François Arago
François Jean Dominique Arago (kat.: Francesc Joan Dominic Aragò) (ur. 26 lutego 1786 w Estagel pod Perpignan w departamencie Pireneje Wschodnie, zm. 2 października 1853 w Paryżu) – francuski matematyk, fizyk, astronom i polityk.
François Arago był najstarszym z czterech braci. Jean (1788-1836) wyemigrował do Ameryki i został generałem w armii meksykańskiej. Jacques Étienne Victor (1799-1855) wziął udział jako rysownik w wyprawie badawczej Louisa de Fercineta na pokładzie statku Uranie w latach 1817-1821, a po powrocie do Francji poświęcił się dziennikarstwu i dramatopisarstwu. Czwarty brat, Étienne Vincent (1802-1892), podobno współpracował z Balzakiem, a od 1822 do 1847 napisał znaczną liczbę utworów dramatycznych, głównie we współpracy z innymi autorami.
François studiował na École Polytechnique w Paryżu, gdzie później został wykładowcą. Prowadził badania nad polaryzacją światła. Odkrył skręcenie płaszczyzny polaryzacji światła przez kryształ kwarcu (1811), chromosferę Słońca (1840), wykrył związek pomiędzy zorzą polarną i burzami magnetycznymi
Od 1809 członek Akademii Nauk.
W latach 1843-1853 był dyrektorem Obserwatorium paryskiego.
Od 5 kwietnia 1848 do 11 maja 1848 piastował urząd ministra wojny Francji, a już od lutego tego roku był ministrem floty. Przyczynił się do zniesienia niewolnictwa w koloniach francuskich.[1]
Od François Arago pochodzi nazwa planetoidy (1005) Arago. Był członkiem honorowym Towarzystwa Warszawskiego Przyjaciół Nauk.[2]
Jego nazwisko pojawiło się na liście 72 nazwisk na wieży Eiffla[3].
Przypisy
- ↑ Praca zbiorowa Kopernik, astronomia, astronautyka: przewodnik encyklopedyczny pod red. Włodzimierza Zonna, Warszawa, PWN, 1973, str. 30
- ↑ Aleksander Kraushar, Towarzystwo Warszawskie Przyjaciół Nauk 1800-1832 : monografia historyczna osnuta na źródłach archiwalnych. Ks. 4, Czasy polistopadowe : epilog : 1831-1836, 1906, s. 478.
- ↑ La tour Eiffel Laboratoire (fr.). www.tour-eiffel.fr. [dostęp 2011-11-20].
Dzieła[edytuj | edytuj kod]
- Dominique Arago: Œuvres complètes. – Paris : Baudry/Gide 1854–1862 (Hrsg.: J. A. Barral).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Maurice Daumas: Arago, 1786-1853. – Paris : Belin, 1987; ISBN 2-7011-1122-6.
- François Sarda: Les Arago. François et les autres. – Paris : Tallandier, 2002; ISBN 2-84734-005-X (mit einem Vorwort von Emmanuel Le Roy Ladurie).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- John J. O'Connor; Edmund F. Robertson: François Arago w MacTutor History of Mathematics archive (ang.)
Przypisy
- ↑ Praca zbiorowa Kopernik, astronomia, astronautyka: przewodnik encyklopedyczny pod red. Włodzimierza Zonna, Warszawa, PWN, 1973, str. 30
- ↑ Aleksander Kraushar, Towarzystwo Warszawskie Przyjaciół Nauk 1800-1832 : monografia historyczna osnuta na źródłach archiwalnych. Ks. 4, Czasy polistopadowe : epilog : 1831-1836, 1906, s. 478.
- ↑ La tour Eiffel Laboratoire (fr.). www.tour-eiffel.fr. [dostęp 2011-11-20].
| Poprzednik Napoléon Auguste Lannes, książę de Montebello |
 |
minister floty i kolonii 1848-1848 |
|
Następca Joseph Grégoire Cazy |
| Poprzednik Louis Eugène Cavaignac |
Minister wojny Francji, 1848 | Następca Jean-Baptiste Adolphe Charras |
- Członkowie Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Warszawie
- Francuscy astronomowie
- Francuscy fizycy
- Francuscy matematycy
- Urodzeni w 1786
- Zmarli w 1853
- Francuscy ministrowie marynarki
- Członkowie Akademii Szwedzkiej
- Wyróżnieni na liście 72 nazwisk na wieży Eiffla
- Członkowie Akademii Francuskiej
- Członkowie Francuskiej Akademii Nauk
