Ford Transit

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Ford E-Transit)

Ford Transitsamochód dostawczy klasy średniej, a następnie klasy wyższej produkowany pod amerykańską marką Ford od 1953 roku. Od 2014 roku produkowana jest szósta generacja pojazdu.

Pierwsza generacja[edytuj | edytuj kod]

Ford FK 1000
Ford Taunus Transit
Ilustracja
Ford Taunus Transit
Producent

Ford

Zaprezentowany

Marzec 1953

Okres produkcji

1953 – 1965

Miejsce produkcji

Kolonia
Portugalia Azambuja

Następca

Ford Transit II

Dane techniczne
Segment

van segmentu D
dostawcze segmentu D

Typy nadwozia

3- i 4-drzwiowy van

Napęd

tylny

Długość

4300 mm

Szerokość

1740 mm

Wysokość

1965 mm

Rozstaw osi

2300 mm

Dane dodatkowe
Konkurencja

Volkswagen Transporter

Ford Taunus Transit – tył
Ford Taunus Transit FK 100

Ford Taunus Transit został zaprezentowany po raz pierwszy w 1953 roku.

Pierwsze wcielenie Transita oferowane było pod różnymi nazwami, jak m.in. Ford FK1000, Ford Transit 1250 i wreszcie Ford Taunus Transit. To pierwszy średniej wielkości pojazd dostawczy Forda, który produkowano z przeznaczeniem m.in. na rynek europejski i australijski. Samochód produkowano w niemieckich oraz portugalskich zakładach Forda. Pod maską znalazł się m.in. silnik benzynowy o z pojemnością 1.7 litra oraz mocą 60 KM[1].

Samochód zdobył szeroką popularność na rynkach Europy Zachodniej nie tylko jako samochód dostawczy, ale i w roli pojazdu powszechnie stosowanego w służbach porządkowych i poblucznych m.in. jako wóz strażacki, radiowóz, karetka[2].

Silnik[edytuj | edytuj kod]

  • L4 1.7l


Druga generacja[edytuj | edytuj kod]

Ford Transit II
Ilustracja
Ford Transit II przed liftingiem
Producent

Ford

Zaprezentowany

Październik 1965

Okres produkcji

1965 – 1977

Miejsce produkcji

Belgia Genk
Wielka Brytania Langley
Wielka Brytania Southampton
Holandia Amsterdam
Turcja Stambuł
Nowa Zelandia Seaview
Australia Homebush
Południowa Afryka Port Elizabeth

Poprzednik

Ford Taunus Transit

Następca

Ford Transit III

Dane techniczne
Segment

van segmentu D
dostawcze segmentu D

Typy nadwozia

3 i 4-drzwiowy van
2-drzwiowy pick-up
4-drzwiowy bus
2 i 4-drzwiowe podwozie

Napęd

tylny

Długość

4192–4944 mm

Szerokość

1960–2060 mm

Wysokość

1931–2128 mm

Rozstaw osi

2692–2997 mm

Liczba miejsc

3-12

Dane dodatkowe
Konkurencja

Volkswagen Transporter

Ford Transit II – tył
Ford Transit II po liftingu
Ford Transit II po drugim liftingu
Ford Transit II – tył po drugim liftingu

Ford Transit II został zaprezentowany po raz pierwszy w 1965 roku.

Pracując nad zupełnie nowym modelem mającym na celu zastąpić Taunusa Transita, Ford zdecydował się skrócić nazwę modelu do po prostu Transit i zachować jego koncepcję przystosowaną do uniwersalnego zastosowania. Jako że był to pierwszy model oferowany jako Transit, nosił on przydomek porządkowy MK1[3].

Samochód oferowany był w różnych konfiguracjach nadwozia, zarówno jako kombi i minibus, jak i furgon oraz podwozie do zabudowy, sprawdzając się także w służbach porządkowych[4].

Ford Transit tej generacji wyróżniał się masywnym, szerokim nadwoziem z osadzonymi na błotnikach okrągłymi reflektorami, a także rozległą atrapą chłodnicy.

Samochód odniósł duży sukces rynkowy szczególnie w krajach anglosaskich, zdobywając uznanie za zasługą m.in. właściwości transportowych oraz szerokiego zakresu dostępnych konfiguracji nadwozia[5].

Głównymi zakładami produkcyjnymi, w których wytwarzano Transita MK1, była fabryka w angielskim Berkshire. Z racji dużego zapotrzebowania, Ford zdecydował się uruchomić produkcję tego samochodu dostawczego także w innej brytyjskiej fabryce w Southampton[6].

Restylizacje[edytuj | edytuj kod]

Na przestrzeni 12 lat produkcji, samochód był systematycznie modernizowany przez producenta pod kątem poprawy właściwości aerodynamicznych, jak i ogólnej stylizacji nadwozia[7].

Silniki[edytuj | edytuj kod]

  • L4 1.2 45 KM
  • L4 1.3 50 KM
  • L4 1.5 60 KM
  • L4 1.7 65 KM
  • L4 2.0 70 KM
  • L4 2.0 75 KM
  • L4 2.0 80 KM
  • L4 2.4 Diesel 62 KM


Trzecia generacja[edytuj | edytuj kod]

Ford Transit III
Ilustracja
Ford Transit III
Producent

Ford

Zaprezentowany

Sierpień 1977

Okres produkcji

1977 – 1986

Miejsce produkcji

Belgia Genk
Wielka Brytania Southampton
Australia Melbourne
Nowa Zelandia Seaview
Turcja Kocaeli
Holandia Amsterdam

Poprzednik

Ford Transit II

Następca

Ford Transit IV

Dane techniczne
Segment

van segmentu D
dostawcze segmentu D

Typy nadwozia

3 i 4-drzwiowy van
2-drzwiowy pick-up
4-drzwiowy bus
2 i 4-drzwiowe podwozie

Napęd

tylny

Rozstaw osi

2690–3000 mm

Liczba miejsc

3-12

Dane dodatkowe
Konkurencja

Citroën C25
Fiat Ducato
Peugeot J5
Renault Master
Iveco Daily
Volkswagen LT

Ford Transit III – tył
Ford Transit III po liftingu
Ford Transit III – tył po liftingu

Ford Transit III został zaprezentowany po raz pierwszy w 1977 roku.

Trzecia generacja średniej wielkości samochodu dostawczego Forda nie była zupełnie nową konstrukcją, lecz głęboko zmodernizowanym poprzednikiem[8]. Zachowując charakterystyczne proporcje poprzednika, samochód zyskał nowy pas przedni z bardziej kanciastymi reflektorami i dużą plastikową atrapą chłodnicy.

Ponadto, zmodernizowano też tylną część nadwozia, nadając jej nowy kształt lamp i zderzaka. Zmiany objęły jeszcze kabinę pasażerską, wdrażając nowy projetk deski rozdzielczej[9]. Transit II był oferowany jako 2-osobowy furgon, osobowy, przeszklony model, oraz dostawczy.

Ford Transit Mk2 był samochodem tylnonapędowym. Mimo, to silnik był umieszczony z przodu, co zapewnić miało jak najbardziej płaską część ładunkową. Był oferowany z czterema silnikami: benzynowymi 2.0 i 3.0 oraz dieslami 2.4 i 2.5.

Lifting[edytuj | edytuj kod]

W 1984 roku trzecia generacja Transita przeszła kolejny face lifting[10], przynosząc głównie zmiany w kształcie lamp z kierunkowskazami i atrapy chłodnicy. Zmiany objęły także tylną część nadwozia, z nowymi lampami i zderzakiem.

Silniki[edytuj | edytuj kod]

  • R4 1.6
  • R4 2.0
  • V6 3.0
  • R4 2.4 Diesel
  • R4 2.5 Diesel


Czwarta generacja[edytuj | edytuj kod]

Ford Transit IV
Ford Tourneo I
Ilustracja
Ford Transit IV
Producent

Ford

Zaprezentowany

Styczeń 1986

Okres produkcji

1986 – 2003 (Świat)
2006 – 2017 (Chiny)

Miejsce produkcji

Belgia Genk
Turcja Kocaeli
Wielka Brytania Southampton
Wietnam Hải Dương
Polska Płońsk
Białoruś Obczak
Nanchang

Poprzednik

Ford Transit III (Europa)
Ford Husky (RPA)

Następca

Ford Transit V (Świat)
JMC Teshun (Chiny)

Dane techniczne
Segment

van segmentu D
dostawcze segmentu D

Typy nadwozia

3 i 4-drzwiowy van
2-drzwiowy pick-up
4-drzwiowy bus
2 i 4-drzwiowe podwozie

Napęd

tylny
AWD

Długość

4863–5230 mm

Szerokość

1974 mm

Wysokość

2070–2363 mm

Rozstaw osi

2933–3300 mm

Masa własna

1609–1740 kg

Liczba miejsc

3-12

Dane dodatkowe
Konkurencja

Citroën C25
Fiat Ducato
Peugeot J5
Renault Master
Iveco Daily
Volkswagen LT

Ford Transit IV – tył
Ford Transit IV po liftingu
Ford Transit IV po drugim liftingu
chiński Ford Transit

Ford Transit IV został zaprezentowany po raz pierwszy w styczniu 1986 roku.

Transit czwartej generacji to zupełnie nowy model opracowany od podstaw, porzucający produkowaną przez ponad 30 lat koncepcję opracowaną w latach 60. XX wieku. Nadwozie przybrało inne, bardziej aerodynamiczne proporcje z charakterystycznymi, obłymi i zarazem kanciastymi motywami oraz nisko osadzonymi reflektorami, przyjmując przy tym jednobryłowy kształt karoserii[11].

W latach 1997–2000 auto montowano w polskich zakładach Forda w Płońsku. W 1998 roku zmontowano 2500 sztuk, 1999 – 2446 sztuk, a w 2000 – 784 sztuki.

Restylizacje[edytuj | edytuj kod]

W 1992 roku zaprezentowano model po pierwszej modernizacji. W jej ramach zmieniono kształt reflektorów, a także przedni zderzak. Ponadto, zmieniono też atrapę chłodnicy. Pojawiły się też zmiany w wersjach wyposażeniowych i dostępnych jednostkach napędowych.

Kolejną, jeszcze bardziej rozległą modernizację Transita przeprowadzono pod koniec 1994 roku. Auto otrzymało nową deskę rozdzielczą oraz delikatnie zmieniony przód i nowy silnik. W opcji auto dostępne było z ABS-em, klimatyzacją, elektrycznymi szybami, centralnym zamkiem, elektrycznymi lusterkami, a także poduszkami powietrznymi. W Europie auto produkowano do 2000 roku. Natomiast w Wietnamie do 2003 roku[12].

Chiny[edytuj | edytuj kod]

W 2006 roku Transit czwartej generacji po specjalnej, przeprowadzonej z myślą o lokalnym ryku restylizacji, trafił do produkcji także w Chinach przez lokalną spółkę typu joint-venture między Fordem a chińskim Jiangling Motors[13]. Po 11 latach produkcji, podczas której samochód zdobył dużą popularność jako m.in. radiowóz i karetka pogotowia, w 2017 roku chiński Transit przeszedł kolejną modernizację pasa przedniego, zmieniając przy tym nazwę na drugą markę joint-venture JMC-Ford, JMC Teshun[14].

Silniki[edytuj | edytuj kod]

  • R4 2.5
  • V6 2.9
  • V6 3.0


Piąta generacja[edytuj | edytuj kod]

Ford Transit V
Ford Tourneo II
Ford Transit Pro
Ilustracja
Ford Transit V przed liftingiem
Producent

Ford

Zaprezentowany

Lipiec 2000

Okres produkcji

2000 – 2013 (Świat)
od 2008 (Chiny)
2014 – 2016 (Malezja)

Miejsce produkcji

Belgia Genk
Wielka Brytania Southampton
Turcja Kocaeli
Wietnam Hải Dương
Rosja Jełabuga
Nanchang
Malezja Kulim[15]

Poprzednik

Ford Transit V
(Europa)
Ford Econovan
(Australia)

Następca

Ford Transit Custom

Dane techniczne
Segment

van segmentu D
dostawcze segmentu D

Typy nadwozia

3 i 4-drzwiowy van
2-drzwiowy pick-up
4-drzwiowy bus
2 i 4-drzwiowe podwozie

Skrzynia biegów

6-biegowa manualna

Napęd

przedni
tylny
AWD

Długość

3300–6403 mm

Szerokość

1972–492 mm

Wysokość

1999–2624 mm

Rozstaw osi

2993–4318 mm

Liczba miejsc

2 – 17

Test Euro NCAP

3 gwiazdek

Dane dodatkowe
Modele
bliźniacze

JMC Fushun

Konkurencja

Citroën Jumpy
Fiat Scudo
Mercedes-Benz Vito
Peugeot Expert
Renault Trafic
Volkswagen Transporter

Ford Transit V – tył
Ford Transit V po liftingu
chiński Ford Transit V po drugim liftingu
chiński Ford Transit V – tył drugim po liftingu
chiński Ford Transit Pro po trzecim liftingu

Ford Transit V został zaprezentowany po raz pierwszy w 2000 roku.

Piąta generacja Transita to ponownie całkowicie nowa konstrukcja dostawczego samochodu zbudowana od podstaw. Samochód otrzymał charakterystyczne, kanciaste proporcje nadwozia z nisko osadzonymi reflektorami. Nadwozie zostało usztywnione, a także przygotowane do różnych sposobów przeniesienia napędu[16].

W 2001 roku Ford Transit piątej generacji zdobył międzynarodowy tytuł Van of the Year[17].

Lifting[edytuj | edytuj kod]

Wersja po gruntownej modernizacji została zaprezentowana w 2006 roku. Pojazd otrzymał m.in. zmienione reflektory, grill i deskę rozdzielczą[18]. Oprócz zmian stylistycznych zmiany doczekały się jednostki napędowe skonstruowane (szczególnie 2.2) przy współpracy z koncernem PSA W 2007 roku auto uzyskało międzynarodowy tytuł Van of the Year.

Chiny[edytuj | edytuj kod]

W 2008 roku amerykańsko-chińskie joint-venture Ford-JMC uruchomiło produkcję Transita piątej generacji także w Chinach, gdzie trafił on do sprzedaży równolegle z modelem poprzedniej generacji. Po 5 latach produkcji, w 2013 roku chiński Transit przeszedł pierwszą, dedykowaną dla lokalnego rynku restylizację, zyskując bardziej zaokrąglone reflektory, inną atrapę chłodnicy i charakterystyczne, wyciągnięte tylne lampy[19].

W grudniu 2020 roku, po 12 latach produkcji, chiński Ford Transit piątej generacji przeszedł drugą, obszerną restylizację nadwozia, przy okazji dokonano korekty nazwy na Ford Transit Pro[20]. Samochód zyskał zupełnie nowy wygląd pasa przedniego z dużą, sześciokątną atrapą chłodnicy i agresywnie stylizowanymi reflektorami, a ponadto zmieniono wkłady lamp tylnych i wdrożono nowy projetk deski rozdzielczej.

Wersje specjalne[edytuj | edytuj kod]

W Wielkiej Brytanii na podwoziu VII generacji auta produkowano przez firmę Smith Electric Vehicles całkowicie elektryczna wersja pojazdu, nazwana Edison. Pojazd z silnikiem elektrycznym o mocy 122 KM pozwala na przejechanie na jednym ładowaniu od 130 do 160 km w zależności od wersji. Prędkość maksymalna pojazdu wynosi 80 km/h[21]

Silniki[22][edytuj | edytuj kod]

  • 2.0 TD 75 KM
  • 2.0 TD 86 KM
  • 2.0 TD 100 KM
  • 2.0 TD 125 KM
  • 2.0 TD 144 KM
  • 2.2 D 70 KM
  • 2.4 TD 90 KM
  • 2.4 TD 116 KM
  • 2.4 TD 125 KM
  • 2.4 TDCi 137 KM.

Silniki (FL)[23]

  • 1.8 TDDi 75 KM
  • 1.8 TDCi 90 KM
  • 1.8 TDCi 110 KM
  • 2.2 Duratorq TDCI 85 KM
  • 2.2 Duratorq TDCI 100 KM
  • 2.2 Duratorq TDCI 110 KM
  • 2.2 Duratorq TDCI 115 KM
  • 2.2 Duratorq TDCI 125 KM
  • 2.2 Duratorq TDCI 130 KM
  • 2.2 Duratorq TDCI 140 KM
  • 2.2 Duratorq TDCI 155 KM
  • 2.2 Duratorq TDCI 200 KM
  • 2.4 Duratorq TDCI 100 KM
  • 2.4 TDCi 100 KM
  • 2.4 TDCi 115 KM
  • 2.4 TDCi 140 KM
  • 3.2 Duratorq TDCI 220 KM


Szósta generacja[edytuj | edytuj kod]

Ford Transit VI
Ford E-Transit
Ilustracja
Ford Transit VI przed liftingiem
Producent

Ford

Projektant

Paul Campbell

Zaprezentowany

Wrzesień 2012

Okres produkcji

od 2013

Miejsce produkcji

Turcja Kocaeli
Stany Zjednoczone Claycomo
Stany Zjednoczone Kansas City
Rosja Jełabuga
Urugwaj Montevideo

Poprzednik

Ford Transit V Maxi
(Europa i Australia)
Ford E-Series
(Ameryka Północna)

Dane techniczne
Segment

dostawcze segmentu E

Typy nadwozia

3 i 4-drzwiowy van
2-drzwiowy pick-up
4-drzwiowy bus
2 i 4-drzwiowe podwozie

Skrzynia biegów

6-biegowa automatyczna
6-biegowa manualna

Napęd

przedni
tylny
AWD

Długość

5531–6734 mm

Szerokość

2059–2126 mm

Wysokość

2550–2781 mm

Rozstaw osi

3302–4521 mm

Liczba miejsc

2-17

Dane dodatkowe
Modele
bliźniacze

StreetScooter Work XL

Pokrewne

Ford Transit Custom

Konkurencja

Fiat Ducato
Opel Movano
Renault Master
Volkswagen Crafter

Ford Transit VI – tył
amerykański Ford Transit VI
amerykański Ford Transit VI – tył
Ford Transit VI po liftingu

Ford Transit VI został zaprezentowany po raz pierwszy w 2012 roku[24].

Transit szóstej generacji przyniósł zupełnie nową koncepcję niż w przypadku poprzedników. Jest samochodem o rozmiar większym, ponieważ dotychczasowy model zastąpił Transit Custom.

Pojazd zbudowano na zupełnie nowej platformie, a z zewnątrz charakteryzuje się m.in. strzelistymi reflektorami i dużą, trapezoidalną atrapą chłodnicy. Z tyłu z kolei producent wyróżnił Transita VI podłużnymi, wąskimi lampami[25]. Sprzedaż Transita w różnych wariantach długości nadwozia ruszyła oficjalnie wiosną 2014 roku[26].

Sprzedaż[edytuj | edytuj kod]

Ford Transit VI jest też pierwszym w historii modelem tej serii oferowanym w Stanach Zjednoczonych, gdzie dostępny jest także w wersji z obniżonym dachem, dodatkowymi dzielonymi bocznymi drzwiami i delikatnymi modyfikacjami w stylistyce. Lokalna odmiana trafiła do sprzedaży na rynku Ameryki Północnej w drugiej połowie 2014 roku i zastąpiła tam serię modelową Ford E-Series[27].

E-Transit[edytuj | edytuj kod]

Jesienią 2020 roku gama wariantów napędowych największego samochodu dostawczego w gamie Forda została rozbudowana po raz pierwszy o model napędzany prądem o nazwie Ford E-Transit. Samochód wyposażony został w pakiet produkowanych w Polsce akumulatorów o pojemności 64 kWh firmy LG Chem, które pozwalają na przejechanie ok. 350 kilometrów na jednym ładowaniu[28]. Samochód dostępny jest w dwóch wariantach wysokości i długości, oferując przestrzeń ładunkową o pojemności do 15,1 metra sześciennego[29].

Z ładowarkami przydomowymi o mocy 11,3 kW elektryczny Transit ładowany jest do 100% baterii w 8 godzin, z kolei za pomocą szybkich ładowarek uzupełnienie stanu akumulatorów z 15 do 80% trwa 34 minuty. Debiut pojazdu w trzech wariantach rozmiaru nadwozia wyznaczony został na początek 2022 roku na rynkach globalnych[28].

Restylizacje[edytuj | edytuj kod]

We wrześniu 2018 roku Ford przedstawił Transita VI po modernizacji. Pojawił się nowy kształt zderzaków, przeprojektowany kształt atrapy chłodnicy oraz zmieniony kształt reflektorów, które wzbogacono diodami wykonanymi w technologii LED. Podobnie jak w przypadku innych, mniejszych modeli z serii Transit, zmieniono także kokpit. Pojawił się charakterystyczny projekt z prostokątnymi nawiewami i ekranem dotykowym do sterowania systemem multimedialnym[30]. Ofertę z czasem rozbudowała także wersja hybrydowa typu plug-in, która trafiła na rynek w 2020 roku[31].

W lipcu 2023 roku Transit szóstej generacji przeszedł kolejną, tym razem dedykowaną tylko do rynku chińskiego obszerną restylizację. W jej ramach samochód otrzymał inny pas przedni w stylu debiutującej równolegle nowego wcielenia modelu Ranger, zyskując wyżej osadzony duży wlot powietrza i okalające ją reflektory w kształcie litery "C". Zmieniono ponadto wkłady lamp tylnych, wytłoczenie drzwi i tylnej klapy, a także wdrożonow nowy projekt deski rozdzielczej. Znalazły się na niej dwa zintegrowane ze sobą 12,3 calowe wyświetlacze kolejno od wskaźników oraz systemu multimedialnego[32].

Silniki[edytuj | edytuj kod]

  • R4 2.2L Duratorq TDCi
  • R4 2.3L Duratec
  • R4 2.4L Duratorq TDCi
  • R5 3.2L Duratorq TDCi
  • R5 3.2L Powerstroke
  • V6 3.7L 4V Ti-VCT
  • V6 3.5L EcoBoost twin-turbo


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. FORD TRANSIT HISTORIA. [dostęp 2019-10-24]. (pol.).
  2. Ford Transit To już 50 lat. [dostęp 2021-04-18]. (pol.).
  3. Old To Gold – History Of The Ford Transit. [dostęp 2021-04-18]. (ang.).
  4. FORD TRANSIT MK1 – DANE TECHNICZNE. [dostęp 2019-10-24]. (pol.).
  5. Evolution of the Ford Transit Van. [dostęp 2021-04-18]. (ang.).
  6. The history of the Ford Transit 1977 Ford Transit Custom MK1 Stripe. [dostęp 2021-04-18]. (ang.).
  7. History of the Ford Transit Van from 1965 to 2019. [dostęp 2021-04-18]. (ang.).
  8. A history of the Ford Transit. [dostęp 2021-04-18]. (ang.).
  9. Ford Transit – historia modelu. [dostęp 2019-10-24]. (pol.).
  10. Van Tale-In’: The Ford Transit Has a Longer History Than You Realized. [dostęp 2021-04-18]. (ang.).
  11. FORD TRANSIT MK4 – DANE TECHNICZNE. [dostęp 2019-10-24]. (pol.).
  12. FORD TRANSIT MK5 – DANE TECHNICZNE. [dostęp 2019-10-24]. (pol.).
  13. Ford Transit facelift parts arrived!. [dostęp 2019-10-24]. (ang.).
  14. The JMC Teshun Is A Ford Tansit Turned Storm Trooper. [dostęp 2019-10-24]. (ang.).
  15. g, Ford Transit Now Available in Malaysia [online], Autoworld.com.my, 22 lipca 2014 [dostęp 2022-10-01] (ang.).
  16. Ford Transit (2000-2006): kanciasty 40-latek. [dostęp 2019-10-24]. (pol.).
  17. Ford Transit van. [dostęp 2021-04-18]. (ang.).
  18. FORD TRANSIT 6 GENERACJI. [dostęp 2019-10-24]. (pol.).
  19. 新世代全顺 2013款 2.4T豪华型长轴中顶国III. [dostęp 2021-04-18]. (chiń.).
  20. 2021 Ford Transit Pro China Introducing, Priced 163,800 – 233,800 Yuan. [dostęp 2021-04-18]. (ang.).
  21. Smith Electric Vehicles Edison [online], www.samochodyelektryczne.org [dostęp 2017-11-23].
  22. Ford Transit V – Informacje o generacji • AutoCentrum.pl [online], www.autocentrum.pl [dostęp 2017-11-23].
  23. Ford Transit VI – Informacje o generacji • AutoCentrum.pl [online], www.autocentrum.pl [dostęp 2017-11-23].
  24. Nowe dostawcze Fordy [online], moto.pl [dostęp 2017-11-23] (pol.).
  25. 2014 Ford Transit Revealed in Europe. [dostęp 2019-10-24]. (ang.).
  26. Ford Transit – europejska premiera. [dostęp 2019-10-24]. (pol.).
  27. Ford’s European Van Gets a Makeover for America. [dostęp 2019-10-24]. (ang.).
  28. a b Ford E-Transit imponuje zasięgiem i możliwościami. To więcej niż samochód. [dostęp 2021-08-24]. (pol.).
  29. Ford E-Transit EV. fordbielsko.autoboss.com.pl. [dostęp 2022-11-02].
  30. Nowy Ford Transit – premiera 2019!. [dostęp 2019-10-24]. (pol.).
  31. Transit po liftingu. Zmieniło się wiecej niż widać. [dostęp 2019-10-24]. (pol.).
  32. Обновлённый Ford Transit для Китая получил передок в стиле пикапа Ranger. [dostęp 2023-07-28]. (ros.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]