Przejdź do zawartości

Florian z Kościelca

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Florian z Kościelca
Herb duchownego
Data śmierci

21 czerwca 1333

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Nominacja biskupia

1318

Sakra biskupia

brak danych

Florian z Kościelca (zwany Laskary) herbu Leszczyc (zm. 21 czerwca 1333 w Pułtusku[1]) – biskup płocki w latach 1318–1333, kanonik płocki, kanonik gnieźnieńskiej kapituły katedralnej[2], kapelan księcia płockiego Bolesława II, prepozyt płockiej kapituły katedralnej do 1317 roku[3].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wymieniany jest 6 sierpnia 1299 jako kapelan księcia płockiego Bolesława II. W 1311 wspominany jako proboszcz płocki. Prowizję na biskupa płockiego po uprzednim wyborze przez kapitułę otrzymał po 29 września 1318. W 1320 był jednym z najważniejszych świadków procesu polsko-krzyżackiego. W związku z najazdami litewskimi starał się kultywować dobre stosunki z zakonem. Był jednym z inicjatorów zawarcia sojuszu pomiędzy zakonem krzyżackim i księciem Wacławem płockim, akt którego potwierdził własną pieczęcią 14 kwietnia 1321. Wspierał również osadnictwo byłych poddanych zakonu na terenach dóbr kościelnych diecezji płockiej. Wytyczył granice pomiędzy swoją diecezją a ziemiami należącymi do biskupstwa kujawskiego. Był inicjatorem budowy zamku biskupiego w Pułtusku, który stał się zapewne jedną ze stałych rezydencji biskupów płockich[4]. Wspierał zakon bożogrobców i był jednym z kolektorów świętopietrza.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. tak u Jana Długosza. Zob. Pułtusk i okolice, red. M. Omilanowska, J. Sito (Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. X, z. 20), Warszawa 1999, s. 29.
  2. Prałaci i kanonicy katedry metropolitalnej gnieźnieńskiej od roku 1000 aż do dni naszych. Podług źródeł archiwalnych, opracował Jan Korytkowski, t. II, Gniezno 1883, s. 26.
  3. Antoni Julian Nowowiejski, Płock : monografia historyczna / napisana podczas wojny wszechświatowej i wydrukowana w roku 1930, Płock [1931], s. 353.
  4. Pułtusk i okolice, red. M. Omilanowska, J. Sito (Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. X, z. 20), Warszawa 1999, s. 29.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]