Ferrari Mythos
 Ferrari Mythos | |
| Producent | |
|---|---|
| Projektant | |
| Zaprezentowany |
Listopad 1989 |
| Okres produkcji |
1989 |
| Miejsce produkcji | |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia |
2-drzwiowy roadster |
| Skrzynia biegów |
5-biegowa manualna |
| Napęd | |
| Długość |
4335 mm |
| Szerokość |
2100 mm |
| Wysokość |
1064 mm |
| Rozstaw osi |
2550 mm |
| Masa własna |
1250 kg |
| Liczba miejsc |
2 |
| Dane dodatkowe | |
| Pokrewne |
Ferrari Testarossa |
Ferrari Mythos – supersamochód klasy kompaktowej wyprodukowany pod włoską marką Ferrari w 1989 roku.
Historia i opis modelu[edytuj | edytuj kod]
Pod koniec lat 80. XX wieku włoskie studio projektowe Pininfarina nawiązało współpracę z Ferrari w celu opracowania projektu sportowego, dwumiejscowego roadstera mającego na celu zademonstrować możliwości włoskiego wzornictwa motoryzacyjnego[1]. Efektem prac było Ferrari Mythos, przedstawione podczas listopadowych targów Tokyo Motor Show w 1989 roku[2]. Samochód otrzymał futurystyczną, jak na ówczesną epokę, stylistykę odznaczającą się smukłą sylwetką z niewielką szybą czołową, szpiczastym i długim przodem. Tylny spojler można regulować się w zakresie 30 centymetrów na wysokość i odchylać o 20 stopni, optymalizując właściwości aerodynamiczne sportowego modelu[3].
Samochód wykorzystał płytę podłogową modelu Testarossa, dzieląc z nim nie tylko podzespoły techniczne, ale i jednostką napędową[4]. Do napędu Ferrary Mythos wykorzystany został nietypowy silnik typu bokser, który charakteryzował się dwunastoma przeciwlegle, płasko rozmieszczonymi cylindrami. Je o pojemności 4943 cm³ i mocy 385 KM, zdolny rozwinąć prędkość maksymalną 290 km/h. Posiadał napęd na tylne koła[5].
Sprzedaż[edytuj | edytuj kod]
Ferrari Mythos nie zostało przeznaczone do produkcji seryjnej - samochód powstał pierwotnie w jednym egzemplarzu do celów demonstracyjnych, który przez kolejne lata trafiał na różne ekspozycje włoskiej firmy. Jednakże, specjalne zamówienie na dodatkowe dwa egzemplarze złożył sułtan Brunei Hassanal Bolkiah[6], które zasiliły jego kilkutysięczną kolekcję samochodów[7]. Jeden z tych egzemplarzy Mythosa przez kolejne 30 lat pozostał w użyciu - w lipcu 2019 roku przetransportowano go do Monako, gdzie sfotografowano i nagrano go w ruchu ulicznym[8].
Unikatowe auto było także jednym z dostępnych samochodów w grze komputerowej Test Drive III: The Passion, występując tam pod nazwą Pininfarina Mythos[9].
Silnik[edytuj | edytuj kod]
- B12 4.9l 390 KM
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ferrari Mythos. [dostęp 2022-04-24]. (ang.).
- ↑ Take a detailed look at the unique Ferrari Mythos prototype. [dostęp 2022-04-24]. (ang.).
- ↑ 1989 Ferrari Mythos: Concept We Forgot. [dostęp 2022-04-24]. (ang.).
- ↑ Ferrari - Mythos. [dostęp 2022-04-24]. (ang.).
- ↑ 1989 Ferrari Mythos. [dostęp 2022-04-24]. (ang.).
- ↑ Ferrari Mythos. [dostęp 2022-04-24]. (ang.).
- ↑ Ferrari Mythos. [dostęp 2022-04-24]. (pol.).
- ↑ The Ferrari Mythos Is an Awe-Inspiring Forgotten Icon. [dostęp 2022-04-24]. (ang.).
- ↑ Design Review: Ferrari Mythos (1989). [dostęp 2022-04-24]. (ang.).