Franc Taurin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Franc Taurin
Франц Николаевич Таурин
Pełne imię i nazwisko

Franc Nikołajewicz Taurin

Data i miejsce urodzenia

27 stycznia 1911
Pietrowskoje

Data śmierci

10 marca 1995

Zawód, zajęcie

pisarz

Narodowość

rosyjska

Franc Nikołajewicz Taurin (ros. Франц Николаевич Таурин), (ur. 27 stycznia 1911 we wsi Pietrowskoje w guberni tulskiej, zm. 10 marca 1995[1][2]) – pisarz rosyjski.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny chłopskiej. W 1930 ukończył studia politechniczne w Kazaniu, uzyskując stopień inżyniera. Członek WKP(b) od 1939. W czasie wojny pełnił funkcję dyrektora kombinatu kuśnierskiego w Jakucku. W 1949 został sekretarzem miejskiego komitetu partii w Jakucku, a także członkiem Prezydium Rady Najwyższej Jakuckiej ASRR. Kierował także organizacją pisarzy w Jakucku.

Zaliczał się do grupy twórców klasycznych powieści produkcyjnych (produkcyjniaków), pisząc o wykonywaniu planów produkcyjnych w warunkach wojennych. W latach 60. zafascynowały go dzieje Syberii, której poświęcił trylogię Daleko w irkuckiej krainie, przedstawiającej losy tego obszaru na przestrzeni ostatnich stu lat. Tematykę rewolucyjną podejmowała także powieść Strome brzegi Bajkału, poświęcona powstaniu polskich zesłańców nad Bajkałem w 1866.

Był autorem scenariusza do filmu Иначе нельзя (1980), w reż. Siergieja Erina.

Dzieła[edytuj | edytuj kod]

  • 1950: Do jednego celu
  • 1954: Nad Leną
  • 1956–1957: Angara
  • 1964: Daleko w irkuckiej krainie
  • 1969: Strome brzegi Bajkału (wyd. pol. 1975, Wyd. PAX, tł. Andrzej Szymański)
  • 1977: Bez strachu i skazy
  • 1980: Murarz rewolucji
  • 1983: Opowiadania zebrane
  • 1985: Na barykadach Presni

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Иркутский хронограф 2011. [dostęp 2011-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-31)].
  2. Т – Свод персоналий (Игорь Абросимов) / Проза.ру [online], www.proza.ru [dostęp 2017-11-23].