Francisco de Melo – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2010-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Don Francisco de Melo (1597 – 1651) – markiz Tor de Laguny, hrabia Assumaru.

Gdy Francisco de Melo przybył do południowych Niderlandów, miał już za sobą długą polityczną karierę.

Od 1632 do 1636 był hiszpańskim ambasadorem w Genui. W 1638 został wyznaczony na wicekróla Sycylii, a dwa lata później został ambasadorem w Wiedniu. W latach 1641 - 1644 (włącznie) był gubernatorem w Południowych Niderlandach.

W roku 1642 odniósł zwycięstwo jako wódz w bitwie pod Honnecourt.

Francisco de Melo zawsze będzie pamiętany z powodu przegranej bitwy pod Rocroi w 1643. Jego porażka militarna jest dziś uznawana za początek upadku hiszpańskiego imperium.

Namiestnicy Niderlandów Habsburskich

Siedemnaście Prowincji	Wilhelm de Croÿ (1506–1507) Małgorzata Austriaczka (1507–1530) Maria Habsburżanka (1530–1555)
Niderlandy Hiszpańskie	Emanuel Filibert (1555–1559) Małgorzata Parmeńska (1559–1567) Ferdynand Álvarez de Toledo (1567–1573) Luis de Requesens y Zúñiga (1573–1576) Don Juan de Austria (1576–1578) Aleksander Farnese (1578–1581)
Niderlandy Południowe	Aleksander Farnese (1581–1592) Peter Ernst I von Mansfeld-Vorderort (1592–1594) Ernest Habsburg (1594–1595) Piotr Henryk de Acevedo (1595–1596) Albrecht VII Habsburg (1596–1621) Izabela Klara Eugenia (1598–1633) Ferdynand Habsburg (1633–1641) Francisco de Melo (1641–1644) Emmanuel de Moura y Corte Real (1644–1647) Leopold Wilhelm Habsburg (1647–1656) Juan José d’Austria (1656–1659) Luis de Benavides Carillo (1659–1664) Francisco Castel Rodrigo (1664–1668) Íñigo Fernández de Velasco (1668–1670) Juan Domingo de Zuñiga y Fonseca (1670–1675) Carols de Gurrea (1675–1677) Aleksander di Odoardo Farnese (1678–1682) Otto Henryk (1682–1685) Fray Antonio de Agurto (1685–1692) Maksymilian II Emanuel (1692–1706)
Niderlandy Austriackie	Dominik von Königsegg-Rothenfels (1716) Ercole Giuseppe Luigi Turinetti (1716–1717) Eugeniusz Sabaudzki (1717–1724) Philipp Wirich von Daun (1724–1725) Maria Elżbieta Habsburżanka (1725–1741) Friedrich August von Harrach-Rohrau (1741–1743) Karl Ferdinand von Königsegg-Erps (1743–1744) Karol Lotaryński (1744–1746) Maurycy Saski (1745–1748) Károly József Batthyány (1748–1749) Karol Lotaryński (1749–1780) Maria Anna Austriaczka (1744) Georg Adam von Starhemberg (1780–1781) Albert Sasko-Cieszyński (1781–1787) Maria Krystyna Lotaryńska (1781–1787) Joseph Jacob Murray de Melgum (1787) Karol Ludwik Habsburg (1793–1794)