Folgowo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Folgowo
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Powiat

chełmiński

Gmina

Papowo Biskupie

Liczba ludności (III 2011)

153[2]

Strefa numeracyjna

56

Kod pocztowy

86-221[3]

Tablice rejestracyjne

CCH

SIMC

0848026

Położenie na mapie gminy Papowo Biskupie
Mapa konturowa gminy Papowo Biskupie, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Folgowo”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Folgowo”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Folgowo”
Położenie na mapie powiatu chełmińskiego
Mapa konturowa powiatu chełmińskiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Folgowo”
Ziemia53°16′16″N 18°33′56″E/53,271111 18,565556[1]
Figurka Maryjna

Folgowowieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie chełmińskim, w gminie Papowo Biskupie. Wieś zajmuje powierzchnię 336,5 ha[4].

Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa toruńskiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Średniowiecze[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1438[4]. W kronikach i dokumentach wieś była nazywana: Hillebrandisdorff (1438), Hylmensdorff (1438), Hildebrandisdorff (1438), Folgowo (1570), Folgowo (1614)[4]. W późnym średniowieczu Folgowo należała do klucza papowskiego. W roku 1438 Folgowo musiało płacić czynsz do zakonu krzyżackiego w wysokości 73 kur i 1 grzywny łanów[4]. Sam zakon posiadał we wsi 29 łanów pól[4]. W 1446 roku Folgowo wystąpiło w sporze o utrzymanie rowu nawadniającego[4]. W latach 1466-1505 wieś należała do królów polskich[4]. W 1505 roku Aleksander Jagiellończyk przekazał miejscowość biskupom chełmińskim[4]. Na przełomie XVI i XVII wieku należało do dóbr stołowych biskupów chełmińskich[5].

Nowożytność[edytuj | edytuj kod]

W 1759 roku chłopami kontraktowymi byli w Folgowie: Stanisław Milencz, Jan Gmeński, Franciszek Dubiela, Jakub Kowalski, Antoni Rejenkowicz[4]. Każdy z nich posiadał po 3 włóki ziemi[4]. Folgowo oddawało dziesięcinę na rzecz kościoła w Papowie Biskupim[4]. W 1739 roku dziesięcina wynosiła 5 korców, a w 1773 roku 12 korców owsa i żyta[4]. W 1772 roku w wyniku pierwszego rozbioru Polski Folgowo trafiło do Prus. W 1773 roku przeprowadzono pierwszy w Folgowie spis ludności[4]. Wieś wtedy liczyła 74 osoby (wśród nich byli: Jakub Dembowski, Jakub Zacharek, karczmarz Roch Milenc, owczarz Wojciech Zacharek, robotnicy folwarczni: Józef Zacharek, Franciszek Kallen, Marcin Kamiński)[4].

W 1831 roku przeprowadzono w Folgowie uwłaszczenie chłopów[4]. W 1868 roku przeprowadzono w Folgowie badania statystyczne, które wykazały, że miejscowość zajmowała 1657 mórg powierzchni, posiadała 47 budynków (w tym 22 mieszkalne)[4]. W 1868 roku wieś zamieszkiwało 236 mieszkańców (210 katolików i 26 ewangelików)[4]. W 1885 roku Folgowo zajmowało powierzchnię 423 hektarów[4]. Miejscowość liczyła 211 mieszkańców (189 katolików, 18 ewangelików i 4 Żydów)[4]. Po I wojnie światowej, w 1921 roku w Folgowie znajdowało się 17 budynków mieszkalnych[4]. Wieś liczyła 159 mieszkańców (72 mężczyzn i 87 kobiet; 138 katolików, 15 katolików i 6 mieszkańców innych wyznań)[4].

Współczesność[edytuj | edytuj kod]

W 1995 roku w Folgowie wybudowano wodociągi[6]. W 1999 roku wyremontowano drogę Storlus-Folgowo[6]. W 2008 roku wyremontowano świetlicę wiejską[7]. W 2010 roku w świetlicy zmieniono sposób ogrzewania oraz wymieniono drzwi[8]. W 2011 roku wyremontowano drogi w miejscowości[8]. W 2013 roku przebudowano drogę w Folgowie[8]. W 2013 roku w Folgowie działały 3 podmioty gospodarcze[4].

Demografia[edytuj | edytuj kod]

Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) wieś liczyła 153 mieszkańców[2]. Jest dwunastą co do wielkości miejscowością gminy Papowo Biskupie.

Ludność w latach 1773-2011

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 30218
  2. a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 250 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v Waldemar Rozynkowski: Szkice z dziejów Gminy Papowo Biskupie. Papowo Biskupie: Stowarzyszenie Rozwoju Gminy Papowo Biskupie, 2014, s. 41, 128. ISBN 978-83-940216-0-3.
  5. Inwentarz dóbr biskupstwa chełmińskiego z r. 1614 : z uwzględniem późniejszych do r. 1759 inwentarzy, Toruń 1927, s. IV.
  6. a b Waldemar Rozynkowski: Szkice z dziejów Gminy Papowo Biskupie. Papowo Biskupie: Stowarzyszenie Rozwoju Gminy Papowo Biskupie, 2014, s. 142. ISBN 978-83-940216-0-3.
  7. Waldemar Rozynkowski: Szkice z dziejów Gminy Papowo Biskupie. Papowo Biskupie: Stowarzyszenie Rozwoju Gminy Papowo Biskupie, 2014, s. 145. ISBN 978-83-940216-0-3.
  8. a b c Waldemar Rozynkowski: Szkice z dziejów Gminy Papowo Biskupie. Papowo Biskupie: Stowarzyszenie Rozwoju Gminy Papowo Biskupie, 2014, s. 146. ISBN 978-83-940216-0-3.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]