Ford Corsair (Australia)
 Ford Corsair | |
| Producent | |
|---|---|
| Zaprezentowany |
Marzec 1989 |
| Okres produkcji |
1989 – 1992 |
| Miejsce produkcji | |
| Następca | |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia | |
| Napęd |
przedni |
| Długość |
4570 mm |
| Szerokość |
1700 mm |
| Wysokość |
1370 mm |
| Rozstaw osi |
2550 mm |
| Liczba miejsc |
5 |
| Dane dodatkowe | |
| Modele bliźniacze |
|
| Pokrewne | |
| Konkurencja | |
Ford Corsair – samochód osobowy klasy średniej produkowany pod amerykańską marką Ford w latach 1989 – 1992.
Historia i opis modelu
[edytuj | edytuj kod]
_GL_liftback_01.jpg)
Pod koniec lat 80. australijski oddział Forda zdecydował się przywrócić do użytku stosowaną w Europie w latach 60. nazwę Corsair na rzecz średniej wielkości modelu na potrzeby wewnętrznego rynku. Corsair powstał w ramach rządowego tzw. Planu Buttona, który zakładał zachęcenie producentów wytwarzających samochody w Australii do nawiązania współpracy z japońskimi markami[1].
Celem była dywersyfikacja i poszerzenie oferty modelowej o bliźniacze modele, co miało w założeniach umocnić pozycję i zyskowność australijskich zakładów produkcyjnych[2].
Produkcja i sprzedaż
[edytuj | edytuj kod]W ten sposób, Ford Corsair był de facto jedynie bliźniaczą odmianą Nissana Pintary, z którym razem powstawał w fabryce japońskiej marki w Clayton w stanie Wiktoria[3].
Podobnie jak inne modele powstałe w ramach federalnego Planu Buttona, samochód nie odniósł rynkowego sukcesu w Australii i Nowej Zelandii, sprzedając się wyraźnie gorzej od bazowego modelu Nissana[4]. Produkcję zakończono w 1992 roku, a Corsaira zastąpił oferowany dotąd równolegle nieznacznie większy model Telstar trzeciej generacji.
Silniki
[edytuj | edytuj kod]- L4 2.0l
- L4 2.4l
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ A short history of the Ford Corsair. [dostęp 2020-02-05]. (ang.).
- ↑ Curbside Classic: 1989-92 Ford Corsair/Nissan Pintara – A Lame Duck Bluebird. [dostęp 2020-02-05]. (ang.).
- ↑ International Motor Business. [dostęp 2020-02-05]. (ang.).
- ↑ Information, Opportunism and Economic Coordination. [dostęp 2020-02-05]. (ang.).