Fanni Luukkonen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fanni Maria Luukkonen
Ilustracja
pułkownik pułkownik
Data i miejsce urodzenia

13 marca 1882
Oulu

Data i miejsce śmierci

27 października 1947
Helsinki

Przebieg służby
Lata służby

1929–1944

Stanowiska

dowódca paramilitarnej organizacji wojskowej Pomocniczej Służby Kobiet „Lotta”

Główne wojny i bitwy

wojna zimowa,
wojna kontynuacyjna

Odznaczenia
Order Krzyża Wolności I Klasy – wojskowy (Finlandia) Krzyż Kawalerski Orderu Białej Róży Finlandii Order Zasługi Orła Niemieckiego (III Rzesza)

Fanni Maria Luukkonen, (ur. 13 marca 1882 w Oulu, zm. 27 października 1947 w Helsinkach) − pułkownik wojsk fińskich, w czasie wojny zimowej dowódca paramilitarnej organizacji wojskowej Pomocniczej Służby Kobiet „Lotta” (Lotta Svärd).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w 1882 w Oulu, jej ojcem był pracownik tamtejszej elektrowni Olli Luukkonen, a matką Katariina Sofia. Miała dwójkę braci[1]. W młodości pracowała jako nauczycielka w Oulu. W 1912 została dyrektorką szkoły dla dziewcząt w Sortavala[1]. W czasie wojny domowej w Finlandii szkoła została przejęta przez wojsko, a ona wraz z wychowankami zaangażowała się w pomoc stacjonującym tam żołnierzom. Wkrótce potem dołączyła do organizacji Lotta Svärd, a w 1921 została sekretarzem okręgu tej organizacji w Sortavali[1].

W 1925 została członkiem zarządu głównego organizacji, a w 1929 została wybrana na lidera Lotta Svärd[1]. Podczas jej rządów organizacja rozrosła się do liczby 232 000 członków, co uczyniło ją największą organizacją kobiecą w Finlandii. Podczas wojny zimowej i kontynuacyjnej w fińskiej armii służyło ponad 90 tysięcy kobiet z organizacji Lotta Svärd, w czasie działań wojennych zginęło ponad 300 z nich[1]. W 1940 ukończyła szkołę oficerską w Tuusula, a na ceremonii ukończenia szkoły została udekorowana Orderem Krzyża Wolności I klasy z mieczami przez marszałka Carla Gustafa Mannerheima, stając się pierwszą kobietą, która otrzymała to odznaczenie[1].

W 1943 Adolf Hitler odznaczył ją Orderen Zasługi Orła Niemieckiego, Luukkonen była jedyną nie-Niemką, która otrzymała to odznaczenie[1]. Po zawieszeniu broni w 1944 Lotta Svärd została rozwiązana. Po rozwiązaniu organizacji mieszkała w Helsinkach, utrzymując się ze skromnej renty oraz pracy jako tłumacz[1]. Zmarła z powodu zawału serca w październiku 1947[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l Kaarle Sulamaa, Luukkonen, Fanni (1882-1947) [online], kansallisbiografia.fi [dostęp 2021-08-13].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]