Florian z Wielkiej Hłuszy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Florian z Wielkiej Hłuszy
Autor

Maria Rodziewiczówna

Typ utworu

powieść obyczajowa

Wydanie oryginalne
Język

polski

Data wydania

1929

Florian z Wielkiej Hłuszy – powieść Marii Rodziewiczówny z 1929 roku.

Treść[edytuj | edytuj kod]

W miasteczku Wielka Hłusza na Polesiu od czterystu lat mieszkańcom towarzyszy dostojny dzwon Florian pamiętający wizytę w miasteczku królowej Bony. Tymczasem trwa I wojna światowa i mieszkańcy dowiadują się, że Rosjanie zamierzają rekwirować w celach wojennych wszystkie kościelne sprzęty miedziane. Grupa młodzieży postanawia potajemnie ukryć Floriana, który jest dla nich pamiątką po dawnej wytęsknionej Polsce. W swój plan wtajemniczają dziadka, byłego powstańca styczniowego. Jak się wkrótce okazuje, wojna i jej opłakane skutki docierają również do miasteczka i dworu, w którym mieszkają młodzi spiskowcy. A wraz z wojną niebezpieczeństwo, trud, prawdziwe bohaterstwo i wielka miłość.

Historia dzwonu jest tylko pretekstem, by pokazać losy polskiej rodziny, która pomimo ewakuacji Rosjan i trzyletniej niemieckiej okupacji, postanawia mimo wszystko pozostawać na swojej ziemi i pokonać wszelkie przeciwności, aby w końcu na wiosnę 1919 roku doczekać się Polski.

Powieść ukazała się w 10 rocznicę powrotu Polesia do Polski.

Postaci[edytuj | edytuj kod]

  • Melchior Wereszyński - były powstaniec, właściciel dworu w Muraszniku
  • Bronka Wereszyńska - szlachcianka z Murasznika, wnuczka Wereszyńskiego, sierota, piękna i uzdolniona muzycznie
  • Wereszyńska - żona Melchiora
  • Ryhor - ekonom u Wereszyńskiego
  • Łusia Skowrońska - córka organisty, przyjaciółka Bronki
  • Florek Skowroński - syn organisty
  • Skowroński - organista
  • Skowrońska - żona organisty
  • Kajetan Skołuba - zięć i sąsiad Wereszyńskiego, wdowiec, miłośnik archeologii i niemieckiego
  • Skołubowie - bliźniaki Paweł i Gaweł, bliźniaki Szymon i Juda, najmłodsza Ewa - dzieci Skołuby i wnuki Wereszyńskiego
  • Matys - ekonom u Skołuby
  • Matysowa - żona ekonoma, opiekunka Ewy
  • Michał Horehlad - właściciel Wielkiej Wólki, szlachcic robiący interesy na wojnie, adorator Bronki
  • Alfred Rupejko - arystokrata z Horodnej, oficer hallerczyk, miłość Bronki
  • Jerzy Rupejko - brat Alfreda, ułan
  • Leon Rupejko, drugi brat Alfreda
  • Sielużycka - szlachcianka, wdowa
  • Wolscy - uchodźcy z Kongresówki
  • Bertold von Freden - niemiecki generał, adorator Bronki
  • Rabanek - adiutant generała, poznańczyk
  • Janek i Kazik Wereszyńscy - starsi bracia Bronki, żołnierze armii Hallera
  • Adalbert Skaletz vel Wojciech Skalec - żołnierz niemiecki ze Śląska, adorator Łusi
  • Kuźma - chłopak na służbie u Wereszyńskich, pastuch
  • ksiądz Syruć - proboszcz w Wielkiej Hłuszy
  • Abram - Żyd, sklepikarz
  • ciotka Bronki w Warszawie
  • prystaw - rosyjski policjant
  • oberlejtnant von Maskowski - niemiecki oficer
  • komisarz bolszewicki
  • essauł kozaków dońskich

Ekranizacja[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie powieści w 1938 roku powstał film Florian w reżyserii Leonarda Buczkowskiego z Kazimierzem Junoszą-Stępowskim, Stanisławą Angel-Engelówną, Józefem Węgrzynem, Heleną Grossówną, Jerzym Pichelskim i młodym Tadeuszem Fijewskim.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]