Formuła 3000 Sezon 1989

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sezon 1989 Mistrzostw Formuły 3000
Inauguracja

9 kwietnia

Zakończenie

22 października

Liczba wyścigów

10

Mistrzowie
Kierowcy

Jean Alesi

Zespoły

DAMS

Poprzedni sezonNastępny sezon

Formuła 3000 Sezon 1989 – piąty sezon Formuły 3000. Rozpoczął się 9 kwietnia na torze Silverstone Circuit w Wielkiej Brytanii, a zakończył 22 października we Francji, na torze Dijon-Prenois. Tytuł w klasyfikacji kierowców zdobył Francuz Jean Alesi. Wśród zespołów najlepsza okazała się francuska ekipa DAMS.

Lista startowa[edytuj | edytuj kod]

Źródło: speedsport-magazine.com[1]

Zespół Podwozie Silnik No. Zawodnik
Wielka Brytania Bromley Motorsport Reynard 89D Ford Cosworth 1 Brazylia Marco Greco
2 Australia Gary Brabham
Holandia Cor Euser
Francja David Velay
Wielka Brytania Eddie Jordan Racing Reynard 89D Mugen Honda 3 Wielka Brytania Martin Donnelly
Ford Cosworth
Mugen Honda 4 Francja Jean Alesi
Ford Cosworth
Ford Cosworth Szwecja Rickard Rydell
Włochy FIRST Racing March 89B Judd 5 Szwajcaria Jean-Denis Délétraz
Reynard 89D
March 89B 6 Włochy Marco Apicella
Reynard 89D
March 89B 7 Włochy Fabrizio Giovanardi
Reynard 89D
Wielka Brytania GA Motorsport Lola T89/50 Ford Cosworth 9 Szwajcaria Philippe Favre
Brazylia Marco Greco
10 Francja Jacques Goudchaux
Wielka Brytania Andrew Gilbert-Scott
21 Belgia Eric van de Poele
22 Kanada Stéphane Proulx
Wielka Brytania Lola Lola T89/50 Judd 10 Włochy Enrico Bertaggia
11 Włochy Mauro Martini
Wielka Brytania Racetech 3000 Reynard 89D Ford Cosworth 12 Francja Didier Artzet
Wielka Brytania Madgwick International Reynard 89D Ford Cosworth 16 Szwecja Thomas Danielsson
17 Wielka Brytania Gary Evans
Wielka Brytania CoBRa Motorsports Reynard 89D Ford Cosworth 18 Wielka Brytania Ross Hockenhull
Francja Alain Ferté
19 Portugalia Pedro Chaves
20 Francja Michel Ferté
Francja Alain Ferté
Wielka Brytania Footwork F3000 Mooncraft MC041 Mugen Honda 23 Japonia Ukyō Katayama
Wielka Brytania Damon Hill
Wielka Brytania Pacific Racing Reynard 89D Mugen Honda 24 Wielka Brytania Eddie Irvine
25 Finlandia JJ Lehto
Wielka Brytania Allan McNish
Francja DAMS Lola T89/50 Mugen Honda 26 Francja Érik Comas
33 Francja Éric Bernard
Wielka Brytania Middlebridge Racing Reynard 89D Ford Cosworth 27 Wielka Brytania Mark Blundell
28 Wielka Brytania Phil Andrews
Francja CDM Reynard 89D Ford Cosworth 29 Francja Paul Belmondo
30 Francja Éric Chéli
Wielka Brytania Roni Motorsport Reynard 89D Ford Cosworth 31 Szwajcaria Andrea Chiesa
32 Włochy Emanuele Naspetti
Włochy Automotive BVM Reynard 89D Judd 38 Włochy Massimo Monti
Włochy Franco Scapini
Włochy Alessandro Zanardi
Wielka Brytania Roger Cowman Racing Lola T89/50 Ford Cosworth 39 Włochy Enrico Bertaggia
Włochy Domenico Gitto
Wielka Brytania Perry McCarthy
Francja Apomatox Reynard 89D Ford Cosworth 40 Francja Dominique Delestre
41 Francja Philippe Gache
Włochy Forti Corse Lola T89/50 Ford Cosworth 42 Włochy Claudio Langes
Wielka Brytania Leyton House Racing March 89B Judd 43 Włochy Mauro Martini
Australia Gary Brabham

Kalendarz wyścigów[edytuj | edytuj kod]

Źródło: speedsport-magazine.com[2]

Runda Tor Data Pole Position Najszybsze okrążenie Zwycięzca (kierowcy) Zwycięzca (zespoły)
1 Wielka Brytania Silverstone Circuit 9 kwietnia Szwajcaria Philippe Favre Szwajcaria Philippe Favre Szwecja Thomas Danielsson Wielka Brytania Madgwick International
2 Włochy ACI Vallelunga Circuit 30 kwietnia Wielka Brytania Martin Donnelly Włochy Marco Apicella Włochy Fabrizio Giovanardi Włochy FIRST Racing
3 Francja Circuit de Pau-Ville 15 maja Włochy Marco Apicella Włochy Marco Apicella
Francja Éric Bernard
Francja Jean Alesi Wielka Brytania Eddie Jordan Racing
4 Hiszpania Circuito Permanente de Jerez 4 czerwca Francja Éric Bernard Francja Éric Bernard Francja Éric Bernard Francja DAMS
5 Włochy Autodromo di Pergusa 23 lipca Francja Jean Alesi Wielka Brytania Martin Donnelly Szwajcaria Andrea Chiesa Wielka Brytania Roni Motorsport
6 Wielka Brytania Brands Hatch 20 sierpnia Francja Érik Comas Francja Éric Bernard Wielka Brytania Martin Donnelly Wielka Brytania Eddie Jordan Racing
7 Wielka Brytania Birmingham Superprix 28 sierpnia Francja Jean Alesi Francja Jean Alesi Francja Jean Alesi Wielka Brytania Eddie Jordan Racing
8 Belgia Circuit de Spa-Francorchamps 16 września Francja Érik Comas Francja Érik Comas Francja Jean Alesi Wielka Brytania Eddie Jordan Racing
9 Francja Circuit de la Sarthe 24 września Francja Éric Bernard Francja Érik Comas Francja Érik Comas Francja DAMS
10 Francja Dijon-Prenois 22 października Francja Éric Bernard Francja Érik Comas Francja Érik Comas Francja DAMS

Klasyfikacja kierowców[edytuj | edytuj kod]

Źródło: speedsport-magazine.com[3]
Punktacja:
Wyścig: 9-6-4-3-2-1 (sześć pierwszych pozycji)

Pozycja Kierowca SIL
Wielka Brytania
VAL
Włochy
PAU
Francja
ESP
Hiszpania
PER
Włochy
BRH
Wielka Brytania
BIR
Wielka Brytania
BEL
Belgia
LMA
Francja
DIJ
Francja
Punkty
1 Francja Jean Alesi 4 NU 1 5 NU 2 1 1 6 39
2 Francja Érik Comas 5 4 NZ 2 NU 3 NU 2 1 1 39
3 Francja Éric Bernard NU NU 'NU 1 NU 4 4 NU 3 2 25
4 Włochy Marco Apicella 8 NU 2 3 4 NU 2 3 NU NU 23
5 Belgia Eric van de Poele 6 3 NU 4 NU NU 14 4 2 5 19
6 Szwajcaria Andrea Chiesa 11 2 NU NU 1 NU 13 17 NU NU 15
7 Szwecja Thomas Danielsson 1 NU 3 12 NU NU NU 6 13 11 15
8 Wielka Brytania Martin Donnelly NU DK NU NU NU 1 3 NU 7 17 13
9 Wielka Brytania Eddie Irvine NW NU NU NU 3 NU 6 9 4 4 11
10 Włochy Fabrizio Giovanardi NZ 1 NU 14 NU NZ NW 13 NZ 12 9
11 Wielka Brytania Mark Blundell 3 NU 6 NZ NU NU 5 NW NU 6 8
12 Włochy Claudio Langes 12 NU NU 7 2 6 9 15 9 7 7
13 Szwajcaria Philippe Favre 2 NU 7 NU NU 7 NU 12 6
14 Finlandia JJ Lehto DK NU 4 6 NU NU NU 5 NU 6
15 Wielka Brytania Andrew Gilbert-Scott 3 4
16 Francja Alain Ferté 6 5 NU NU 13 3
17 Kanada Stéphane Proulx NU 9 NU 10 NU NU NU 8 5 NU 2
18 Australia Gary Brabham NU 8 13 5 NZ 11 NU NU 2
19 Włochy Emanuele Naspetti 16 5 NZ NU NU 9 NU NU 10 10 2
20 Wielka Brytania Gary Evans NU 11 NU 17 5 NU NU 16 NZ NZ 2
21 Wielka Brytania Phil Andrews 7 NU NZ 11 NU 10 7 NU 12 NU 0
22 Wielka Brytania Perry McCarthy NZ 7 15 0
23 Francja Didier Artzet NU 7 NU 0
24 Francja Philippe Gache NU 8 NZ NU 8 NU 8 NU 0
25 Wielka Brytania Ross Hockenhull NU 8 11 0
26 Wielka Brytania Allan McNish 8 0
27 Francja Jacques Goudchaux 10 10 NZ 9 NZ NZ NU NZ 14 0
28 Szwajcaria Jean-Denis Délétraz 14 NU NU 15 NU NU 12 NZ NU 9 0
29 Włochy Mauro Martini 9 NZ 16 NU 0
30 Francja Paul Belmondo 13 NU NU NU NU 12 NU 10 NU 18 0
31 Włochy Franco Scapini NZ NU NZ 10 NZ NZ 0
32 Francja Éric Chéli NW 12 NU NZ NU NZ NW NU 11 NZ 0
33 Portugalia Pedro Chaves 15 NZ NZ NU NU 11 NU NZ 17 NZ 0
34 Wielka Brytania Damon Hill NU NU NW 14 16 15 0
35 Francja David Velay 14 0
36 Włochy Alessandro Zanardi 16 0
37 Japonia Ukyō Katayama NZ NU NZ 18 0
38 Włochy Enrico Bertaggia NZ NZ NZ 19 0
Brazylia Marco Greco NU NU NU
Włochy Massimo Monti NZ NZ NU
Włochy Domenico Gitto NZ NU
Francja Michel Ferté NU
Holandia Cor Euser NU
Szwecja Rickard Rydell NU
Francja Dominique Delestre NZ NZ NZ
Pozycja Kierowca SIL
Wielka Brytania
VAL
Włochy
PAU
Francja
ESP
Hiszpania
PER
Włochy
BRH
Wielka Brytania
BIR
Wielka Brytania
BEL
Belgia
LMA
Francja
DIJ
Francja
Punkty

Uwagi:

  • pogrubienie – pole position
  • kursywa – najszybsze okrążenie

Klasyfikacja zespołów[edytuj | edytuj kod]

Pozycja Zespół Nr SIL
Wielka Brytania
VAL
Włochy
PAU
Francja
ESP
Hiszpania
PER
Włochy
BRH
Wielka Brytania
BIR
Wielka Brytania
BEL
Belgia
LMA
Francja
DIJ
Francja
Punkty
1 Francja DAMS 26 5 4 NZ 2 NU 3 NU 2 1 1 64
33 NU NU 'NU 1 NU 4 4 NU 3 2
2 Wielka Brytania Eddie Jordan Racing 3 NU DK NU NU NU 1 3 NU 7 17 52
4 4 NU 1 5 NU 2 1 1 6 NU
3 Włochy FIRST Racing 5 14 NU NU 15 NU NU 12 NZ NU 9 32
6 8 NU 2 3 4 NU 2 3 NU NU
7 NZ 1 NU 14 NU NZ NW 13 NZ 12
4 Wielka Brytania GA Motorsport 8 2 NU 7 NU NU 7 NU 12 NU NU 31
9 10 10 NZ 9 NZ NZ NU NZ 14 3
21 6 3 NU 4 NU NU 14 4 2 5
22 NU 9 NU 10 NU NU NU 8 5 NU
5 Wielka Brytania Roni Motorsport 31 11 2 NU NU 1 NU 13 17 NU NU 17
32 16 5 NZ NU NU 9 NU NU 10 10
6 Wielka Brytania Madgwick International 16 1 NU 3 12 NU NU NU 6 13 11 17
17 NU 11 NU 17 5 NU NU 16 NZ NZ
7 Wielka Brytania Pacific Racing 24 NW NU NU NU 3 NU 6 9 4 4 17
25 DK NU 4 6 NU NU NU 5 NU 8
8 Wielka Brytania Middlebridge Racing 27 3 NU 6 NZ NU NU 5 NW NU 6 8
28 7 NU NZ 11 NU 10 7 NU 12 NU
9 Włochy Forti Corse 42 12 NU NU 7 2 6 9 15 9 7 7
10 Wielka Brytania CoBRa Motorsports 18 NU 6 5 8 11 3
19 15 NZ NZ NU NU 11 NU NZ 17 NZ
20 NU NU NU 13
11 Wielka Brytania Leyton House Racing 43 9 NZ 16 NU 5 NZ 11 NU NU 2
12 Wielka Brytania Roger Cowman Racing 39 NZ NZ NZ 19 NZ NU NZ 7 15 0
13 Wielka Brytania Racetech 3000 12 NU 7 NU 0
14 Francja Apomatox 40 NZ NZ NZ 0
41 NU 8 NZ NU 8 NU 8 NU
15 Wielka Brytania Bromley Motorsport 1 NU 0
2 NU 8 13 NU 14
16 Wielka Brytania Lola Motorsport 10 NZ 0
11 9
17 Wielka Brytania CDM 29 13 NU NU NU NU 12 NU 10 NU 18 0
30 NW 12 NU NZ NU NZ NW NU 11 NZ
18 Włochy Automotive BVM 38 NZ NZ NU NZ NU NZ 10 NZ NZ 16 0
19 Wielka Brytania Footwork F3000 23 NZ NU NZ 18 NU NU NW 14 16 15 0
Pozycja Zespół Nr SIL
Wielka Brytania
VAL
Włochy
PAU
Francja
ESP
Hiszpania
PER
Włochy
BRH
Wielka Brytania
BIR
Wielka Brytania
BEL
Belgia
LMA
Francja
DIJ
Francja
Punkty

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Entrylist: FIA Formula 3000 Int. Championship – Season 1989. speedsport-magazine.com. [dostęp 2013-12-21]. (ang.).
  2. Race Calendar: FIA Formula 3000 Int. Championship – Season 1989. speedsport-magazine.com. [dostęp 2013-12-22]. (ang.).
  3. Results: FIA Formula 3000 Int. Championship – Season 1989. speedsport-magazine.com. [dostęp 2013-12-22]. (ang.).