Filharmonia Śląska im. Henryka Mikołaja Góreckiego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Filharmonia Śląska im. Henryka Mikołaja Góreckiego
Ilustracja
Budynek filharmonii w 2014 roku
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Data założenia

1945

Dziedzina

muzyka

dyrektor

Adam Wesołowski

Adres

Katowice, ul. Sokolska 2

Położenie na mapie Katowic
Mapa konturowa Katowic, u góry znajduje się punkt z opisem „Filharmonia Śląska im. Henryka Mikołaja Góreckiego”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Filharmonia Śląska im. Henryka Mikołaja Góreckiego”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Filharmonia Śląska im. Henryka Mikołaja Góreckiego”
Ziemia50°15′38,6618″N 19°00′49,7916″E/50,260739 19,013831
Strona internetowa
Wnętrze Filharmonii Śląskiej w Katowicach podczas VIII Międzynarodowego Konkursu Dyrygentów im. Grzegorza Fitelberga

Filharmonia Śląska im. Henryka Mikołaja Góreckiego – instytucja kulturalna działająca w Katowicach, założona w 1945 roku.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Filharmonia Śląska, której pierwszy koncert odbył się 26 maja 1945, od pierwszych dni istnienia działała bardzo intensywnie na rzecz upowszechnienia muzyki, organizując wiele koncertów także poza swą siedzibą.

Z czasem jej orkiestra osiągnęła bardzo wysoki poziom artystyczny. Grali z nią najwybitniejsi soliści (m.in. Witold Małcużyński, Igor Ojstrach, Swiatosław Richter, Adam Taubitz, Wojciech Waleczek), dyrygowali świetni dyrygenci. Sala przy ulicy Sokolskiej jest od dziesięcioleci jednym z najważniejszych przybytków życia kulturalnego na Śląsku.

W 2011 r. nadano jej imię Henryka Mikołaja Góreckiego[1].

Karol Stryja - rzeźba w Filharmonii Śląskiej

Dyrektorzy[edytuj | edytuj kod]

Pierwszym dyrektorem artystycznym filharmonii był Anatol Zarubin, trzecim z kolei (w latach 1949−1953) Stanisław Skrowaczewski. Wiele lat dyrektorem FŚ i jej dyrygentem był prof. Karol Stryja, który był inicjatorem Międzynarodowego Konkursu Dyrygenckiego im. Grzegorza Fitelberga, prowadzonego przez Filharmonię Śląską. W latach 2001–2013 dyrektorem naczelnym Filharmonii Śląskiej była Grażyna Szymborska. Od 3 grudnia 2013 do 8 listopada 2018 roku dyrektorem Filharmonii Śląskiej im. Henryka Mikołaja Góreckiego był prof. Mirosław Jacek Błaszczyk. Obecnie funkcję dyrektora pełni Adam Wesołowski[2].

Henryk Mikołaj Górecki - rzeźba w Filharmonii Śląskiej

Działalność i projekty[edytuj | edytuj kod]

Od 2008 roku Filharmonia Śląska pod przewodnictwem Orchestre de Picardie(fr.) (Amiens, Francja) oraz Jenaer Philharmonie(ang.) (Jena, Niemcy), Štátny komorný orchester Žilina(słow.) (Żylina, Słowacja), Simfonični orkester RTV Slovenija(słoweń.) (Lublana, Słowenia) i Filharmonie Bohuslava Martinů(cz.) (Zlin, Czechy) współdziałają w ramach europejskiego projektu An Orchestra Network for Europe – ONE step further. W 2011 roku Agencja Wykonawcza ds. Edukacji, Kultury i Sektora Audiowizualnego (EACEA) ogłosiła listę nowych projektów wybranych do finansowania przez UE. Akceptację zyskał nowy projekt An Orchestra Network for Europe – ONE goes places. Do projektu dołączyła holenderska Het Brabant Orkest, a partnerem stowarzyszonym została New Syphony Orchestra z Sofii. Nazwa ONE – an Orchestra Network for Europe została zastrzeżona prawnie i jest znakiem handlowym przypisanym projektowi. Od 2013 realizowany jest ze Stowarzyszeniem Pro Bono Musicae pierwszy polski projekt mistrzowskiej edukacji muzycznej w historii unijnego Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki.

Filharmonia Śląska jest też wydawcą kilku książek i albumów oraz współproducentem filmu Karol Stryja. Ślązak, który zdobył świat (reż. Violetta Rotter-Kozera).

W latach 2010–2013 przeprowadzono remont siedziby filharmonii przy ulicy Sokolskiej.

Siedziba Filharmonii Ślaskiej[edytuj | edytuj kod]

Budynek w którym mieści się Filharmonia Śląska powstał w 1873 przy ówczesnej Karlsstraße 2 (obecnie Sokolska). Bydynek sąsiadował z obiektami browaru którego pierwotnymi właścicielami byli von Thiele-Winkler a następnie A. Bettmann. Browar działał do 1918 roku. Budynek został wzniesiony w stylu neoklasycyzmu. Poza mieszkaniami w budynku mieściła się sala o nazwie Reichshalle a później też restauracja. Sala ta służyła życiu towarzyskiemu i kulturalnemu Katowic. W sali tej występował chór Oskara Meisnera. W sali koncertowali liczni artyści. 27 października 1901 r. koncertował Ignacy Paderewski. Przemawiał tu też Wojciech Korfanty. W latach 1922 - 1937 budynek był siedzibą Związku Powstańców Ślaskich. W czasie drugiej wojny światowe, w 1943 r., następuje przebudowa obiektu. Dobudowano balkon z prawej strony, przebudowano scenę i podscenię, przebudowano całkowicie frontową klatkę schodową. Budynek został przeznaczony na filharmonię. Kolejny remont przeprowadzono w 1979 roku. W 1992 budynek został wpisany do rejestru zabytków klasy A pod numerem A/1460/92. Kolejny remont powiązany z rozbudową obiektu został przeprowadzony w latach 2010 do 2014. Po rozbudowie powierzchnia użytkowa wzrosła z 3186 m² do 5252 m². Sala wzbogaciła się o 36 głosowe organy firmy Karl Schuke Berliner Orgelbauwerkstatt GmbH [3], poprzedni 40-sto głosowy instrument firmy Berschdorf przekazany został Salezjańskiej Szkole Organistowskiej w Zabrzu[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]