Feliks Zawisza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Feliks Zawisza
plutonowy piechoty plutonowy piechoty
Data i miejsce urodzenia

1902
Wierzbica

Data i miejsce śmierci

12 czerwca 1983
Wierzbica

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

Wileński Pułku Strzelców

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari

Feliks Zawisza (ur. 1902 w Wierzbicy, zm. 12 czerwca 1983 w Wierzbicy) – plutonowy piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jako nastolatek wstąpił do Legionów Polskich. Był uczestnikiem wojny z bolszewikami. Między innymi w składzie Wileńskiego Pułku Strzelców walczył w bitwie warszawskiej w 1920 roku. Za bohaterską obronę Radzymina odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (nr 4127)[1]. Zmarł 12 czerwca 1983 roku w Wierzbicy. Pochowany na miejscowym cmentarzu.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Łukomski Grzegorz, Polak Bogusław, Suchcitz Andrzej [red. naukowa Polak Bogusław], Kawalerowie Virtuti Militari, 1792-1945. Wykazy odznaczonych za czyny z lat 1863-1864, 1914-1945, Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, Koszalin 1997, ISBN 83-87424-08-0.