Flogopit

Flogopit

Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny	zasadowy glinokrzemian potasu i magnezu (KMg3(OH, F)2AlSi3O10)
Twardość w skali Mohsa	2–2,5
Przełam	nierówny, blaszkowy
Łupliwość	doskonała
Układ krystalograficzny	jednoskośny
Gęstość minerału	2,75–2,97 g/cm³
Właściwości optyczne
Barwa	żółta, czerwonobrązowa
Rysa	biała
Połysk	perłowy, metaliczny

Flogopit – pospolity minerał skałotwórczy z gromady krzemianów zaliczany do grupy mik.

Właściwości

Tworzy pokaźnych rozmiarów kryształy tabliczkowe lub płytkowe podobne do biotytu, jednak od niego jaśniejsze. Jest giętki, sprężysty, przezroczysty. Często zawiera igiełkowe wrostki rutylu. Wykazuje obecność baru, żelaza, manganu, chromu.

Występowanie

Stanowi składnik różnych skał metamorficznych i magmowych. Często powstaje w wyniku procesów hydrotermalnych i metasomatycznych. Współwystępuje z: kalcytem, dolomitem, diopsydem, antofyllitem, chlorytem. Występuje w utworach pneumatolitycznych, pegmatytach.

Miejsca występowania: Finlandia – Pargas, Szwecja – Aker, Szwajcaria – Campolungo, Włochy – Fassata, Novara, Crevola Kanada – ogromne kryształy z Sydenham w Ontario, Madagaskar, Rosja, Czechy – Hermanov (słynne hermanowskie kule), Rosja – okolice Jeziora Bajkał, Tommot na Płaskowyżu Ałdańskim, Kowdor na Półwyspie Kolskim (największe dotąd znalezione kryształy), Ural (ujednoznacznienie), Brazylia – Minas Gerais.

W Polsce – znany z Dolnego Śląska – okolice Strzelina, Góry Izerskie, Góry Złote, Masyw Śnieżnika.

Zastosowanie

podobne jak muskowitu:

• minerał o wybitnych walorach kolekcjonerskich,
• znajduje zastosowanie w elektronice,
• doskonały izolator elektryczny,
• po sproszkowaniu używany jako posypka do papy,
• używany jako wypełniacz środków ochrony roślin.

Zobacz też

• mika
• muskowit
• biotyt
• lepidolit

Linki zewnętrzne

• Phlogopite. WebMineral. (ang.).