Festiwal Śniegu w Sapporo
Festiwal Śniegu w Sapporo (jap. さっぽろ雪まつり Sapporo Yuki-matsuri; Sapporo Snow Festival) – wystawa i konkurs rzeźb ze śniegu i lodu, odbywające się rokrocznie od 1950 roku w Sapporo, w Japonii, zwykle w drugim tygodniu lutego.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Festiwal Śniegu w Sapporo po raz pierwszy zorganizowano w 1950 roku. Został on zainspirowany:
- „śnieżnymi rękodziełami” jednej ze szkół podstawowych w Otaru;
- lodowym karnawałem odbywającym się nad stawem w parku Nakajima w Sapporo;
- „bitwą śnieżną” w jednym z gimnazjów, w Sapporo;
- sześcioma śnieżnymi rzeźbami wykonanymi przez uczniów szkół średnich w parku Ōdori (Ōdōri Kōen); po raz pierwszy zorganizowano wówczas tańce na placu i wyścigi psów[1].
Mimo niskich oczekiwań na wydarzeniu w 1950 roku pojawiło się ponad 50 tysięcy osób, a wraz z upływem lat festiwal śniegu stał się znany jako sezonowa impreza organizowana każdej zimy przez mieszkańców miasta. W 1953 roku po raz pierwszy wykonano 15-metrową rzeźbę śnieżną „Wniebowstąpienie”[2].
Stopniowo festiwal rozrastał się i zyskiwał międzynarodową sławę między innymi dzięki wsparciu żołnierzy Japońskich Sił Samoobrony w tworzeniu największych monumentów. Obecnie rzeźby tworzą także przedstawiciele firm i stowarzyszeń oraz grupy ochotników[2].
W 1959 roku impreza zgromadziła 2,5 tys. śnieżnych rzeźbiarzy. Wówczas też po raz pierwszy wydarzenie zostało zaprezentowane w stacjach telewizyjnych i artykułach prasowych. Powołano Komitet Wykonawczy Festiwalu Śniegu w Sapporo[2][1].
W 1963 roku festiwal śniegu odbył się na terenie Makomanai należącym do Japońskich Sił Samoobrony. Było to drugie miejsce uznane w 1965 roku jako oficjalne[1].
W roku 1974 pojawiły się skutki światowego kryzysu naftowego. Nie można było kupić benzyny do małych ciężarówek wykorzystywanych do ugniatania, utwardzania miękkiego śniegu. Aby utrzymać śnieżne posągi w pozycji stojącej, użyto beczek po oleju jako rdzeni. W tym samym roku zorganizowano pierwszy międzynarodowy konkurs rzeźby ze śniegu, a w następnych latach rozszerzono udział uczestników ze świata i wprowadzono podział na rzeźby krajowe i międzynarodowe[2].
W 1983 roku dzielnica rozrywki Susukino została wybrana jako trzecia lokalizacja festiwalu pod nazwą „Susukino Ice Festival”. Zasłynęła ona spektakularnymi pokazami oświetlonych rzeźb ze śniegu, zapoczątkowując nowy wymiar festiwalu[2][1].
W latach 1990–1993 park Nakajima stał się czwartym miejscem festiwalu, a w 1996 organizatorzy rozpoczęli rozsyłanie informacji przez internet. Zapraszano uczniów szkół z całej Japonii i zagranicy do zgłaszania pomysłów na śnieżne rzeźby. W 2005 roku w lokalizacji Makomanai zakończono 40-letnią historię i w następnym roku otwarto „Satorando” (Satoland), ale w 2009 zmieniono ją na tereny wokół hali „Tsudome” (Tsudōmu, Sapporo Community Dome, wielofunkcyjna hala w dzielnicy Higashi)[2][1].
Organizacja festiwalu
[edytuj | edytuj kod]W przypadku braku śniegu w samym mieście jest on dowożony przed festiwalem m.in. z takich miejsc, jak: Iwamizawa, podnóża wulkanu Yōtei, przełęcz Nakayama. Największe rzeźby mają ponad 15 metrów wysokości i kilkadziesiąt metrów szerokości, a do ich budowy zużywa się 500 pięciotonowych ciężarówek śniegu.
Część dzieł nawiązuje do bieżących lub nadchodzących wydarzeń kulturalnych, sportowych, gospodarczych i politycznych. Np. w 2005 roku wyrzeźbiono replikę norweskiego parlamentu (dla uczczenia stulecia nawiązania stosunków między Japonią i Norwegią), kopię zamku w Nagoi (przypominającą wystawę Expo 2005 w Aichi) oraz bramy Janganmun fortecy Hwaseong (ze względu na czterdziestolecie normalizacji stosunków pomiędzy Japonią a Koreą).
W 2020 roku, pod hasłem Rzeczpospolita Polska, z okazji przypadającej w 2019 roku 100. rocznicy nawiązania stosunków dyplomatycznych z Japonią oraz Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina polska ekipa odtworzyła – z pomocą żołnierzy Północnej Armii Japońskich Sił Samoobrony (Japan Self Defense Force Northern Army) – „pałac Na Wyspie” z warszawskich Łazienek Królewskich oraz znajdujący się tam pomnik Fryderyka Chopina[3].
Przed największymi monumentami organizowane są koncerty muzyczne i pokazy, są też miejsca zabaw dla dzieci (w tym lodowe zjeżdżalnie i igloo) oraz punkty sprzedaży ciepłych napojów i przekąsek.
Miejsca (sites) wydarzeń festiwalowych:
- Odori Site (Ōdori Kōen, Odori Park) – główne miejsce wydarzeń festiwalowych o długości 1,5 km w centrum Sapporo. Wystawiane są tam wielkie i małe rzeźby śnieżne, oświetlane wieczorem. Organizowane są koncerty i wydarzenia, z których wiele wykorzystuje rzeźby jako swoją scenę;
- Susukino Site w rozrywkowej dzielnicy miasta o nazwie Susukino, prezentowane są tam rzeźby lodowe, także oświetlane wieczorem;
- Tsu Dome Site (Tsudome, Tsudōmu) jest zorientowane na zabawy rodzinne z trzema rodzajami zjeżdżalni śnieżnych. Wewnątrz hali widowisko-sportowej są stoiska z jedzeniem oraz scena na występy artystyczne[4].
Festiwal Śniegu 2023 zaplanowano na 4–11 lutego. Planuje się, że odbędzie się tylko w Odori i Susukino, ale nie w Tsu Dome[4].
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
Pałac sułtana w Kuala Lumpur (2014)
-
Rzeźba australijska (2016)
-
W trakcie tworzenia (2010)
-
Zamek (2009)
-
Koncert orkiestry amerykańskiej VII Floty (2012)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Sapporo Snow Festival 71 Years of History. The Sapporo Snow Festival Executive Committee. [dostęp 2022-12-18]. (ang.).
- ↑ a b c d e f The History. The Sapporo Snow Festival Executive Committee. [dostęp 2022-12-18]. (ang.).
- ↑ Odori Site: Łazienki Park's Palace on the Isle and Chopin's Statue. The Sapporo Snow Festival Executive Committee. [dostęp 2022-12-19]. (ang.).
- ↑ a b Sapporo Snow Festival. japan-guide.com, 2022. [dostęp 2022-12-19]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Piotr Milewski, Karnawał zimą i latem w: Hokkaido. Japonia bez gejsz i samurajów, Mantis, Olsztyn, 2006 (ISBN 83-918125-7-X) [1].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Oficjalna strona Festiwalu (ang.)