Formuła 3000 Sezon 2000

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sezon 2000 Mistrzostw Formuły 3000
Inauguracja

8 kwietnia

Zakończenie

26 sierpnia

Liczba wyścigów

10

Mistrzowie
Kierowcy

Bruno Junqueira

Zespoły

D2 Playlife Super Nova

Poprzedni sezonNastępny sezon
:Exposición Fórmula Alonso, Lola B99/50 of Fernando Alonso

Formuła 3000 Sezon 2000 – szesnasty sezon Formuły 3000. Rozpoczął się 8 kwietnia na torze Autodromo Enzo e Dino Ferrari we Włoszech, a zakończył 26 sierpnia w Belgii, na torze Circuit de Spa-Francorchamps. Tytuł w klasyfikacji kierowców zdobył Brazylijczyk Bruno Junqueira, a wśród zespołów - brytyjska ekipa D2 Playlife Super Nova.

Lista startowa[edytuj | edytuj kod]

Źródło: speedsport-magazine.com[1]

Zespół No. Zawodnik Rundy
Wielka Brytania MySap.com 1 Francja Stéphane Sarrazin 1-6
Południowa Afryka Tomas Scheckter 7-10
2 Czechy Tomáš Enge Wszystkie
Wielka Brytania D2 Playlife Super Nova 3 Francja Nicolas Minassian Wszystkie
4 Belgia David Saelens Wszystkie
Brazylia Petrobras Junior Team 5 Brazylia Jaime Melo Wszystkie
6 Brazylia Bruno Junqueira Wszystkie
Belgia Team Astromega 7 Hiszpania Fernando Alonso Wszystkie
8 Francja Fabrice Walfisch 1-6
Belgia Marc Goossens 7-10
Francja Gauloises Formula 9 Portugalia André Couto Wszystkie
10 Francja Sébastien Bourdais Wszystkie
Wielka Brytania Kid Jensen Racing 11 Włochy Andrea Piccini Wszystkie
12 Belgia Bas Leinders Wszystkie
Austria Red Bull Junior Team F3000 15 Brazylia Ricardo Maurício Wszystkie
16 Brazylia Enrique Bernoldi Wszystkie
Wielka Brytania Nordic Racing 17 Wielka Brytania Kevin McGarrity Wszystkie
18 Wielka Brytania Justin Wilson Wszystkie
Włochy WRT 19 Japonia Hidetoshi Mitsusada 1-3
Wielka Brytania Marc Hynes 4-6
Wielka Brytania Dino Morelli 7-8
Francja Soheil Ayari 9-10
20 Indonezja Ananda Mikola Wszystkie
Francja DAMS 21 Francja Franck Montagny Wszystkie
22 Dania Kristian Kolby Wszystkie
Wielka Brytania Arden Team Russia 23 Wielka Brytania Darren Manning Wszystkie
24 Rosja Wiktor Masłow Wszystkie
Wielka Brytania European Arrows F3000 25 Australia Mark Webber Wszystkie
26 Holandia Christijan Albers Wszystkie
Belgia Witmeur KTR 27 Belgia Jeffrey van Hooydonk Wszystkie
28 Belgia Yves Olivier Wszystkie
Wielka Brytania Fortec Motorsport 29 Brazylia Mário Haberfeld 1-3, 6-10
Wielka Brytania Jamie Davies 4-5
30 10
Niemcy Andreas Scheld 1-9
Włochy Coloni F3000 31 Francja Soheil Ayari 1-7
Francja Fabrice Walfisch 9-10
32 Włochy Fabrizio Gollin Wszystkie

Kalendarz wyścigów[edytuj | edytuj kod]

Źródło: speedsport-magazine.com[2]

Runda Tor Data Pole Position Najszybsze okrążenie Zwycięzca (kierowcy) Zwycięzca (zespoły)
1 Włochy Autodromo Enzo e Dino Ferrari 8 kwietnia Brazylia Bruno Junqueira Francja Stéphane Sarrazin Francja Nicolas Minassian Wielka Brytania D2 Playlife Super Nova
2 Wielka Brytania Silverstone Circuit 22 kwietnia Wielka Brytania Darren Manning Francja Stéphane Sarrazin Australia Mark Webber Wielka Brytania European Arrows F3000
3 Hiszpania Circuit de Catalunya 5 maja Brazylia Enrique Bernoldi Australia Mark Webber Brazylia Bruno Junqueira Brazylia Petrobras Junior Team
4 Niemcy Nürburgring 20 maja Belgia David Saelens Brazylia Bruno Junqueira Brazylia Bruno Junqueira Brazylia Petrobras Junior Team
5 Monako Circuit de Monaco 3 czerwca Belgia David Saelens Hiszpania Fernando Alonso Brazylia Bruno Junqueira Brazylia Petrobras Junior Team
6 Francja Circuit de Nevers Magny-Cours 1 lipca Francja Sébastien Bourdais Australia Mark Webber Francja Nicolas Minassian Wielka Brytania D2 Playlife Super Nova
7 Austria A1-Ring 15 lipca Belgia Jeffrey van Hooydonk Czechy Tomáš Enge Francja Nicolas Minassian Wielka Brytania D2 Playlife Super Nova
8 Niemcy Hockenheimring 29 lipca Czechy Tomáš Enge Wielka Brytania Darren Manning Czechy Tomáš Enge Wielka Brytania MySap.com
9 Węgry Hungaroring 12 sierpnia Brazylia Bruno Junqueira Belgia Marc Goossens Brazylia Bruno Junqueira Brazylia Petrobras Junior Team
10 Belgia Circuit de Spa-Francorchamps 26 sierpnia Hiszpania Fernando Alonso Hiszpania Fernando Alonso Hiszpania Fernando Alonso Belgia Team Astromega

Klasyfikacja kierowców[edytuj | edytuj kod]

Źródło: speedsport-magazine.com[3]
Punktacja:
Wyścig: 10-6-4-3-2-1 (sześć pierwszych pozycji)

Pozycja Kierowca ITA
Włochy
UK
Wielka Brytania
ESP
Hiszpania
NÜR
Niemcy
MCO
Monako
FRA
Francja
AUT
Austria
HOC
Niemcy
HUN
Węgry
BEL
Belgia
Punkty
1 Brazylia Bruno Junqueira 2 5 1 1 1 13 7 NU 1 9 48
2 Francja Nicolas Minassian 1 11 2 NU 5 1 1 7 4 3 45
3 Australia Mark Webber 3 1 NU NU NU 16 4 3 9 16 21
4 Hiszpania Fernando Alonso 9 EX 15 NU 8 NU 6 NU 2 1 17
5 Wielka Brytania Justin Wilson 8 3 5 NU 7 9 2 NU 5 5 16
6 Czechy Tomáš Enge 5 13 NU NU NZ 5 16 1 17 6 15
7 Belgia David Saelens NU 8 3 NU 3 3 NU 18 11 4 15
8 Wielka Brytania Darren Manning 12 2 7 NU NU 8 3 13 8 NU 10
9 Francja Sébastien Bourdais NU 10 8 4 NU 2 9 NW 14 NU 9
10 Włochy Fabrizio Gollin 6 NZ 17 2 10 14 NZ NU 18 NU 7
11 Wielka Brytania Jamie Davies 8 2 12 6
12 Belgia Marc Goossens 10 10 19 2 6
13 Południowa Afryka Tomas Scheckter 18 2 21 NW 6
14 Brazylia Jaime Melo 4 16 14 6 NZ 17 5 8 NZ 18 6
15 Francja Franck Montagny NU 7 6 NU 6 4 17 NU 12 NU 5
16 Brazylia Enrique Bernoldi NU 4 NU NU NU 23 14 6 6 10 5
17 Brazylia Ricardo Maurício NU NU NU NU NU NU NU 14 3 7 4
18 Portugalia André Couto NU 14 10 3 NU 21 NU 17 NU 11 4
19 Belgia Jeffrey van Hooydonk 13 9 4 NU 9 19 12 NU NU NU 3
20 Włochy Andrea Piccini NU NZ 11 9 NU 12 NU 4 16 13 3
21 Wielka Brytania Kevin McGarrity 15 NU NU NU 4 15 NZ 11 NU NZ 3
22 Francja Stéphane Sarrazin 7 19 9 5 NU 6 3
23 Dania Kristian Kolby 11 12 NU NZ NZ NZ NZ 5 20 15 2
24 Francja Soheil Ayari 14 6 NU NU NU 22 NU 13 14 1
25 Holandia Christijan Albers NU NU 12 NU NU 7 NU NZ NU 8 0
26 Belgia Bas Leinders 16 NU 13 NU NU 10 11 NZ 7 NU 0
27 Belgia Yves Olivier NZ 20 16 7 NZ NZ 13 16 NZ 17 0
28 Brazylia Mário Haberfeld 10 17 NW 11 8 9 15 NU 0
29 Francja Fabrice Walfisch NU NU NZ NU NU 18 10 NZ 0
30 Niemcy Andreas Scheld NZ NU NZ DK 11 NZ NU 12 NZ 0
31 Indonezja Ananda Mikola NU 15 19 NZ NU 20 15 NZ NU NZ 0
32 Rosja Wiktor Masłow NZ NU 18 NZ NU NZ NU 15 NZ NZ 0
- Wielka Brytania Marc Hynes NZ NU NU -
- Wielka Brytania Dino Morelli NZ NU -
- Japonia Hidetoshi Mitsusada NZ NZ NZ -
Pozycja Kierowca ITA
Włochy
UK
Wielka Brytania
ESP
Hiszpania
NÜR
Niemcy
MCO
Monako
FRA
Francja
AUT
Austria
HOC
Niemcy
HUN
Węgry
BEL
Belgia
Punkty

Uwagi:

  • pogrubienie – pole position
  • kursywa – najszybsze okrążenie

Klasyfikacja zespołów[edytuj | edytuj kod]

Pozycja Zespół ITA
Włochy
UK
Wielka Brytania
ESP
Hiszpania
NÜR
Niemcy
MCO
Monako
FRA
Francja
AUT
Austria
HOC
Niemcy
HUN
Węgry
BEL
Belgia
Punkty
1 D2 Playlife Super Nova 10 - 10 - 6 14 10 - 3 7 60
2 Petrobras Junior Team 9 2 10 11 10 - 2 - 10 - 54
3 MySAP.com Team 2 - - 2 - 3 - 16 - 1 24
4 Team Astromega - - - - - - 1 - 6 16 23
5 European Arrows Team 4 10 - - - - 3 4 - - 21
6 Nordic Racing - 4 2 - 3 - 6 - 2 2 19
7 Gauloises Formula - - - 7 - 6 - - - - 13
8 Arden Team Russia - 6 - - - - 4 - - - 10
9 Red Bull Junior Team - 3 - - - - - 1 5 - 9
10 Coloni F3000 1 1 - 6 - - - - - - 8
11 DAMS - - 1 - 1 3 - 2 - - 7
12 Fortec Motorsport - - - - 6 - - - - - 6
13 Witmeur Team KTR - - 3 - - - - - - - 3
14 Kid Jensen Racing - - - - - - - 3 - - 3
15 World Racing Team - - - - - - - - - - 0
Pozycja Zespół ITA
Włochy
UK
Wielka Brytania
ESP
Hiszpania
NÜR
Niemcy
MCO
Monako
FRA
Francja
AUT
Austria
HOC
Niemcy
HUN
Węgry
BEL
Belgia
Punkty

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Entrylist: FIA Formula 3000 Int. Championship - Season 2000. speedsport-magazine.com. [dostęp 2013-11-30]. (ang.).
  2. Race Calendar: FIA Formula 3000 Int. Championship - Season 2000. speedsport-magazine.com. [dostęp 2013-11-30]. (ang.).
  3. Results: FIA Formula 3000 Int. Championship - Season 2000. speedsport-magazine.com. [dostęp 2013-11-30]. (ang.).