Feliks Ankerstein

Feliks Ankerstein ps. "Butrym" (ur. 15 listopada 1897 w Piaskach koło Będzina, zm. 2 lutego 1955) – major piechoty Wojska Polskiego.

Był synem Feliksa i Janiny z Jankowskich, ukończył szkołę handlową w Będzinie. Od września 1914 służył w Legionach Polskich, od 1918 r. w Wojsku Polskim.

Na prośbę Centrali Wychowania Fizycznego przygotowywał pod względem wojskowym powiat tarnogórski do III powstania śląskiego. Był dowódcą Podgrupy "Butrym" (późniejszego 8 Tarnogórskiego Pułku Piechoty) i dowódcą Organizacji "B" na Śląsku Cieszyńskim.

3 maja 1922 zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919. W 1923, razem z por. Edmundem Charaszkiewiczem, pełnił służbę w 79 Pułku Piechoty w Słonimie. Kapitan ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 w korpusie oficerów piechoty.

Zastępca szefa Ekspozytury nr 2 Oddziału II SG w Warszawie. 19 marca 1938 został awansowany na majora piechoty.

Po kampanii wrześniowej opuścił kraj, służył w polskim wojsku we Francji i Wielkiej Brytanii, następnie pracował dla wywiadu brytyjskiego. Po wojnie pozostał w Londynie, tam też został pochowany (na katolickim cmentarzu St. Mary's).

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari
• Krzyż Niepodległości z Mieczami
• Krzyż Walecznych – czterokrotnie
• Złoty Krzyż Zasługi
• Krzyż na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi

Bibliografia

• Wzmianka o Feliksie Ankersteinie: Rozdział XII: Trzecie powstanie śląskie. W: Janusz Pfaf: Polacy w Tarnowskich Górach w okresie powstań śląskich i plebiscytu 1918 – 1921 w świetle polskiej prasy regionu. (praca magisterska).
• Wiktor Krzysztof Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863–1938. Słownik biograficzny, tom 2, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2011, s. 50 (z fotografią)
• Encyklopedia powstań śląskich (zespół redakcyjny Franciszek Hawranek i inni), Opole 1982, s. 19–20 (z fotografią)
• Karolina Grodziska, Polskie groby na cmentarzach Londynu, Kraków 1995, s. 138 (tu 2 lutego 1955 jako data pochówku, wiek zmarłego Ankersteina: 56 lat)