, Łady, Puchały, Raszyn, Rybie, Sękocin Nowy, Sękocin Stary, Słomin i Wypędy[14].
29 września 1954 gminę Falenty zniesiono wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[15]:
Jednostki nie przywrócono 1 stycznia 1973 roku po reaktywowaniu gmin[16], utworzono natomiast jej terytorialny odpowiednik, gminę Raszyn.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Od 1919 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. warszawskiego; w czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
- ↑ Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej – podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
- ↑ Postanowienie z 17 (29) września 1866, ogłoszone 5 (17) stycznia 1867 (Dziennik Praw, rok 1866, tom 66, nr 219, s. 279).
- ↑ Postanowienie z 29 grudnia 1867 (10 stycznia 1868), ogłoszone 8 (20) lutego 1868 (Dziennik Praw, rok 1868, tom 67, nr 228, s. 359).
- ↑ Powiat warszawski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 99.
- ↑ Warszawski Dziennik Wojewódzki: dla obszaru Województwa Warszawskiego. 1933, nr 14, poz. 136
- ↑ Warszawski Dziennik Wojewódzki : dla obszaru Województwa Warszawskiego. 1937, nr 16, poz. 192
- ↑ Dz.U. z 1938 r. nr 65, poz. 490
- ↑ Nowa granica gmin Falenty i Wilanów biegła odtąd od punktu położonego w odległości 680 inna zachód od szosy Puławskiej przy zbiegu gruntów wsi Wyczółki i kolonii Grabów oraz terenów Towarzystwa Zachęty do Hodowli Koni w Polsce wzdłuż drogi w kierunku południowo-wschodnim, aż do wsi Imielin w odległości 350 m na wschód od szosy Puławskiej, skąd skręca drogą polną w kierunku północno-wschodnim do punktu, odległego o 560 m, położonego na miedzy, stanowiącej przedłużenie granic gruntów wsi Imielin i wsi Służewiec; z tego punktu granica skręca w kierunku wschodnim i biegnie tą miedzą do granicy gruntów wsi Służewiec i wsi Imielin.
- ↑ Gemeinde- und Dorfverzeichnis für das Generalgouvernement (1943)
- ↑ Dz.U. z 1951 r. nr 27, poz. 199
- ↑ Dz.U. z 1952 r. nr 27, poz. 185
- ↑ Dz.U. z 1952 r. nr 26, poz. 180.
- ↑ Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
- ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
- ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312