Feliks Chiczewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Feliks Chiczewski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 maja 1889
Sosnowiec

Data śmierci

1972

Konsul RP w Gałaczu
Okres

od 1920
do 1922

Kierownik Konsulatu RP w Bukareszcie
Okres

od 1922
do 1928

Poprzednik

Zdzisław Maciejowski

Następca

Jan Rzewuski

Kierownik Konsulatu RP w Lipsku
Okres

od 1936
do 1939

Poprzednik

Michał Czudowski

Konsul Generalny RP w Lille
Okres

od 1946
do 1946

Poprzednik

Henryk Arasimowicz

Następca

Andrzej Kuśniewicz

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Feliks Chiczewski (ur. 18 maja 1889 w Sosnowcu, zm. 1972) – polski urzędnik konsularny, dyplomata.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Franciszka i Anny z domu Peaulté. Absolwent Akademii Handlowej w Antwerpii, kursu dla Wyższej Administracji przy Uniwersytecie Warszawskim. W 1919 wstąpił do polskiej służby zagranicznej, pełniąc szereg funkcji – konsula w Gałaczu (1920–1922), konsul/kierownik konsulatu w Bukareszcie (1922–1928), pracownik poselstwa w Brukseli (1928–1934), pracownik Departamentu Administracyjnego MSZ (1934–1935), pracownik Biura Personalnego MSZ (1935–1936), konsul/kier. konsulatu/konsul gen. w Lipsku (1936–1939), gdzie został internowany. Pełniąc funkcję w Lipsku odegrał niebagatelną rolę w wydarzeniu z 27 na 28 października 1938, gdy udzielił w willi konsulatu schronienia 1300 Żydom w czasie realizacji przez nazistów tzw. Polenaktion, czyli deportacji polskich Żydów z terytorium Niemiec.

Z ramienia władz polskich pełnił opiekę nad uchodźcami we Francji (1940) w ramach funkcji konsula w Tuluzie, był też przewodniczącym Komitetu Pomocy Polakom oraz prezesem PCK we Francji.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

W 2000 roku na parkanie przed willą byłego polskiego konsulatu generalnego w Lipsku zawisła tablica przypominająca po polsku i po niemiecku o odważnym czynie polskiego konsula w nocy z 27 na 28 października 1938. Na kanwie tego wydarzenia reżyser Jacek Kubiak w 2016 zrealizował film dokumentalny pt. „Zapomniany sprawiedliwy konsul Feliks Chiczewski 1889–1972”.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. M.P. z 1947 r. nr 17, poz. 37 „za gorliwą i wydajną pracę na placówkach polskich”.
  2. M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 297 „za zasługi na polu konsularnem”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]