Feliks Więcek
| Data i miejsce urodzenia |
10 listopada 1904 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
17 sierpnia 1978 |
| Obywatelstwo |
Feliks Więcek (ur. 10 listopada 1904 w Ignacowie, zm. 17 sierpnia 1978 w Łodzi) – polski kolarz, zwycięzca pierwszego Biegu Dookoła Polski, zwanego później Tour de Pologne, wygrał sześć z ośmiu etapów wyścigu i triumfował w Warszawie. Z zawodu czeladnik rzeźnicki z Bydgoszczy.
Już w 1928 roku, będąc zawodnikiem Bydgoskiego Klubu Kolarzy, był nazywany najlepszym polskim kolarzem szosowym (lista sporządzona przez „Przegląd Sportowy”, listy prezesa i kapitana Związku Polskich Towarzystw Kolarskich)[1]. Feliks Więcek w plebiscycie „Przeglądu Sportowego” na najlepszego sportowca 1928 roku zdobył 3. miejsce, wyprzedzili go Halina Konopacka i Bronisław Czech.
W II Biegu Dookoła Polski (1929) zajął 4. miejsce. W 1930 wygrał „Wyścig do Morza Polskiego”, a w 1932 wyścig Kraków – Katowice – Kraków. Zajął VII miejsce w polsko-niemieckim wyścigu Berlin – Warszawa w 1934 r.; w wyścigu tym wykazał się wyjątkowo silną wolą walki przejeżdżając 70 km zbroczony krwią po zderzeniu ze spłoszonym koniem.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Cyryl Zbigniew (red odp) Danielewski, Nowy Kurjer: dawniej „Postęp” 1928.11.23 R.39 Nr271, Wydawnictwo „Nowego Kurjera”, 23 listopada 1928 [dostęp 2019-06-02].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Mała encyklopedia sportu. Tom 2. wyd. Sport i Turystyka, Warszawa 1987.
- Jakub Ferenc, Wyścig niepokoju [Berlin – Warszawa], „Polityka”, 28 II–5 V 2007, nr 17/18, s. 104, 106.