Franciszek Kristinus

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Franciszek Kristinus
Ilustracja
Franciszek Kristinus (przed 1929)
pułkownik piechoty pułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia

5 marca 1878
Jabłonków

Data śmierci

1938

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

1 Pułk Piechoty
64 Pułk Piechoty
13 Dywizja Piechoty
O.T.O.

Stanowiska

adiutant batalionu,
dowódca pułku

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Zasługi Wojskowej z Mieczami Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” z Mieczami Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie pokoju) Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii 1898 (Austro-Węgry) Krzyż Jubileuszowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych

Franciszek Józef Ferdynand Kristinus[1] (ur. 5 marca 1878 w Jabłonkowie) – pułkownik piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Franciszek Kristinus urodził się 5 marca 1878 w Jabłonkowie[2]. W piechocie C. K. Armii został mianowany kadetem z dniem 1 września 1898[3], następnie awansowany na podporucznika z dniem 1 listopada 1899[4], oraz na porucznika z dniem 1 maja 1905[5]. Był przydzielony do 1 pułku piechoty w Troppau, jako kadet pełniąc funkcję zastępcy oficera[6][7][8][9][10], potem jako oficer od około 1903 do około 1906 był adiutantem batalionu[11][12][13][14][15], a od około 1909 do około 1911 figurował jeszcze w ewidencji tej jednostki jako oficer z przyznanym zaopatrzeniem[16][17]. W trakcie I wojny światowej otrzymał awans na kapitana piechoty w rezerwie z dniem 1 listopada 1914[18]. Podczas wojny nadal posiadał przydział do pułku piechoty nr 1[19][20][21].

Po zakończeniu wojny został przyjęty do Wojska Polskiego. W stopniu podpułkownika od sierpnia[22] lub października[23][24] 1921 był dowódcą 64 pułku piechoty[25][26]. W tym czasie został awansowany na pułkownika piechoty z dniem 1 czerwca 1919[27][28][29]. Od sierpnia 1926 dowódcą piechoty dywizyjnej w 13 Dywizji Piechoty[23]. Od 31 marca 1927 był członkiem Oficerskiego Trybunału Orzekającego. W 1928 został przeniesiony w stan spoczynku[23]. W 1934 jako emerytowany pułkownik był przydzielony do Oficerskiej Kadry Okręgowej nr V jako oficer przewidziany do użycia w czasie wojny i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Bielsko[30]. Zmarł w 1938[23].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

austro-węgierskie

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ W ewidencji wojskowych C. K. Armii był określany w języku niemieckim jako „Franz Kristinus”.
  2. ↑ Franciszek Kristinus. bh.wp.mil.pl. [dostęp 2021-04-02].
  3. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1899. Wiedeń: 1899, s. 293.
  4. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1900. Wiedeń: 1899, s. 300.
  5. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1906. Wiedeń: 1905, s. 290.
  6. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1899. Wiedeń: 1899, s. 371.
  7. ↑ a b Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1900. Wiedeń: 1899, s. 300.
  8. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1901. Wiedeń: 1900, s. 397.
  9. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1902. Wiedeń: 1901, s. 403.
  10. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1903. Wiedeń: 1902, s. 399.
  11. ↑ a b Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1904. Wiedeń: 1903, s. 402.
  12. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1905. Wiedeń: 1904, s. 410.
  13. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1906. Wiedeń: 1905, s. 418.
  14. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1907. Wiedeń: 1906, s. 426.
  15. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1908. Wiedeń: 1907, s. 432.
  16. ↑ a b Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1909. Wiedeń: 1909, s. 450.
  17. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1911. Wiedeń: 1910, s. 462.
  18. ↑ Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1916. Wiedeń: 1916, s. 115.
  19. ↑ a b c Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1916. Wiedeń: 1916, s. 260.
  20. ↑ a b c Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1917. Wiedeń: 1917, s. 335.
  21. ↑ a b c Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1918. Wiedeń: 1918, s. 437.
  22. ↑ 16. Dywizja jej powstanie organizacja i udział w walkach. W 10-cio letnią rocznicę istnienia 1919-1929. Grudziądz: Zakłady Graficzne Wiktora Kulerskiego, 1929, s. 15, 99.
  23. ↑ a b c d „Wojskowy Przegląd Historyczny, Tom 23, Wydania 1-2, s. 272.”
  24. ↑ Bronisław Prugar-Ketling (red.): Księga chwały piechoty. Warszawa: Departament Piechoty MSWojsk, Warszawa 1937-1939. Reprint: Wydawnictwo Bellona, 1992.
  25. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 158.
  26. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 276.
  27. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 396.
  28. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 342.
  29. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 340.
  30. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 323, 939.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Franciszek_Kristinus&oldid=71897786”