Formuła 1 Sezon 2004

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sezon 2004 Mistrzostw Świata Formuły 1
Ilustracja
Inauguracja

7 marca

Zakończenie

24 października

Liczba wyścigów

18

Mistrzowie
Kierowcy

Michael Schumacher

Konstruktorzy

Ferrari

Poprzedni sezon Następny sezon

Sezon 2004 Formuły 1 – 55. sezon o Mistrzostwo Świata Formuły 1. Tytuł mistrza kierowców zdobył Michael Schumacher, a w klasyfikacji konstruktorów tryumfowała ekipa Ferrari.

Lista startowa[edytuj | edytuj kod]

Zespół Konstruktor Samochód Silnik (3.0l V10) Opony Nr Kierowcy wyścigowi Rundy Kierowcy rezerwowi
Włochy Scuderia Ferrari Marlboro Ferrari F2004 Włochy Ferrari
053
B 1 Niemcy Michael Schumacher 1–18 Włochy Luca Badoer
Brazylia Luciano Burti 
2 Brazylia Rubens Barrichello 1–18
Wielka Brytania BMW WilliamsF1 Team Williams-BMW FW26 Niemcy BMW
P84
M 3 Kolumbia Juan Pablo Montoya 1–18 Hiszpania Marc Gené
Brazylia Antônio Pizzonia 
4 Niemcy Ralf Schumacher 1–9, 16–18 
Hiszpania Marc Gené 10–11 
Brazylia Antônio Pizzonia 12–15
Wielka Brytania West McLaren Mercedes McLaren-Mercedes MP4-19
MP4-19B
Niemcy Mercedes
FO 110Q
M 5 Wielka Brytania David Coulthard 1–18 Austria Alexander Wurz
Hiszpania Pedro de la Rosa 
6 Finlandia Kimi Räikkönen 1–18
Mild Seven Renault F1 Team Renault R24 Renault
RS24
M 7 Włochy Jarno Trulli 1–15 Franck Montagny 
Kanada Jacques Villeneuve 16–18 
8 Hiszpania Fernando Alonso 1–18
Wielka Brytania Lucky Strike BAR Honda BAR-Honda 006 Japonia Honda
RA004E
M 9 Wielka Brytania Jenson Button 1–18 Wielka Brytania Anthony Davidson
Brazylia Enrique Bernoldi 
10 Japonia Takuma Satō 1–18
Szwajcaria Sauber Petronas Sauber-Petronas C23 Malezja Petronas
04A
B 11 Włochy Giancarlo Fisichella 1–18 Szwajcaria Neel Jani 
12 Brazylia Felipe Massa 1–18
Wielka Brytania Jaguar Racing Jaguar-Cosworth R5 Wielka Brytania Cosworth
CR-6
M 14 Australia Mark Webber 1–18 Szwecja Björn Wirdheim 
15 Austria Christian Klien 1–18
Japonia Panasonic Toyota Racing Toyota TF104
TF104B
Japonia Toyota
RVX-04
M 16 Brazylia Cristiano da Matta 1–12 Australia Ryan Briscoe
Brazylia Ricardo Zonta 
Brazylia Ricardo Zonta 13–16 
Włochy Jarno Trulli 17–18 
17 Olivier Panis 1–17 
Brazylia Ricardo Zonta 18
Irlandia Jordan Ford Jordan-Ford EJ14 Stany Zjednoczone Ford
RS2
B 18 Niemcy Nick Heidfeld 1–18 Holandia Robert Doornbos
Niemcy Timo Glock 
19 Włochy Giorgio Pantano 1–7, 9–15 
Niemcy Timo Glock 8, 16–18
Włochy Minardi Cosworth[a] Minardi-Cosworth PS04B Wielka Brytania Cosworth
CR-3L
B 20 Włochy Gianmaria Bruni 1–18 Belgia Bas Leinders
Portugalia Tiago Monteiro 
21 Węgry Zsolt Baumgartner 1–18
Zespół Konstruktor Samochód Silnik (3.0l V10) Opony Nr Kierowcy wyścigowi Rundy Kierowcy rezerwowi

Zmiany przed sezonem[edytuj | edytuj kod]

Zmiany wśród zespołów[edytuj | edytuj kod]

Zmiany wśród kierowców[edytuj | edytuj kod]

Zmiany w trakcie sezonu[edytuj | edytuj kod]

Zmiany wśród zespołów[edytuj | edytuj kod]

Zmiany wśród kierowców[edytuj | edytuj kod]

Eliminacje[edytuj | edytuj kod]

Grand Prix Tor Data Zwycięzca Stajnia
1 Australia Australii Albert Park Circuit 7 marca Niemcy Michael Schumacher Ferrari Rezultat
2 Malezja Malezji Sepang International Circuit 21 marca Niemcy Michael Schumacher Ferrari Rezultat
3 Bahrajn Bahrajnu Bahrain International Circuit 4 kwietnia Niemcy Michael Schumacher Ferrari Rezultat
4 San Marino San Marino Autodromo Enzo e Dino Ferrari 25 kwietnia Niemcy Michael Schumacher Ferrari Rezultat
5 Hiszpania Hiszpanii Circuit de Catalunya 9 maja Niemcy Michael Schumacher Ferrari Rezultat
6 Monako Monako Circuit de Monaco 23 maja Włochy Jarno Trulli Renault Rezultat
7 Unia Europejska Europy Nürburgring 30 maja Niemcy Michael Schumacher Ferrari Rezultat
8 Kanada Kanady Circuit Gilles Villeneuve 13 czerwca Niemcy Michael Schumacher Ferrari Rezultat
9 Stany Zjednoczone Stanów Zjednoczonych Indianapolis Motor Speedway 20 czerwca Niemcy Michael Schumacher Ferrari Rezultat
10 Francji Circuit de Nevers Magny-Cours 4 lipca Niemcy Michael Schumacher Ferrari Rezultat
11 Wielka Brytania Wielkiej Brytanii Silverstone Circuit 11 lipca Niemcy Michael Schumacher Ferrari Rezultat
12 Niemcy Niemiec Hockenheimring 25 lipca Niemcy Michael Schumacher Ferrari Rezultat
13 Węgry Węgier Hungaroring 15 sierpnia Niemcy Michael Schumacher Ferrari Rezultat
14 Belgia Belgii Circuit de Spa-Francorchamps 29 sierpnia Finlandia Kimi Räikkönen McLaren-Mercedes Rezultat
15 Włochy Włoch Autodromo Nazionale di Monza 12 września Brazylia Rubens Barrichello Ferrari Rezultat
16 Chin Shanghai International Circuit 26 września Brazylia Rubens Barrichello Ferrari Rezultat
17 Japonia Japonii Suzuka International Racing Course 10 października Niemcy Michael Schumacher Ferrari Rezultat
18 Brazylia Brazylii Autódromo José Carlos Pace 24 października Kolumbia Juan Pablo Montoya Williams-BMW Rezultat

Zmiany w kalendarzu[edytuj | edytuj kod]

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Najlepsze wyniki w Grand Prix[edytuj | edytuj kod]

Pole position Najszybsze okrążenie Zwycięzca
1 Niemcy Michael Schumacher Ferrari Niemcy Michael Schumacher Ferrari Niemcy Michael Schumacher Ferrari
2 Niemcy Michael Schumacher Ferrari Kolumbia Juan Pablo Montoya Williams-BMW Niemcy Michael Schumacher Ferrari
3 Niemcy Michael Schumacher Ferrari Niemcy Michael Schumacher Ferrari Niemcy Michael Schumacher Ferrari
4 Wielka Brytania Jenson Button BAR-Honda Niemcy Michael Schumacher Ferrari Niemcy Michael Schumacher Ferrari
5 Niemcy Michael Schumacher Ferrari Niemcy Michael Schumacher Ferrari Niemcy Michael Schumacher Ferrari
6 Włochy Jarno Trulli Renault Niemcy Michael Schumacher Ferrari Włochy Jarno Trulli Renault
7 Niemcy Michael Schumacher Ferrari Niemcy Michael Schumacher Ferrari Niemcy Michael Schumacher Ferrari
8 Niemcy Ralf Schumacher Williams-BMW Brazylia Rubens Barrichello Ferrari Niemcy Michael Schumacher Ferrari
9 Brazylia Rubens Barrichello Ferrari Brazylia Rubens Barrichello Ferrari Niemcy Michael Schumacher Ferrari
10 Hiszpania Fernando Alonso Renault Niemcy Michael Schumacher Ferrari Niemcy Michael Schumacher Ferrari
11 Finlandia Kimi Räikkönen McLaren-Mercedes Niemcy Michael Schumacher Ferrari Niemcy Michael Schumacher Ferrari
12 Niemcy Michael Schumacher Ferrari Finlandia Kimi Räikkönen McLaren-Mercedes Niemcy Michael Schumacher Ferrari
13 Niemcy Michael Schumacher Ferrari Niemcy Michael Schumacher Ferrari Niemcy Michael Schumacher Ferrari
14 Włochy Jarno Trulli Renault Finlandia Kimi Räikkönen McLaren-Mercedes Finlandia Kimi Räikkönen McLaren-Mercedes
15 Brazylia Rubens Barrichello Ferrari Brazylia Rubens Barrichello Ferrari Brazylia Rubens Barrichello Ferrari
16 Brazylia Rubens Barrichello Ferrari Niemcy Michael Schumacher Ferrari Brazylia Rubens Barrichello Ferrari
17 Niemcy Michael Schumacher Ferrari Brazylia Rubens Barrichello Ferrari Niemcy Michael Schumacher Ferrari
18 Brazylia Rubens Barrichello Ferrari Kolumbia Juan Pablo Montoya Williams-BMW Kolumbia Juan Pablo Montoya Williams-BMW

Klasyfikacje szczegółowe[edytuj | edytuj kod]

Kierowcy[edytuj | edytuj kod]

Klasyfikacja kierowców na wykresie
Poz. Kierowca Konstruktor Australia Malezja Bahrajn San Marino Hiszpania Monako Unia Europejska Kanada Stany Zjednoczone Wielka Brytania Niemcy Węgry Belgia Włochy Japonia Brazylia Pkt.
1 Niemcy Michael Schumacher Ferrari 1 1 1 1 1 NU 1 1 1 1 1 1 1 2 2 12 1 7 148
2 Brazylia Rubens Barrichello Ferrari 2 4 2 6 2 3 2 2 2 3 3 12 2 3 1 1 NU 3 114
3 Wielka Brytania Jenson Button BAR 6 3 3 2 8 2 3 3 NU 5 4 2 5 NU 3 2 3 NU 85
4 Hiszpania Fernando Alonso Renault 3 7 6 4 4 NU 5 NU NU 2 10 3 3 NU NU 4 5 4 59
5 Kolumbia Juan Pablo Montoya Williams 5 2 13 3 NU 4 8 DK DK 8 5 5 4 NU 5 5 7 1 58
6 Włochy Jarno Trulli Renault/Toyota 7 5 4 5 3 1 4 NU 4 4 NU 11 NU 9 10 11 12 46
7 Finlandia Kimi Räikkönen McLaren NU NU NU 8 11 NU NU 5 6 7 2 NU NU 1 NU 3 6 2 45
8 Japonia Takuma Satō BAR 9 15 5 16 5 NU NU NU 3 NU 11 8 6 NU 4 6 4 6 34
9 Niemcy Ralf Schumacher Williams 4 NU 7 7 6 10 NU DK NU NU 2 5 24
10 Wielka Brytania David Coulthard McLaren 8 6 NU 12 10 NU NU 6 7 6 7 4 9 7 6 9 NU 11 24
11 Włochy Giancarlo Fisichella Sauber 10 11 11 9 7 NU 6 4 9 12 6 9 8 5 8 7 8 9 22
12 Brazylia Felipe Massa Sauber NU 8 12 10 9 5 9 NU NU 13 9 13 NU 4 12 8 9 8 12
13 Australia Mark Webber Jaguar NU NU 8 13 12 NU 7 NU NU 9 8 6 10 NU 9 10 NU NU 7
14 Olivier Panis Toyota 13 12 9 11 NU 8 11 DK 5 15 NU 14 11 8 NU 14 14 6
15 Brazylia Antônio Pizzonia Williams 7 7 NU 7 6
16 Austria Christian Klien Jaguar 11 10 14 14 NU NU 12 9 NU 11 14 10 13 6 13 NU 12 14 3
17 Brazylia Cristiano da Matta Toyota 12 9 10 NU 13 6 NU DK NU 14 13 NU 3
18 Niemcy Nick Heidfeld Jordan NU NU 15 NU NU 7 10 8 NU 16 15 NU 12 11 14 13 13 NU 3
19 Niemcy Timo Glock Jordan 7 15 15 15 2
20 Węgry Zsolt Baumgartner Minardi NU 16 NU 15 NU 9 15 10 8 NU NU 16 15 NU 15 16 NU 16 1
21 Kanada Jacques Villeneuve Renault 11 10 10 0
22 Brazylia Ricardo Zonta Toyota NU 10 11 NU 13 0
23 Hiszpania Marc Gené Williams 10 12 0
24 Włochy Giorgio Pantano Jordan 14 13 16 NU NU NU 13 NU 17 NU 15 NU NU NU 0
25 Włochy Gianmaria Bruni Minardi NS 14 17 NU NU NU 14 NU NU 18 16 17 14 NU NU NU 16 17 0
Poz. Kierowca Konstruktor Australia Malezja Bahrajn San Marino Hiszpania Monako Unia Europejska Kanada Stany Zjednoczone Wielka Brytania Niemcy Węgry Belgia Włochy Japonia Brazylia Pkt.

Konstruktorzy[edytuj | edytuj kod]

Poz. Konstruktor Nr Australia Malezja Bahrajn San Marino Hiszpania Monako Unia Europejska Kanada Stany Zjednoczone Wielka Brytania Niemcy Węgry Belgia Włochy Japonia Brazylia Pkt.
1 Włochy Ferrari 1 1 1 1 1 1 NU 1 1 1 1 1 1 1 2 2 12 1 7 262
2 2 4 2 6 2 3 2 2 2 3 3 12 2 3 1 1 NU 3
2 Wielka Brytania BAR-Honda 9 6 3 3 2 8 2 3 3 NU 5 4 2 5 NU 3 2 3 NU 119
10 9 15 5 16 5 NU NU NU 3 NU 11 8 6 NU 4 6 4 6
3 Renault 7 7 5 4 5 3 1 4 NU 4 4 NU 11 NU 9 10 11 10 10 105
8 3 7 6 4 4 NU 5 NU NU 2 10 3 3 NU NU 4 5 4
4 Wielka Brytania Williams-BMW 3 5 2 13 3 NU 4 8 DK DK 8 5 5 4 NU 5 5 7 1 88
4 4 NU 7 7 6 10 NU DK NU 10 12 7 7 NU 7 NU 2 5
5 Wielka Brytania McLaren-Mercedes 5 8 6 NU 12 10 NU NU 6 7 6 7 4 9 7 6 9 NU 11 69
6 NU NU NU 8 11 NU NU 5 6 7 2 NU NU 1 NU 3 6 2
6 Szwajcaria Sauber-Petronas 11 10 11 11 9 7 NU 6 4 9 12 6 9 8 5 8 7 8 9 34
12 NU 8 12 10 9 5 9 NU NU 13 9 13 NU 4 12 8 9 8
7 Wielka Brytania Jaguar-Cosworth 14 NU NU 8 13 12 NU 7 NU NU 9 8 6 10 NU 9 10 NU NU 10
15 11 10 14 14 NU NU 12 9 NU 11 14 10 13 6 13 NU 12 14
8 Japonia Toyota 16 12 9 10 NU 13 6 NU DK NU 14 13 NU NU 10 11 NU 11 12 9
17 13 12 9 11 NU 8 11 DK 5 15 NU 14 11 8 NU 14 14 13
9 Irlandia Jordan-Ford 18 NU NU 15 NU NU 7 10 8 NU 16 15 NU 12 11 14 13 13 NU 5
19 14 13 16 NU NU NU 13 7 NU 17 NU 15 NU NU NU 15 15 15
10 Włochy Minardi-Cosworth 20 NS 14 17 NU NU NU 14 NU NU 18 16 17 14 NU NU NU 16 17 1
21 NU 16 NU 15 NU 9 15 10 8 NU NU 16 15 NU 15 16 NU 16
Poz. Konstruktor Nr Australia Malezja Bahrajn San Marino Hiszpania Monako Unia Europejska Kanada Stany Zjednoczone Wielka Brytania Niemcy Węgry Belgia Włochy Japonia Brazylia Pkt.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Od Grand Prix Australii do Grand Prix Niemiec zespół startował pod nazwą Wilux Minardi Cosworth.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Marek Roczniak: Zespół B.A.R zmienia dostawcę opon z Bridgestone na Michelin. f1wm.pl, 2003-10-11. [dostęp 2022-03-09]. (pol.).
  2. Robert Wilkins: Minardi confirms title sponsor - Wilux. crash.net, 2004-03-03. [dostęp 2022-03-09]. (ang.).
  3. Marek Roczniak: Gianmaria Bruni będzie reprezentował barwy zespołu Minardi. f1wm.pl, 2003-12-13. [dostęp 2022-03-09]. (pol.).
  4. Marek Roczniak: Zsolt Baumgartner podpisał kontrakt z zespołem Minardi. f1wm.pl, 2003-12-20. [dostęp 2022-03-09]. (pol.).
  5. Marek Roczniak: Christian Klien drugim kierowcą zespołu Jaguar w sezonie 2004. f1wm.pl, 2003-12-02. [dostęp 2022-03-09]. (pol.).
  6. Marek Roczniak: Nick Heidfeld podpisał kontrakt z zespołem Jordan. f1wm.pl, 2004-01-31. [dostęp 2022-03-09]. (pol.).
  7. Marek Roczniak: Giorgio Pantano drugim kierowcą zespołu Jordan. f1wm.pl, 2004-02-13. [dostęp 2022-03-09]. (pol.).
  8. Marek Roczniak: Giancarlo Fisichella przechodzi do zespołu Sauber. f1wm.pl, 2003-08-23. [dostęp 2022-03-09]. (pol.).
  9. Marek Roczniak: Felipe Massa powraca do zespołu Sauber. f1wm.pl, 2003-09-30. [dostęp 2022-03-09]. (pol.).
  10. Marek Roczniak: Zespół Minardi traci tytułowego sponsora. f1wm.pl, 2004-07-29. [dostęp 2022-03-09]. (pol.).
  11. Marek Roczniak: Marc Gene zastąpi Ralfa Schumachera w wyścigu na torze Magny-Cours. f1wm.pl, 2004-06-30. [dostęp 2022-03-09]. (pol.).
  12. Marek Roczniak: Marc Gene zastąpi Ralfa Schumachera także na torze Silverstone. f1wm.pl, 2004-07-06. [dostęp 2022-03-09]. (pol.).
  13. Marek Roczniak: Antonio Pizzonia zastąpi Ralfa Schumachera w Grand Prix Niemiec. f1wm.pl, 2004-07-16. [dostęp 2022-03-09]. (pol.).
  14. Marek Roczniak: Antonio Pizzonia zastąpi Ralfa Schumachera w Grand Prix Węgier. f1wm.pl, 2004-08-05. [dostęp 2022-03-09]. (pol.).
  15. Ralf fails fitness test, out for Italian GP. abc.net.au, 2004-08-31. [dostęp 2022-03-09]. (ang.).
  16. Marek Roczniak: Jarno Trulli odchodzi z Renault przed końcem sezonu. f1wm.pl, 2004-09-15. [dostęp 2022-03-09]. (pol.).
  17. Marek Roczniak: Jacques Villeneuve będzie partnerem Fernando Alonso do końca sezonu. f1wm.pl, 2004-09-17. [dostęp 2022-03-09]. (pol.).
  18. Marek Roczniak: Timo Glock zastąpi Giorgio Pantano w Grand Grix Kanady. 2004-06-12. [dostęp 2022-03-09]. (pol.).
  19. Pantano replaced by Glock. news.bbc.co.uk, 2004-09-22. [dostęp 2022-03-09]. (ang.).
  20. Steven De Groote: Zonta to replace Da Matta this season. f1technical.net, 2004-08-05. [dostęp 2022-03-09]. (ang.).
  21. Marek Roczniak: Jarno Trulli zadebiutuje w barwach Toyoty w Grand Prix Japonii. f1wm.pl, 2004-10-04. [dostęp 2022-03-09]. (pol.).
  22. Atlas F1: Zonta Delighted to be Back in Brazil. autosport.com, 2004-10-22. [dostęp 2022-03-09]. (ang.).
  23. Marek Roczniak: Pierwsza Grand Prix Chin odbędzie się w 2004 roku. f1wm.pl, 2002-10-19. [dostęp 2022-03-09]. (pol.).
  24. Marek Roczniak: Formuła Jeden zawita na Bliski Wschód w 2004 roku. f1wm.pl, 2002-09-15. [dostęp 2022-03-09]. (pol.).
  25. Early end for Austrian GP. news.bbc.co.uk, 2003-01-27. [dostęp 2022-03-09]. (ang.).