Grand Prix Włoch 1963

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grand Prix Włoch 1963
Gran Premio d'Italia
7. wyścig z 10 w sezonie
118. Grand Prix Formuły 1
Tor Autodromo Nazionale Monza
Włochy Autodromo Nazionale Monza
Data

8 września 1963

Trasa
Liczba okrążeń

86

Długość okrążenia

5,750 km

Dystans

494,500 km

Uczestnicy
Zgłoszenia

33 kierowców

Zakwalifikowało się

20 kierowców

Sklasyfikowano

16 kierowców

Ukończyło wyścig

12 kierowców

Wyniki
Pole position

John Surtees
(1:37,3, Ferrari)

Zwycięzca

Jim Clark
(2:24:19,6, Lotus-Climax)

Najszybsze
okrążenie

Jim Clark
(1:38,9, Lotus-Climax)

7. Grand Prix w sezonie 1963
Poprzednie

Grand Prix Niemiec

Następne

Grand Prix Stanów Zjednoczonych

Grand Prix Włoch
1962 1963 1964

Grand Prix Włoch 1963 (oryg. Gran Premio d'Italia) – 7. runda Mistrzostw Świata Formuły 1 w sezonie 1963, która odbyła się 8 września 1963, po raz 14. na torze Monza.

34. Grand Prix Włoch, 14. zaliczane do Mistrzostw Świata Formuły 1.

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Kwalifikacje[edytuj | edytuj kod]

Źródło: statsf1.com[1]

P Nr Kierowca Konstruktor(-silnik) Opony Czas Odstęp Strata Poz.s.
1 4 Wielka Brytania John Surtees Ferrari D 1:37,3 - - 1
2 12 Wielka Brytania Graham Hill BRM D 1:38,5 +1,2 +1,2 2
3 8 Wielka Brytania Jim Clark Lotus-Climax D 1:39,0 +0,5 +1,7 3
4 10 Stany Zjednoczone Richie Ginther BRM D 1:39,2 +0,2 +1,9 4
5 24 Stany Zjednoczone Dan Gurney Brabham-Climax D 1:39,3 +0,1 +2,0 5
6 2 Włochy Lorenzo Bandini Ferrari D 1:40,1 +0,8 +2,8 6
7 22 Australia Jack Brabham Brabham-Climax D 1:40,4 +0,3 +3,1 7
8 18 Nowa Zelandia Bruce McLaren Cooper-Climax D 1:40,5 +0,1 +3,2 8
9 6 Wielka Brytania Mike Spence Lotus-Climax D 1:40,9 +0,4 +3,6 9
10 32 Wielka Brytania Innes Ireland BRP-BRM D 1:41,6 +0,7 +4,3 10
11 58 Szwecja Jo Bonnier Cooper-Climax D 1:41,9 +0,3 +4,6 11
12 42 Stany Zjednoczone Masten Gregory Lotus-BRM D 1:42,1 +0,2 +4,8 12
13 20 Tony Maggs Cooper-Climax D 1:42,2 +0,1 +4,9 13
14 16 Stany Zjednoczone Phil Hill ATS D 1:42,7 +0,5 +5,4 14
15 38 Nowa Zelandia Chris Amon Lola-Climax D 1:42,9 +0,2 +5,6 NW
16 54 Szwajcaria Jo Siffert Lotus-BRM D 1:43,3 +0,4 +6,0 15
17 30 Stany Zjednoczone Jim Hall Lotus-BRM D 1:43,8 +0,5 +6,5 16
18 40 Wielka Brytania Mike Hailwood Lola-Climax D 1:43,9 +0,1 +6,6 17
19 48 Wielka Brytania Bob Anderson Lola-Climax D 1:44,2 +0,3 +6,9 18
20 66 Francja Maurice Trintignant BRM D 1:44,4 +0,2 +7,1 19
Nie zakwalifikowali się
21 64 Portugalia Mário de Araújo Cabral Cooper-Climax D 1:44,8 +0,4 +7,5 —
22 50 Wielka Brytania Ian Raby Gilby-BRM D 1:45,1 +0,3 +7,8 —
23 34 Stany Zjednoczone Tony Settember Scirocco-BRM D 1:45,9 +0,8 +8,6 —
24 28 Holandia Carel Godin de Beaufort Porsche D 1:46,4 +0,5 +9,1 —
25 14 Włochy Giancarlo Baghetti ATS D 1:46,8 +0,4 +9,5 20[a]
26 62 Włochy Ernesto Brambilla Cooper-Maserati D 1:50,3 +3,5 +13,0 —
27 46 Belgia André Pilette Lotus-Climax D 1:53,7 +3,4 +16,4 —
28 44 Włochy Roberto Lippi De Tomaso-Ferrari D 2:03,9 +10,2 +26,6 —
P Nr Kierowca Konstruktor(-silnik) Opony Czas Odstęp Strata Poz.s.
Uwagi
  1. ↑ Tylko 20 samochodów mogło wystartować w wyścigu. Wypadek Chrisa Amona powinien sprawić, że Mário de Araújo Cabral powinien awansować do dwudziestki, lecz finalnie to Giancarlo Baghetti znalazł się na polach startowych. Prawdopodobnie jest to wynikiem chęci organizatorów, którzy chcieli by rodzimy Włoch mógł wystartować w wyścigu.[2]

Wyścig[edytuj | edytuj kod]

Źródła: statsf1.com[3]

P  + / –  Nr Kierowca Konstruktor Opony Okr. Czas / Strata Komentarz
1 Awans 2 8 Wielka Brytania Jim Clark Lotus-Climax D 86 2:24:19,6
2 Awans 2 10 Stany Zjednoczone Richie Ginther BRM D 86 +1:35,0
3 Awans 5 18 Nowa Zelandia Bruce McLaren Cooper-Climax D 85 +1 okr.
4 Awans 6 32 Wielka Brytania Innes Ireland BRP-BRM D 84 +2 okr. silnik
5 Awans 2 22 Australia Jack Brabham Brabham-Climax D 84 +2 okr.
6 Awans 7 20 Tony Maggs Cooper-Climax D 84 +2 okr.
7 Awans 4 58 Szwecja Jo Bonnier Cooper-Climax D 84 +2 okr.
8 Awans 8 30 Stany Zjednoczone Jim Hall Lotus-BRM D 84 +2 okr.
9 Awans 10 66 Francja Maurice Trintignant BRM D 83 +3 okr.
10 Awans 7 40 Wielka Brytania Mike Hailwood Lola-Climax D 82 +4 okr.
11 Awans 3 16 Stany Zjednoczone Phil Hill ATS D 79 +7 okr.
12 Awans 6 48 Wielka Brytania Bob Anderson Lola-Climax D 79 +7 okr.
13 Spadek 4 6 Wielka Brytania Mike Spence Lotus-Climax D 73 +13 okr. ciśnienie oleju
14 Spadek 9 24 Stany Zjednoczone Dan Gurney Brabham-Climax D 64 +22 okr. system paliwowy
15 Awans 5 14 Włochy Giancarlo Baghetti ATS D 63 +23 okr.
16 Spadek 14 12 Wielka Brytania Graham Hill BRM D 59 +27 okr. sprzęgło
Niesklasyfikowani
  54 Szwajcaria Jo Siffert Lotus-BRM D 40 +46 okr. ciśnienie oleju
  2 Włochy Lorenzo Bandini Ferrari D 37 +49 okr. skrzynia biegów
  42 Stany Zjednoczone Masten Gregory Lotus-BRM D 26 +60 okr. silnik
  4 Wielka Brytania John Surtees Ferrari D 16 +70 okr. silnik
Niezakwalifikowani
  64 Portugalia Mário de Araújo Cabral Cooper-Climax D 0 nie zakwalifikował się
  50 Wielka Brytania Ian Raby Gilby-BRM D 0 nie zakwalifikował się
  34 Stany Zjednoczone Tony Settember Scirocco-BRM D 0 nie zakwalifikował się
  28 Holandia Carel Godin de Beaufort Porsche D 0 nie zakwalifikował się
  62 Włochy Ernesto Brambilla Cooper-Maserati D 0 nie zakwalifikował się
  46 Belgia André Pilette Lotus-Climax D 0 nie zakwalifikował się
  44 Włochy Roberto Lippi De Tomaso-Ferrari D 0 nie zakwalifikował się
Nie wystartowali / niedopuszczeni do ponownego startu
  38 Nowa Zelandia Chris Amon Lola-Climax D 0 wypadek
  26 Gerhard Mitter Porsche D 0 nie przybył
  36 Wielka Brytania Ian Burgess Scirocco-BRM D 0 brak sprawnego samochodu
  52 Günther Seiffert Lotus-BRM D 0 nie przybył
  56 Włochy Carlo Mario Abate Porsche D 0 nie przybył
  60 Włochy Gaetano Starrabba Lotus-Climax D 0 nie przybył
P  + / –  Nr Kierowca Konstruktor Opony Okr. Czas / Strata Komentarz

Najszybsze okrążenie[edytuj | edytuj kod]

Źródło: statsf1.com[4]

Nr Kierowca Konstruktor Czas Okr.
8 Wielka Brytania Jim Clark Lotus-Climax 1:38,9 60

Prowadzenie w wyścigu[edytuj | edytuj kod]

Źródło: statsf1.com[5]

Nr Kierowca Konstruktor Okrążenia Suma
8 Wielka Brytania Jim Clark Lotus-Climax 17-23, 28, 36, 42-45, 48-51, 53-54, 56-86 50
12 Wielka Brytania Graham Hill BRM 1-3, 24-26, 29-30, 32, 34-35, 37, 39-41 15
4 Wielka Brytania John Surtees Ferrari 4-16 13
24 Stany Zjednoczone Dan Gurney Brabham-Climax 27, 31, 33, 38, 46-47, 52, 55 8

Klasyfikacja po wyścigu[edytuj | edytuj kod]

 Zobacz też: Lista systemów punktacji Formuły 1.

Pierwsza szóstka otrzymywała punkty według klucza 9-6-4-3-2-1. Liczone było tylko 6 najlepszych wyścigów danego kierowcy.

Uwzględniono tylko kierowców, którzy zdobyli jakiekolwiek punkty

P +/- Kierowca Starty Punkty P1 P2 P3 PP NO NS
1 0 Wielka Brytania Jim Clark 7 51 5 1 - 5 4 -
2 +1 Stany Zjednoczone Richie Ginther 7 24 - 2 1 - - 1
3 -1 Wielka Brytania John Surtees 7 22 1 1 1 1 3 3
4 +2 Nowa Zelandia Bruce McLaren 7 14 - 1 2 - - 3
5 -1 Wielka Brytania Graham Hill 7 13 1 - 2 1 - 3
6 -1 Stany Zjednoczone Dan Gurney 7 12 - 1 1 - - 3
7 0 Tony Maggs 7 9 - 1 - - - 2
8 +1 Wielka Brytania Innes Ireland 7 6 - - - - - 4
9 -1 Australia Jack Brabham 7 5 - - - - - 3
10 0 Gerhard Mitter 2 3 - - - - - 1
11 0 Szwecja Jo Bonnier 7 3 - - - - - 2
12 0 Stany Zjednoczone Jim Hall 7 3 - - - - - 2
13 0 Włochy Lorenzo Bandini 4 2 - - - - - 2
14 0 Szwajcaria Jo Siffert 7 1 - - - - - 4
15 0 Wielka Brytania Trevor Taylor 6 1 - - - - - 2
16 0 Holandia Carel Godin de Beaufort 4 1 - - - - - 1
17 0 Włochy Ludovico Scarfiotti 1 1 - - - - - -
P +/- Kierowca Starty Punkty P1 P2 P3 PP NO NS

Konstruktorzy[edytuj | edytuj kod]

Tylko jeden, najwyżej uplasowany kierowca danego konstruktora, zdobywał dla niego punkty. Również do klasyfikacji zaliczano 6 najlepszych wyników.

P +/- Konstruktor Starty Punkty P1 P2 P3 PP NO NS
1 0 Wielka Brytania Lotus-Climax 18 51 (52) 5 1 - 5 4 2
2 +1 Wielka Brytania BRM 18 28 1 2 3 1 - 5
3 -1 Włochy Ferrari 12 22 1 1 1 1 3 7
4 0 Wielka Brytania Cooper-Climax 22 21 - 2 2 - - 8
5 0 Wielka Brytania Brabham-Climax 13 15 - 1 1 - - 6
6 +2 Wielka Brytania BRP-BRM 5 6 - - - - - 2
7 -1 Niemcy Porsche 6 4 - - - - - 2
8 -1 Wielka Brytania Lotus-BRM 20 4 - - - - - 11
Niesklasyfikowani
Wielka Brytania Lola-Climax 11 0 - - - - - 5
Wielka Brytania Scirocco-BRM 6 0 - - - - - 5
Włochy ATS 6 0 - - - - - 4
Wielka Brytania Gilby-BRM 1 0 - - - - - 1
P +/- Kierowca Starty Punkty P1 P2 P3 PP NO NS

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ ITALY 1963 Qualifications. statsf1.com. [dostęp 2021-09-04]. (ang.).
  2. ↑ 1963 Italian Grand Prix race report: Clark and Lotus rule supreme. motorsportmagazine.com. [dostęp 2021-04-09]. (ang.).
  3. ↑ ITALY 1963 Result. statsf1.com. [dostęp 2021-09-04]. (ang.).
  4. ↑ ITALY 1963 Best Laps. statsf1.com. [dostęp 2021-09-04]. (ang.).
  5. ↑ ITALY 1963 Laps led. statsf1.com. [dostęp 2021-09-04]. (ang.).
Grand Prix Włoch zaliczane do Mistrzostw Świata Formuły 1
←1962 Grand Prix Formuły 1 w sezonie 1963 1964→
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Grand_Prix_Włoch_1963&oldid=64462692”