Fernand Decanali

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Fernand Decanali
Data i miejsce urodzenia 8 lipca 1925
Marsylia, Francja
Data i miejsce śmierci 10 stycznia 2017
Marsylia, Francja
Dyscypliny kolarstwo torowe i szosowe
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja
Igrzyska olimpijskie
Złoto
Londyn 1948 kolarstwo
(Druż. na dochodzenie)

Fernand Julien Decanali (ur. 8 lipca 1925 w Marsylii, zm. 10 stycznia 2017 w Marsylii[1] ) – francuski kolarz torowy i szosowy, mistrz olimpijski.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Największy sukces w karierze Fernand Decanali osiągnął w 1948 roku, kiedy wspólnie z Charles'em Coste, Serge'em Blussonem i Pierre'em Adamem zdobył złoty medal w drużynowym wyścigu na dochodzenie podczas igrzysk olimpijskich w Londynie. Był to jedyny medal wywalczony przez Decanaliego na międzynarodowej imprezie tej rangi oraz jego jedyny start olimpijski. Startował również w wyścigach szosowych, zajmując między innymi pierwsze miejsce w wyścigu Paryż-Ézy. Nigdy nie zdobył medalu na szosowych ani torowych mistrzostwach świata.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Fernand Decanali est décédé (fr.). laprovence.com. [dostęp 2017-01-10].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

p • d • e
Mistrzowie olimpijscy w kolarstwie torowym (drużynowy wyścig na dochodzenie)

1908: (Jones, Kingsbury, Meredith, Payne) • 1920: (Carli, Ferrario, Giorgetti, Magnani) • 1924: (De Martini, Dinale, Menegazzi, Zucchetti) • 1928: (Gaioni, Facciani, Lusiani, Tasselli) • 1932: (Borsari, Cimatti, Ghilardi, Pedretti) • 1936: (Charpentier, Goujon, Lapébie, Le Nizerhy) • 1948: (Adam, Blusson, Coste, Decanali) • 1952: (Campana, De Rossi, Messina, Morettini) • 1956: (Domenicali, Faggin, Gandini, Gasparella) • 1960: (Arienti, Testa, Vallotto, Vigna) • 1964: (Claesges, Henrichs, Link, Streng) • 1968: (Asmussen, Frey, Lyngemark, Olsen, Pedersen) • 1972: (Vonhof, Schumacher, Colombo, Haritz, Hempel) • 1976: (Vonhof, Braun, Lutz, Schumacher) • 1980: (Manakow, Mowczan, Krasnow, Osokin, Pietrakow) • 1984: (Grenda, Nichols, Turtur, Woods) • 1988: (Jekimow, Kasputis, Nielubin, G. Umaras) • 1992: (Steinweg, Fulst, Glöckner, Lehmann) • 1996: (Capelle, Ermenault, Monin, Moreau) • 2000: (Fulst, Bartko, Becke, Lehmann) • 2004: (Brown, Lancaster, McGee, Roberts) • 2008: (Clancy, Manning, Thomas, Wiggins) • 2012: (Clancy, Burke, Thomas, Kennaugh) • 2016: (Clancy, Wiggins, Doull, Burke)

Flaga olimpijska
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Fernand_Decanali&oldid=52014197”