Francisco Ribalta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Francisco Ribalta, Chrystus ze św. Bernardem (1625–1627)

Francisco de Ribalta (ur. 2 czerwca 1565 w Solsona, zm. 13 stycznia 1628 w Walencji) – hiszpański malarz okresu baroku, caravaggionista.

Inspirował się sztuką Rafaela, Annibale Carracciego, Correggia i przede wszystkim Caravaggia. W l. 1601-17 namalował cykl obrazów do Colegio del Patriarcado w Walencji, utrzymanych w konwencji włoskiego manieryzmu. Jego specjalnością były okrutne sceny męczeństwa, w których z mrocznego tła wyłaniają się postacie kształtowane ostrym światłem.

Jego uczniami byli: Gregorio Bausa, Jose de Ribera oraz syn Juan Ribalta – utalentowany caravaggionista.

Dzieła[edytuj | edytuj kod]

  • Apostołowie u grobu Chrystusa (ok. 1696) – St. Petersburg, Ermitaż,
  • Chrystus ze św. Bernardem (1625-27) – Madryt, Prado,
  • Chrystus przybijany do krzyża (1582) – St. Petersburg, Ermitaż,
  • Czterej Ewangeliści (1625-27) – Walencja, Porta Coeli Betera,
  • Koronacja Marii (1625-27) – Walencja, Porta Coeli Betera,
  • Męczeństwo św. Katarzyny (1600-1602) – St. Petersburg, Ermitaż,
  • Św. Franciszek pocieszany przez muzykującego anioła (1620) – Madryt, Prado,
  • Wizja ojca Simona (1612) – Londyn, National Gallery.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • 1001 obrazów, które warto w życiu zobaczyć, red. S. Farthing, Warszawa: Muza SA, 2007. ISBN 978-83-7495-212-5.