Przejdź do zawartości

Federica Brignone

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Federica Brignone
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 lipca 1990
Mediolan

Klub

S.C. Courmayeur

Wzrost

168 cm

Debiut w PŚ

28.12 2007, Lienz
(DNQ1 – gigant)

Pierwsze punkty w PŚ

24.10 2009, Sölden (21. miejsce – gigant)

Pierwsze podium w PŚ

28.11 2009, Aspen
(3. miejsce – gigant)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy
Igrzyska olimpijskie
srebro Pekin 2022 Gigant
brąz Pjongczang 2018 Gigant
brąz Pekin 2022 Superkombinacja
Mistrzostwa świata
złoto Courchevel/Méribel 2023 Kombinacja
srebro Ga-Pa 2011 Gigant
srebro Courchevel/Méribel 2023 Gigant
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Ga-Pa 2009 Kombinacja
srebro Mont Blanc 2010 Gigant
Puchar Świata
Kryształowa Kula
2019/2020
2. miejsce
2023/2024
3. miejsce
2021/2022
Puchar Świata (Superkombinacja)
Mała Kryształowa Kula
2018/2019
Mała Kryształowa Kula
2019/2020
2. miejsce
2016/2017
3. miejsce
2017/2018
Puchar Świata (Supergigant)
Mała Kryształowa Kula
2021/2022
2. miejsce
2019/2020
2. miejsce
2020/2021
2. miejsce
2022/2023
2. miejsce
2023/2024
Puchar Świata (Gigant)
Mała Kryształowa Kula
2019/2020
2. miejsce
2023/2024
Puchar Świata (Zjazd)
3. miejsce
2019/2020
Puchar Świata (PAR)
3. miejsce
2019/2020
Strona internetowa

Federica Brignone (ur. 14 lipca 1990 w Mediolanie) – włoska narciarka alpejska, trzykrotna medalistka igrzysk olimpijskich i mistrzostw świata, a także zdobywczyni Pucharu Świata.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Na arenie międzynarodowej Federica Brignone po raz pierwszy pojawiła się 1 grudnia 2005 roku w Alleghe, gdzie w zawodach FIS Race nie ukończyła drugiego przejazdu w gigancie. W 2007 roku wystartowała na mistrzostwach świata juniorów w Altenmarkt, gdzie jej najlepszym wynikiem było 19. miejsce w supergigancie. Jeszcze trzykrotnie startowała na imprezach tego cyklu, najlepszy wynik osiągając podczas mistrzostw świata juniorów w Garmisch-Partenkirchen w 2009 roku, gdzie zwyciężyła w kombinacji. Wywalczyła także srebrny medal w gigancie na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Regionie Mont Blanc.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 28 grudnia 2007 roku w Lienzu, gdzie nie zakwalifikowała się do pierwszego przejazdu giganta. Pierwsze pucharowe punkty wywalczyła 24 października 2009 roku w Sölden, gdzie w tej samej konkurencji zajęła 21. miejsce. Na podium po raz pierwszy stanęła 28 listopada 2009 roku w Aspen, zajmując trzecie miejsce w gigancie. W zawodach tych wyprzedziły ją jedynie Niemka Kathrin Hölzl oraz Austriaczka Kathrin Zettel. W kolejnych latach wielokrotnie stawała na podium, w tym 24 października 2015 roku w Sölden odniosła swoje pierwsze zwycięstwo, wygrywając giganta.

W 2010 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Vancouver, gdzie była osiemnasta w gigancie. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Soczi jej najlepszym wynikiem było jedenaste miejsce w kombinacji. W międzyczasie wzięła udział w mistrzostwach świata w Garmisch-Partenkirchen, zdobywając srebrny medal w gigancie. Na podium rozdzieliła tam Tinę Maze ze Słowenii oraz Tessę Worley z Francji. W 2018 roku wywalczyła brązowy medal w gigancie podczas igrzysk w Pjongczangu. Wyprzedziły ją jedynie Mikaela Shiffrin z USA i Ragnhild Mowinckel z Norwegii. Była tam też szósta w supergigancie i ósma w superkombinacji.

Z mistrzostw świata w Åre w 2019 roku wróciła bez medalu. Była tam piąta w gigancie, szósta w superkombinacji i dziesiąta w supergigancie. W klasyfikacji generalnej sezonu 2018/2019 była szósta, zwyciężając jednocześnie w klasyfikacji superkombinacji. W kolejnym sezonie triumfowała w klasyfikacji generalnej oraz klasyfikacjach giganta i superkombinacji, była druga w supergigancie oraz trzecia w klasyfikacjach zjazdu i PAR. Łącznie jedenaście razy stawała na podium, przy czym pięciokrotnie zwyciężała.

Sezon 2020/2021 zakończyła na siódmej pozycji w klasyfikacji generalnej, pięciokrotne stając na podium i odnosząc jedno zwycięstwo. W klasyfikacji supergiganta zajęła drugie miejsce. Na mistrzostwach świata w Cortinie d’Ampezzo w 2021 roku zajęła między innymi szóste miejsce w gigancie równoległym i dziesiąte w supergigancie. Na rozgrywanych rok później igrzyskach olimpijskich w Pekinie wywalczyła dwa medale. Najpierw zdobyła srebrny medal w gigancie, rozdzielając Szwedkę Sarę Hector i Larę Gut-Behrami ze Szwajcarii. Następnie zajęła trzecie miejsce w superkombinacji, ulegając dwóm Szwajcarkom: Michelle Gisin i Wendy Holdener. W klasyfikacji generalnej sezonu 2021/2022 zajęła trzecie, wygrywając jednocześnie klasyfikację supergiganta.

Na mistrzostwach świata w Courchevel/Méribel w 2023 roku zdobyła dwa medale. Najpierw zwyciężyła w kombinacji, wyprzedzając Wendy Holdener i Austriaczkę Ricardę Haaser. Następnie zajęła drugie miejsce w gigancie, plasując się za Shiffrin a przed Ragnhild Mowinckel. W sezonie 2022/2023 siedmiokrotnie stawała na podium, odnosząc jedno zwycięstwo. W klasyfikacji generalnej była tym razem czwarta, a w klasyfikacji supergiganta zajęła drugie miejsce, ustępując tylko Larze Gut-Behrami.

W sezonie 2023/2024 trzynaście razy stawała na podium, przy czym sześciokrotnie zwyciężała. W klasyfikacji generalnej była druga za Gut-Behrami. Zajęła też drugie miejsce w klasyfikacjach giganta i supergiganta.

Jest córką Marii Rosy Quario.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
18. 25 lutego 2010 Kanada Vancouver Gigant 2:27,11 +1,57 Niemcy Viktoria Rebensburg
11. 10 lutego 2014 Rosja Soczi Superkombinacja 2:34,62 +3,00 Niemcy Maria Höfl-Riesch
DNF1 18 lutego 2014 Rosja Soczi Gigant 2:36,87 - Słowenia Tina Maze
DNF2 21 lutego 2014 Rosja Soczi Slalom 1:44,54 - Stany Zjednoczone Mikaela Shiffrin
3. 15 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Gigant 2:20,48 +0,46 Stany Zjednoczone Mikaela Shiffrin
6. 17 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Supergigant 1:21,11 +0,38 Czechy Ester Ledecká
DNF 21 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Zjazd 1:39,22 - Włochy Sofia Goggia
8. 22 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Superkombinacja 2:20,90 +2,63 Szwajcaria Michelle Gisin
2. 7 lutego 2022 Pekin Gigant 1:55,69 +0,28 Szwecja Sara Hector
DNF2 9 lutego 2022 Pekin Slalom 1:44,98 - Słowacja Petra Vlhová
7. 11 lutego 2022 Pekin Supergigant 1:13,51 +0,66 Szwajcaria Lara Gut-Behrami
3. 17 lutego 2022 Pekin Superkombinacja 2:25,67 +1,85 Szwajcaria Michelle Gisin
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
2. 17 lutego 2011 Niemcy Ga-Pa Gigant 2:20,54 +0,09 Słowenia Tina Maze
DNF1 19 lutego 2011 Niemcy Ga-Pa Slalom 1:45,79 - Austria Marlies Schild
DNF1 12 lutego 2015 Stany Zjednoczone Vail/Beaver Creek Gigant 2:19,16 - Austria Anna Fenninger
19. 14 lutego 2015 Stany Zjednoczone Vail/Beaver Creek Slalom 1:38,48 +3,71 Stany Zjednoczone Mikaela Shiffrin
8. 7 lutego 2017 Szwajcaria Sankt Moritz Supergigant 1:32,34 +0,84 Austria Nicole Schmidhofer
7. 10 lutego 2017 Szwajcaria Sankt Moritz Superkombinacja 1:58,88 +1,38 Szwajcaria Wendy Holdener
4. 16 lutego 2017 Szwajcaria Sankt Moritz Gigant 2:05,55 +0,92 Francja Tessa Worley
24. 18 lutego 2017 Szwajcaria Sankt Moritz Slalom 1:37,27 +5,06 Stany Zjednoczone Mikaela Shiffrin
10. 5 lutego 2019 Szwecja Åre Supergigant 1:04,89 +0,54 Stany Zjednoczone Mikaela Shiffrin
6. 8 lutego 2019 Szwecja Åre Superkombinacja 2:02,13 +1,39 Szwajcaria Wendy Holdener
5. 14 lutego 2019 Szwecja Åre Gigant 2:01,97 +0,87 Słowacja Petra Vlhová
10. 11 lutego 2021 Włochy Cortina d’Ampezzo Supergigant 1:25,51 +1,09 Szwajcaria Lara Gut-Behrami
DNF2 15 lutego 2021 Włochy Cortina d’Ampezzo Superkombinacja 2:07,22 - Stany Zjednoczone Mikaela Shiffrin
6. 16 lutego 2021 Włochy Cortina d’Ampezzo Gigant równoległy - - Włochy Marta Bassino
Austria Katharina Liensberger
DNF1 18 lutego 2021 Włochy Cortina d’Ampezzo Gigant 2:30,66 - Szwajcaria Lara Gut-Behrami
DNF2 20 lutego 2021 Włochy Cortina d’Ampezzo Slalom 2:30,66 - Austria Katharina Liensberger
1. 6 lutego 2023 Francja Courchevel/Méribel Kombinacja 1:57,47 - -
8. 8 lutego 2023 Francja Courchevel/Méribel Supergigant 1:28,06 +0,55 Włochy Marta Bassino
2. 17 lutego 2023 Francja Courchevel/Méribel Gigant 2:07,13 +0,12 Stany Zjednoczone Mikaela Shiffrin
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
24. 8 marca 2007 Austria Altenmarkt Gigant 2:14,90 +3,51 Austria Nicole Schmidhofer
19. 9 marca 2007 Austria Altenmarkt Supergigant 1:19,34 +2,44 Austria Nicole Schmidhofer
43. 26 lutego 2008 Hiszpania Formigal Zjazd 1:50,13 +9,79 Słowenia Ilka Štuhec
DNF1 28 lutego 2008 Hiszpania Formigal Slalom 1:33,85 - Austria Bernadette Schild
17. 29 lutego 2008 Hiszpania Formigal Gigant 1:42,50 +2,09 Austria Anna Fenninger
16. 1 marca 2009 Niemcy Ga-Pa Slalom 1:42,07 +3,41 Szwajcaria Denise Feierabend
7. 2 marca 2009 Niemcy Ga-Pa Gigant 2:45,81 +2,24 Niemcy Viktoria Rebensburg
5. 4 marca 2009 Niemcy Ga-Pa Supergigant 1:19,80 +1,30 Niemcy Viktoria Rebensburg
10. 6 marca 2009 Niemcy Ga-Pa Zjazd 1:19,60 +1,33 Francja Marine Gauthier
1. 6 marca 2009 Niemcy Ga-Pa Kombinacja 54,00 pkt - -
25. 31 stycznia 2010 Francja Region Mont Blanc Supergigant 1:32,21 +1,84 Francja Marine Gauthier
15. 1 lutego 2010 Francja Region Mont Blanc Slalom 1:34.47 +4,27 Niemcy Christina Geiger
28. 4 lutego 2010 Francja Region Mont Blanc Zjazd 1:20,89 +2,90 Francja Jéromine Géroudet
2. 5 lutego 2010 Francja Region Mont Blanc Gigant 1:38,34 +0,37 Norwegia Mona Løseth
7. 5 lutego 2010 Francja Region Mont Blanc Kombinacja 38,85 pkt +38,90 pkt Norwegia Mona Løseth

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]

Zwycięstwa w zawodach

[edytuj | edytuj kod]
  1. Austria Sölden24 października 2015 (gigant)
  2. Andora Soldeu27 lutego 2016 (supergigant)
  3. Włochy Kronplatz24 stycznia 2017 (gigant)
  4. Szwajcaria Crans-Montana24 lutego 2017 (superkombinacja)
  5. Stany Zjednoczone Aspen19 marca 2017 (gigant)
  6. Austria Lienz29 grudnia 2017 (gigant)
  7. Austria Bad Kleinkirchheim13 stycznia 2018 (supergigant)
  8. Szwajcaria Crans-Montana4 marca 2018 (superkombinacja)
  9. Stany Zjednoczone Killington25 listopada 2018 (gigant)
  10. Szwajcaria Crans Montana24 lutego 2019 (superkombinacja)
  11. Francja Courchevel17 grudnia 2019 (gigant)
  12. Austria Altenmarkt12 stycznia 2020 (superkombinacja)
  13. Włochy Sestriere18 stycznia 2020 (gigant)
  14. Rosja Roza Chutor2 lutego 2020 (supergigant)
  15. Szwajcaria Crans-Montana23 lutego 2020 (superkombinacja)
  16. Włochy Val di Fassa28 lutego 2021 (supergigant)
  17. Szwajcaria Sankt Moritz12 grudnia 2021 (supergigant)
  18. Austria Zauchensee16 stycznia 2022 (supergigant)
  19. Niemcy Garmisch-Partenkirchen30 stycznia 2022 (supergigant)
  20. Francja Méribel20 marca 2022 (gigant)
  21. Austria Sankt Anton14 stycznia 2023 (supergigant)
  22. Kanada Mont-Tremblant2 grudnia 2023 (gigant)
  23. Kanada Mont-Tremblant3 grudnia 2023 (gigant)
  24. Francja Val d’Isère17 grudnia 2023 (supergigant)
  25. Norwegia Kvitfjell3 marca 2024 (supergigant)
  26. Szwecja Åre9 marca 2024 (gigant)
  27. Austria Saalbach17 marca 2024 (gigant)

Pozostałe miejsca na podium

[edytuj | edytuj kod]
  1. Stany Zjednoczone Aspen28 listopada 2009 (gigant) – 3. miejsce
  2. Niemcy Arber-Zwiesel6 lutego 2011 (gigant) – 2. miejsce
  3. Austria Lienz28 grudnia 2011 (gigant) – 2. miejsce
  4. Słowenia Kranjska Gora21 stycznia 2012 (gigant) – 2. miejsce
  5. Szwecja Åre9 marca 2012 (gigant) – 2. miejsce
  6. Austria Schladming18 marca 2012 (gigant) – 3. miejsce
  7. Stany Zjednoczone Aspen29 listopada 2014 (gigant) – 3. miejsce
  8. Stany Zjednoczone Aspen27 listopada 2015 (gigant) – 3. miejsce
  9. Szwecja Are12 grudnia 2015 (gigant) – 3. miejsce
  10. Austria Flachau17 stycznia 2016 (gigant) – 3. miejsce
  11. Słowacja Jasná7 marca 2016 (gigant) – 3. miejsce
  12. Szwajcaria Crans-Montana26 lutego 2017 (superkombinacja) – 2. miejsce
  13. Stany Zjednoczone Squaw Valley10 marca 2017 (gigant) – 2. miejsce
  14. Stany Zjednoczone Aspen16 marca 2017 (supergigant) – 3. miejsce
  15. Austria Bad Kleinkirchheim14 stycznia 2018 (zjazd) – 2. miejsce
  16. Włochy Kronplatz23 stycznia 2018 (gigant) – 3. miejsce
  17. Austria Sölden27 października 2018 (gigant) – 2. miejsce
  18. Andora Soldeu14 marca 2019 (supergigant) – 3. miejsce
  19. Stany Zjednoczone Killington30 listopada 2019 (gigant) – 2. miejsce
  20. Szwajcaria Sankt Moritz14 grudnia 2019 (supergigant) – 2. miejsce
  21. Bułgaria Bansko24 stycznia 2020 (zjazd) – 2. miejsce
  22. Bułgaria Bansko25 stycznia 2020 (zjazd) – 3. miejsce
  23. Niemcy Garmisch-Partenkirchen8 lutego 2020 (zjazd) – 2. miejsce
  24. Włochy La Thuile29 lutego 2020 (supergigant) – 2. miejsce
  25. Austria Sölden17 października 2020 (gigant) – 2. miejsce
  26. Francja Courchevel14 grudnia 2020 (gigant) – 2. miejsce
  27. Francja Val d’Isère20 grudnia 2020 (supergigant) – 3. miejsce
  28. Szwajcaria Crans-Montana24 stycznia 2021 (supergigant) – 3. miejsce
  29. Szwajcaria Lenzerheide6 marca 2022 (gigant) – 2. miejsce
  30. Słowenia Kranjska Gora8 stycznia 2023 (gigant) – 2. miejsce
  31. Austria Sankt Anton15 stycznia 2023 (supergigant) – 2. miejsce
  32. Włochy Kronplatz24 stycznia 2023 (gigant) – 3. miejsce
  33. Szwajcaria Crans-Montana26 lutego 2023 (zjazd) – 2. miejsce
  34. Szwecja Åre10 marca 2023 (gigant) – 2. miejsce
  35. Andora Soldeu16 marca 2023 (supergigant) – 2. miejsce
  36. Austria Sölden28 października 2023 (gigant) – 2. miejsce
  37. Szwajcaria Sankt Moritz9 grudnia 2023 (zjazd) – 3. miejsce
  38. Austria Lienz28 grudnia 2023 (gigant) – 2. miejsce
  39. Słowenia Kranjska Gora6 stycznia 2024 (gigant) – 3. miejsce
  40. Szwajcaria Crans-Montana17 lutego 2024 (zjazd) – 2. miejsce
  41. Szwajcaria Crans-Montana18 lutego 2024 (supergigant) – 2. miejsce
  42. Austria Saalbach22 marca 2024 (supergigant) – 2. miejsce

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]