Grand Prix Stanów Zjednoczonych 1979

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grand Prix Stanów Zjednoczonych 1979
XXII Toyota United States Grand Prix
15. wyścig z 15 w sezonie
328. Grand Prix Formuły 1
Tor Watkins Glen
Stany Zjednoczone Watkins Glen
Data

7 października 1979

Trasa
Liczba okrążeń

59

Długość okrążenia

5,435 km

Dystans

320,67 km

Uczestnicy
Zgłoszenia

27 kierowców

Zakwalifikowało się

26 kierowców

Ukończyło wyścig

16 kierowców

Wyniki
Pole position

Alan Jones
(1:35,615, Williams-Ford)

Zwycięzca

Gilles Villeneuve
(1h:52:17,734, Ferrari)

Najszybsze
okrążenie

Nelson Piquet
(1:40,054, Brabham-Ford)

15. Grand Prix w sezonie 1979
Poprzednie

Grand Prix Kanady

Grand Prix Stanów Zjednoczonych
1978 1979 1980

Grand Prix Stanów Zjednoczonych 1979 (oryg. Toyota United States Grand Prix) – ostatnia runda Mistrzostw Świata Formuły 1 w sezonie 1979, która odbyła się 7 października 1979, po raz 19. na torze Watkins Glen.

22. Grand Prix Stanów Zjednoczonych, 21. zaliczane do Mistrzostw Świata Formuły 1.

Wyścig[edytuj | edytuj kod]

Poz Nr Kierowca konstruktor Okrążenie Czas/Powód n.u Poz. start. Punkty
1 12 Kanada Gilles Villeneuve Ferrari 59 1:52:17,734 3 9
2 16 Francja René Arnoux Renault 59 +48,787 7 6
3 3 Francja Didier Pironi Tyrrell-Ford 59 +53,199 10 4
4 18 Włochy Elio de Angelis Shadow-Ford 59 +1:30,512 20 3
5 9 Niemcy Hans Joachim Stuck ATS-Ford 59 +1:41.259 14 2
6 7 Wielka Brytania John Watson McLaren-Ford 58 +1 okr. 13 1
7 14 Brazylia Emerson Fittipaldi Fittipaldi-Ford 54 +5 okr. 23
Niesklasyfikowani
NS 6 Brazylia Nelson Piquet Brabham-Ford 53 Tukład przeniesienia napędu 2
NS 33 Irlandia Derek Daly Tyrrell-Ford 52 poślizg 15
NS 11 Jody Scheckter Ferrari 48 pęknięta opona/zawieszenie 16
NS 29 Włochy Riccardo Patrese Arrows-Ford 44 tylne zawieszenie 19
NS 27 Australia Alan Jones Williams-Ford 36 utrata koła 1
NS 22 Szwajcaria Marc Surer Ensign-Ford 32 silnik 21
NS 28 Szwajcaria Clay Regazzoni Williams-Ford 29 kolizja z Piquetem 5
NS 5 Argentyna Ricardo Zunino Brabham-Ford 25 poślizg 9
NS 15 Francja Jean-Pierre Jabouille Renault 24 silnik 8
NS 20 Finlandia Keke Rosberg Wolf-Ford 20 kolizja z Pironim 12
NS 8 Francja Patrick Tambay McLaren-Ford 20 silnik 22
NS 4 Francja Jean-Pierre Jarier Tyrrell-Ford 18 kolizja z Daly 11
NS 1 Stany Zjednoczone Mario Andretti Lotus-Ford 16 skrzynia biegów 17
NS 2 Argentyna Carlos Reutemann Lotus-Ford 6 poślizg 6
NS 26 Francja Jacques Laffite Ligier-Ford 3 poślizg 4
NS 25 Belgia Jacky Ickx Ligier-Ford 2 poślizg 24
NS 35 Włochy Bruno Giacomelli Alfa Romeo 0 poślizg 18
Nie zakwalifikowali się
NZ 36 Włochy Vittorio Brambilla Alfa Romeo
NZ 30 Niemcy Jochen Mass Arrows-Ford
NZ 17 Holandia Jan Lammers Shadow-Ford
NZ 31 Meksyk Héctor Rebaque Rebaque-Ford
NZ 19 Brazylia Alex Ribeiro Fittipaldi-Ford
NZ 24 Włochy Arturo Merzario Merzario-Ford

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]