Fiat 1400

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fiat 1400
Fiat 1900
Ilustracja
Fiat 1400 z 1951 roku
Inne nazwy

SEAT 1400
Zastava 1400BJ

Producent

FIAT
SEAT
Zastava

Projektant

Dante Giacosa

Zaprezentowany

Genewa 1950

Okres produkcji

1950–1958 (Włochy)
1953–1963 (Hiszpania)
1954–1961 (Jugosławia)

Miejsce produkcji

 Włochy
 Hiszpania
 Jugosławia

Poprzednik

Fiat 1500

Następca

Fiat 1800/2100

Dane techniczne
Segment

D

Typy nadwozia

4–drzwiowy sedan
2–drzwiowe coupé
2–drzwiowy kabriolet

Silniki

benzynowe:
1395 cm³
1901 cm³
wysokoprężny:
1901 cm³

Skrzynia biegów

4– i 5–biegowa manualna

Napęd

tylny

Długość

4305 mm

Szerokość

1655 mm

Wysokość

1550–1590 mm

Rozstaw osi

2650 mm

Masa własna

1130–1200 kg

Liczba miejsc

4-5

Dane dodatkowe
Konkurencja

Peugeot 203
Volvo PV444

Fiat 1400/1900 – modele samochodów osobowych produkowanych przez FIAT-a w latach 1950-1958. Oba modele były konstrukcyjnie identyczne, a oznaczenia odnosiły się do pojemności silnika, odpowiednio: 1395 cm³ dla modelu 1400 i 1901 cm³ dla modelu 1900. Różnice występowały w wyposażeniu i detalach nadwozia.

Historia i opis pojazdu[edytuj | edytuj kod]

Samochód zadebiutował w 1950 roku na wystawie w Genewie. Był to pierwszy, całkowicie nowy powojenny projekt jaki pojawił się w gamie produkcyjnej Fiata. Po raz pierwszy Fiat zastosował też nadwozie samonośne opracowane we współpracy z firmą Chrysler, którego projekt stworzył Dante Giacosa. Inspiracja samochodami amerykańskimi widoczna jest również w organizacji wnętrza samochodu m.in. we wspólnej kanapie zainstalowanej z przodu zamiast oddzielnych foteli kierowcy i pasażera. Z tego powodu zarówno dźwignia zmiany biegów zainstalowana została przy kierownicy, a dźwignia hamulca ręcznego w tablicy rozdzielczej. Silnik 1395 cm3 został opracowany tak, aby poprzez wydłużenie skoku tłoka można było uzyskać zamianę pojemności i mocniejszą wersję jednostki. W modelu 1400 zadebiutował również silnik wysokoprężny jako źródło napędu samochodu osobowego Fiat. Samochód był wyposażony w pełny system wentylacji i ogrzewania. Po raz pierwszy Fiat użył również w układzie przeniesienia napędu sprzęgła hydrokinetycznego (w modelu 1900).

W okresie produkcji nastąpiło kilka zmian konstrukcyjnych dotyczących głównie jednostek napędowych oraz zmian stylistyki nadwozia. Samochody z takimi zmianami prezentowano jako nowe serie oznaczone odpowiednio 1400/1900, 1400A/1900A i 1400B/1900B.

Pojazd produkowany był w latach 1953–1963 w Hiszpanii jako SEAT 1400 oraz w latach 1954–1961 w Jugosławii jako Zastava 1400BJ.

Fiat 1400 '50 - '54[edytuj | edytuj kod]

Zadebiutował w 1950 roku w trzech wersjach nadwoziowych: sedan, coupe i kabriolet. Jednostką napędową był 4-cylindrowy, rzędowy silnik górnozaworowy o pojemności 1395 cm³ i mocy 44 KM, który pozwalał na osiągnięcie prędkość 120 km/h. Przeniesienie napędu realizowane było poprzez 4-biegową skrzynkę biegów (plus bieg wsteczny) na koła tylne. Biegi 2 - 4 były zsynchronizowane.

Fiat 1400 Diesel '53 - '54[edytuj | edytuj kod]

W 1953 roku na wystawie motoryzacyjnej w Turynie przedstawiono wersję Fiata 1400 z silnikiem wysokoprężnym. Jednostka ta pochodziła z samochodów dostawczych produkowanych przez Fiata, a wykorzystana była również w debiutującym w 1951 roku modelu Campagnola. Silnik o pojemności 1901 cm³ ze wstępną komorą spalania osiągał moc 40 KM przy stopniu sprężania 20:1. Pomimo pojemności 1901 cm³ model oznaczano jako Fiat 1400 pozostawiając oznaczenie 1900 dla modelu z silnikiem benzynowym o takiej samej pojemności.

Wyprodukowano ok. 77 tys. egzemplarzy modelu 1400 z czego ok. 13,5 tys. z silnikiem wysokoprężnym.

Fiat 1900 '52 - '54[edytuj | edytuj kod]

W roku 1952 zaprezentowano model Fiat 1900. Bazował on konstrukcyjnie na modelu 1400 a różnice dotyczyły jednostki napędowej, wyposażenia i szczegółów nadwozia.

Do napędu wykorzystano silnik o pojemności 1901 cm³ o mocy 60 KM co powalało osiągnąć 130 km/h. Silnik ten był wersją jednostki napędowej z modelu 1400 o zwiększonym skoku tłoka z 66 do 90 mm. Do przeniesienia napędu zastosowano 5-biegową skrzynkę biegów (plus bieg wsteczny). Podobnie jak w modelu 1400 do wyboru były wersje nadwoziowe 4-drzwiowy sedan, 2-drzwiowe coupe (określane jako Fiat 1900 Granluce), oraz wersja z otwartym nadwoziem, która później została zaadaptowana na potrzeby policji jako Torpedo Polizia. W wersji tej moc podniesiono do 63 KM.

Nadwozie prawie identyczne z modelem 1400 wyróżniała ozdobna listwa biegnąca z boku poprzez drzwi i błotniki.

Wyprodukowano ok. 10 tys. egzemplarzy wszystkich wersji.

Fiat 1400A '54 - '56'[edytuj | edytuj kod]

W 1954 roku zaprezentowano model 1400A. Różnice dotyczyły jednostki napędowej oraz niewielkich zmian wyglądu nadwozia.

Moc silnika benzynowego podniesiona została do 50 KM co zwiększyło prędkość maksymalną do 125 km/h. W dalszym ciągu oferowano wersję z silnikiem wysokoprężnym.

W nadwoziu zastosowano inną atrapę chłodnicy i kierunkowskazy. Pod bocznymi szybami pojawiła się ozdobna listwa, a na zderzakach dodano kły, zmianom poddano także tylne światła.

Wyprodukowano ponad 50 tys. egzemplarzy tej wersji.

Fiat 1900A '54 - '56'[edytuj | edytuj kod]

Zmiany podobne jak w modelu 1400 zastosowano również w Fiacie 1900A. Tutaj moc silnika została podniesiona do 70 KM co zwiększyło prędkość maksymalną 135  km/h. Zewnętrznym wyróżnikiem wersji dalej pozostała listwa ozdobna z boku nadwozia. Oferowano sedana oraz coupe (Granluce).

Powstało 7027 egzemplarzy.

Fiat 1400B '56 -'58[edytuj | edytuj kod]

W nowej wersji modelu 1400 zmiany konstrukcyjne dotyczyły hamulców i zawieszenia. Moc silnika podniesiona została do 58 KM (prędkość maksymalna 135 km/h). Moc silnika wysokoprężnego podniesiono o 3 KM. W nadwoziu najwyraźniejszą zmianą było wprowadzenie dwukolorowego nadwozia oraz lampy przeciwmgielnej zamontowanej na środku atrapy chłodnicy. Wewnątrz zmianie uległ wygląd deski rozdzielczej.

Wyprodukowano ok. 40 tys. egzemplarzy tej wersji.

Fiat 1900B '56-'58[edytuj | edytuj kod]

Zmiany konstrukcyjne z modelu 1400 przeniesiono również do wersji 1900. Tutaj moc silnika podniesiono do 80 KM (prędkość maksymalna 145 km/h). Dwukolorowe nadwozie od wersji 1400 odróżniało się innym układem ozdobnej listwy na przednich błotnikach. Oferowano w dalszym ciągu wersję sedan i coupe (Granluce).

W 1957 roku dokonano niewielkiej zmiany stylistycznej w wersji sedan zapożyczonej z wersji coupe. Widoczna jest ona w układzie listw ozdobnych na tylnych błotnikach.

Powstało ok. 2500 egzemplarzy w obu wersjach nadwoziowych.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Giancenzo Màdaro: All the fiats. Wyd. piąte. Mediolan, Włochy: Editoriale Domus, 1996.
  • Camerana Oddone: Linea Fiat. Turyn, Włochy: Fiat, 1966.