Grand Prix Holandii 1962

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grand Prix Holandii 1962
Grote Prijs van Nederland
Grand Prix d'Europe
1. wyścig z 9 w sezonie
103. Grand Prix Formuły 1
Tor Circuit Park Zandvoort
Holandia Circuit Park Zandvoort
Data

20 maja 1962

Trasa
Liczba okrążeń

80

Długość okrążenia

4,193 km

Dystans

335,440 km

Uczestnicy
Zgłoszenia

20 kierowców

Zakwalifikowało się

20 kierowców

Ukończyło wyścig

9 kierowców

Wyniki
Pole position

John Surtees
(1:32,5, Lola-Climax)

Zwycięzca

Graham Hill
(2:11:02,1, BRM)

Najszybsze
okrążenie

Bruce McLaren
(1:34,4, Cooper)

1. Grand Prix w sezonie 1962
Następne

Grand Prix Monako

Grand Prix Holandii
1961 1962 1963
Bruce McLaren podczas Grand Prix Holandii 1962

Grand Prix Holandii 1962 (oryg. Grote Prijs van Nederland), Grand Prix Europy 1962[a] – 1. runda Mistrzostw Świata Formuły 1 w sezonie 1962, która odbyła się 20 maja 1962, po raz 8. na torze Circuit Park Zandvoort.

10. Grand Prix Holandii, 8. zaliczane do Mistrzostw Świata Formuły 1.

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Kwalifikacje[edytuj | edytuj kod]

Źródło: statsf1.com[1]

P Nr Kierowca Konstruktor(-silnik) Opony Czas Odstęp Strata
1 19 Wielka Brytania John Surtees Lola-Climax D 1:32,5 - -
2 17 Wielka Brytania Graham Hill BRM D 1:32,6 +0,1 +0,1
3 4 Wielka Brytania Jim Clark Lotus-Climax D 1:33,2 +0,6 +0,7
4 8 Australia Jack Brabham Lotus-Climax D 1:33,3 +0,1 +0,8
5 6 Nowa Zelandia Bruce McLaren Cooper-Climax D 1:33,9 +0,6 +1,4
6 9 Wielka Brytania Innes Ireland Lotus-Climax D 1:34,1 +0,2 +1,6
7 18 Stany Zjednoczone Richie Ginther BRM D 1:34,5 +0,4 +2,0
8 12 Stany Zjednoczone Dan Gurney Porsche D 1:34,7 +0,2 +2,2
9 1 Stany Zjednoczone Phil Hill Ferrari D 1:35,0 +0,3 +2,5
10 5 Wielka Brytania Trevor Taylor Lotus-Climax D 1:35,4 +0,4 +2,9
11 3 Meksyk Ricardo Rodríguez Ferrari D 1:36,1 +0,7 +3,6
12 2 Włochy Giancarlo Baghetti Ferrari D 1:36,3 +0,2 +3,8
13 11 Szwecja Jo Bonnier Porsche D 1:37,0 +0,7 +4,5
14 14 Holandia Carel Godin de Beaufort Porsche D 1:37,4 +0,4 +4,9
15 7 Tony Maggs Cooper-Climax D 1:37,5 +0,1 +5,0
16 10 Stany Zjednoczone Masten Gregory Lotus-Climax D 1:38,0 +0,5 +5,5
17 20 Wielka Brytania Roy Salvadori Lola-Climax D 1:38,8 +0,8 +6,3
18 15 Holandia Ben Pon Porsche D 1:40,9 +2,1 +8,4
19 21 Wielka Brytania Jackie Lewis Cooper-Climax D 1:43,2 +2,3 +10,7
20 16 Wolfgang Seidel Emeryson-Climax D 1:46,0 +2,8 +13,5
P Nr Kierowca Konstruktor(-silnik) Opony Czas Odstęp Strata

Wyścig[edytuj | edytuj kod]

Źródła: statsf1.com[2]

P  + / –  Nr Kierowca Konstruktor Opony Okr. Czas / Strata Komentarz
1 Awans 1 17 Wielka Brytania Graham Hill BRM D 80 2:11:02,1
2 Awans 8 5 Wielka Brytania Trevor Taylor Lotus-Climax D 80 +27,2
3 Awans 6 1 Stany Zjednoczone Phil Hill Ferrari D 80 +1:21,1
4 Awans 8 2 Włochy Giancarlo Baghetti Ferrari D 79 +1 okr.
5 Awans 10 7 Tony Maggs Cooper-Climax D 78 +2 okr.
6 Awans 8 14 Holandia Carel Godin de Beaufort Porsche D 76 +4 okr.
7 Awans 6 11 Szwecja Jo Bonnier Porsche D 75 +5 okr.
8 Awans 11 21 Wielka Brytania Jackie Lewis Cooper-Climax D 70 +10 okr.
9 Spadek 6 4 Wielka Brytania Jim Clark Lotus-Climax D 70 +10 okr.
Niesklasyfikowani
  3 Meksyk Ricardo Rodríguez Ferrari D 73 +7 okr. poślizg
  18 Stany Zjednoczone Richie Ginther BRM D 71 +9 okr. wypadek
  9 Wielka Brytania Innes Ireland Lotus-Climax D 61 +19 okr. poślizg
  10 Stany Zjednoczone Masten Gregory Lotus-Climax D 54 +26 okr. skrzynia biegów
  16 Wolfgang Seidel Emeryson-Climax D 52 +28 okr. niesklasyfikowany
  12 Stany Zjednoczone Dan Gurney Porsche D 47 +33 okr. skrzynia biegów
  6 Nowa Zelandia Bruce McLaren Cooper-Climax D 21 +59 okr. skrzynia biegów
  20 Wielka Brytania Roy Salvadori Lola-Climax D 12 +68 okr. wycofał się
  19 Wielka Brytania John Surtees Lola-Climax D 8 +72 okr. wypadek
  8 Australia Jack Brabham Lotus-Climax D 4 +76 okr. wypadek
  15 Holandia Ben Pon Porsche D 2 +78 okr. poślizg
Nie wystartowali / niedopuszczeni do ponownego startu
  16 Holandia Rob Slotemaker Porsche D 0 brak sprawnego samochodu
P  + / –  Nr Kierowca Konstruktor Opony Okr. Czas / Strata Komentarz

Najszybsze okrążenie[edytuj | edytuj kod]

Źródło: statsf1.com[3]

Nr Kierowca Konstruktor Czas Okr.
6 Nowa Zelandia Bruce McLaren Cooper-Climax 1:34,4 5

Prowadzenie w wyścigu[edytuj | edytuj kod]

Źródło: statsf1.com[4]

Nr Kierowca Konstruktor Okrążenia Suma
17 Wielka Brytania Graham Hill BRM 12-80 69
4 Wielka Brytania Jim Clark Lotus-Climax 1-11 11

Klasyfikacja po wyścigu[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza szóstka otrzymywała punkty według klucza 9-6-4-3-2-1. Liczone było tylko 5 najlepszych wyścigów danego kierowcy.

Uwzględniono tylko kierowców, którzy zdobyli jakiekolwiek punkty

P +/- Kierowca Starty Punkty P1 P2 P3 PP NO NS
1 N Wielka Brytania Graham Hill 1 9 1 - - - - -
2 N Wielka Brytania Trevor Taylor 1 6 - 1 - - - -
3 N Stany Zjednoczone Phil Hill 1 4 - - 1 - - -
4 N Włochy Giancarlo Baghetti 1 3 - - - - - -
5 N Tony Maggs 1 2 - - - - - -
6 N Holandia Carel Godin de Beaufort 1 1 - - - - - -
P +/- Kierowca Starty Punkty P1 P2 P3 PP NO NS

Konstruktorzy[edytuj | edytuj kod]

Tylko jeden, najwyżej uplasowany kierowca danego konstruktora, zdobywał dla niego punkty. Również do klasyfikacji zaliczano 5 najlepszych wyników.

P +/- Konstruktor Starty Punkty P1 P2 P3 PP NO NS
1 N Wielka Brytania BRM 2 9 1 - - - - 1
2 N Wielka Brytania Lotus-Climax 5 6 - 1 - - - 3
3 N Włochy Ferrari 3 4 - - 1 - - 1
4 N Wielka Brytania Cooper-Climax 3 2 - - - - 1 1
5 N Niemcy Porsche 4 1 - - - - - 2
Niesklasyfikowani
Wielka Brytania Lola-Climax 2 0 - - - 1 - 2
Wielka Brytania Emeryson-Climax 1 0 - - - - - 1
P +/- Kierowca Starty Punkty P1 P2 P3 PP NO NS

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Do roku 1977 Grand Prix Europy było honorowym tytułem przyznawanym eliminacjom rozgrywanym w Europie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. NETHERLANDS 1962 Qualifications. statsf1.com. [dostęp 2021-08-28]. (ang.).
  2. NETHERLANDS 1962 Result. statsf1.com. [dostęp 2021-08-28]. (ang.).
  3. NETHERLANDS 1962 Best Laps. statsf1.com. [dostęp 2021-08-28]. (ang.).
  4. NETHERLANDS 1962 Laps led. statsf1.com. [dostęp 2021-08-28]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]