Franciszek (papież)
Jorge Mario Bergoglio | |||
Papież Biskup Rzymu Suweren Państwa Watykańskiego | |||
Franciszek (2016) | |||
| |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
17 grudnia 1936 | ||
Papież | |||
Okres sprawowania |
od 13 marca 2013 | ||
Prefekt Dykasterii ds. Ewangelizacji | |||
Okres sprawowania |
od 5 czerwca 2022 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Inkardynacja | |||
Śluby zakonne |
22 kwietnia 1973 | ||
Prezbiterat |
13 grudnia 1969 | ||
Nominacja biskupia |
20 maja 1992 | ||
Sakra biskupia |
27 czerwca 1992 | ||
Kreacja kardynalska |
21 lutego 2001 | ||
Kościół tytularny | |||
Pontyfikat |
13 marca 2013 | ||
Odznaczenia | |||
Strona internetowa |
Data konsekracji |
27 czerwca 1992 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Miejsce | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Konsekrator | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Współkonsekratorzy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Franciszek[1][2][3] (łac. Franciscus PP., wł. Francesco, hiszp. Francisco; właśc. Jorge Mario Bergoglio SJ[a][4][5]; ur. 17 grudnia 1936 w Buenos Aires[6][7]) – argentyński duchowny rzymskokatolicki, jezuita, arcybiskup metropolita Buenos Aires i prymas Argentyny[8] w latach 1998–2013, kardynał prezbiter w latach 2001–2013, przewodniczący Konferencji Episkopatu Argentyny w latach 2005–2011, 266. papież i 8. suweren Państwa Watykańskiego od 2013, sekretarz sekcji ds. migrantów i uchodźców Dykasterii ds. Integralnego Rozwoju Człowieka od 2017[9], prefekt Dykasterii ds. Ewangelizacji od 2022.
Po powrocie do zdrowia po ciężkiej chorobie, w 1958 wstąpił do zakonu jezuitów. Święcenia kapłańskie przyjął w 1969, a w latach 1973–1979 był prowincjałem jezuickim w Argentynie. W 1992 mianowany biskupem pomocniczym archidiecezji Buenos Aires oraz biskupem tytularnym Auki, a w 1998 roku został arcybiskupem Buenos Aires. W 2001 kreowany kardynałem prezbiterem z kościołem tytularnym San Roberto Bellarmino. Po rezygnacji Benedykta XVI, 13 marca wybrany na jego następcę. Imię Franciszek wybrał na cześć św. Franciszka z Asyżu. Jest pierwszym papieżem z Ameryki Południowej, a także pierwszym spoza Europy[5] od czasu papieża Grzegorza III (pontyfikat 731–741)[10]. Jest również pierwszym jezuitą wybranym na papieża[11] i pierwszym zakonnikiem od czasu papieża Grzegorza XVI (pontyfikat 1831–1846)[12]. Jest poliglotą, posługuje się językami: hiszpańskim, włoskim[13], niemieckim[13][14], francuskim[13], łaciną[15], piemonckim[16] oraz angielskim[13][17], zna też portugalski[13]. Na studiach uczył się także klasycznej greki[18].
Przypisuje mu się mniej formalne podejście do papiestwa niż jego poprzednikom. Zdecydował się na przykład zamieszkać w Domus Sanctae Marthae zamiast w papieskim apartamencie Pałacu Apostolskiego. Znany ze swojej pokory, troski o ubogich i zaangażowania w dialog międzyreligijny. Podtrzymuje tradycyjne poglądy Kościoła na temat aborcji, celibatu i wyświęcania kobiet. Utrzymuje, że Kościół powinien być bardziej otwarty dla członków społeczności LGBT i opowiada się za prawnym uznawaniem par osób tej samej płci[19][20][21]. Jest krytykiem nieokiełznanego kapitalizmu i ekonomii wolnorynkowej, konsumpcjonizmu i nadmiernego rozwoju[22] oraz opowiada się za podejmowaniem działań w sprawie zmian klimatycznych. W dyplomacji międzynarodowej pomagał w przywróceniu stosunków amerykańsko-kubańskich[23][24] oraz wspierał sprawę uchodźców podczas kryzysów migracyjnych w Europie i Ameryce Środkowej[25][26]. Jest zdecydowanym przeciwnikiem nacjonalizmu[27][28] oraz dyskryminacji motywowanej wiarą[29].
Jest drugim, po Leonie XIII, najstarszym urzędującym biskupem Rzymu[30].
Został uhonorowany tytułem Człowiek Roku 2013 magazynu „Time”[31].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Młodość i wykształcenie
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 17 grudnia 1936[32] we Flores, ubogiej dzielnicy Buenos Aires[4][5][32][33]. Był najstarszym z pięciorga dzieci księgowego Mario José Bergoglio (1908–1959)[33][34][35] i Reginy María Sívori (1911–1981)[36]. Mario Bergoglio był włoskim imigrantem[37] urodzonym w Portacomaro. Regina Sívori[38] była gospodynią domową urodzoną w Buenos Aires w rodzinie pochodzenia północnowłoskiego (piemoncko-genueńskiego)[39][40][41]. Rodzina Mario José opuściła Włochy w 1929 roku, aby uciec przed faszystowskimi rządami Benito Mussoliniego[42]. Według Maríi Eleny Bergoglio (ur. 7 lutego 1948) nie wyemigrowali ze względów ekonomicznych[43]. Jego rodzeństwem byli Alberto Horacio (17 lipca 1942 – 15 czerwca 2010), Oscar Adrián (zm. 30 stycznia 1938) i Marta Regina (24 sierpnia 1940 – 11 lipca 2007)[44][45]. Jego siostrzenica, Cristina Bergoglio, jest malarką mieszkającą w Madrycie[46][47].
W wieku 6 lat uczęszczał do Wilfrid Barón de los Santos Ángeles, szkoły salezjanów, w Ramos Mejía[33]. Uczęszczał do technikum Escuela Técnica Industrial Hipólito Yrigoyen[33], nazwanego na cześć byłego prezydenta Argentyny. Szkołę ukończył z dyplomem technika chemika[b][32][33][48]. Cierpiał na zagrażające życiu zapalenie płuc i trzy cysty. Niedługo potem wycięto mu fragment prawego płuca[49].
W wieku 21 lat rozpoczął studia w seminarium, w Villa Devoto koło Buenos Aires[50][34]. 11 marca 1958 wstąpił do zakonu jezuitów i kontynuował naukę w domach zakonnych; w nowicjacie w Chile zgłębiał nauki humanistyczne, w Colegio Máximo San José w San Miguel koło Buenos Aires obronił licencjat z filozofii, w Colegio de la Inmaculada Concepción w Santa Fe studiował literaturę i psychologię[34].
W latach 1964–1965 był nauczycielem literatury i psychologii w Colegio de la Inmaculada Concepción w Santa Fe, zaś w 1966 r. w Colegio del Salvador w Buenos Aires. W latach 1967–1970 studiował teologię na wydziale teologicznym Colegio Máximo San José w San Miguel[51].
Prezbiter
[edytuj | edytuj kod]13 grudnia 1969 roku z rąk arcybiskupa Ramóna José Castellano, emerytowanego metropolity Córdoby, przyjął święcenia kapłańskie, a wieczystą profesję złożył 22 kwietnia 1973[6].
Po złożeniu ślubów wieczystych w latach 1971–1973 był mistrzem nowicjatu w seminarium w Villa Barilari i, równocześnie, profesorem Wydziału Teologii w Colegio Máximo San José w San Miguel, a od 1972 r. przez rok członkiem konsulty (rady) prowincji jezuickiej San Miguel, wreszcie prowincjałem jezuitów w Argentynie (1973–1979)[34]. W 1973 roku zaczęto określać go „głową argentyńskiego kościoła”[52]. Po zakończeniu sprawowania tego urzędu, w 1979 r., przebywał w Niemczech, a następnie[kiedy?] w Instituto Secundario „El Salvador” w Córdobie. W tym samym roku (1979) został ponownie rektorem Colegio Máximo de San José w San Miguel (pozostał nim do 1986 r.). We Frankfurcie nad Menem kontynuował naukę na wydziale teologicznym St. Georgen[53]. W latach 1986–1988 był członkiem komitetu redakcyjnego „Boletín de espiritualidad”, a następnie w latach 1990–1991 spowiednikiem w Residencia Mayor w Córdobie[34][54][55].
Biskup
[edytuj | edytuj kod]20 maja 1992 został prekonizowany przez papieża Jana Pawła II biskupem pomocniczym Buenos Aires[6] i biskupem tytularnym Auca[6]. Sakry biskupiej udzielił mu 27 czerwca 1992 arcybiskup Buenos Aires, kardynał Antonio Quarracino, któremu asystowali nuncjusz apostolski w Argentynie, arcybiskup Ubaldo Calabresi, i Emilio Ogñénovich, biskup diecezjalny Mercedes-Luján. 3 czerwca 1997 został przeniesiony na arcybiskupa koadiutora tej archidiecezji, obejmując rządy 28 lutego 1998, po śmierci kardynała Quarracino[34]. 30 listopada 1998 został jednocześnie ordynariuszem dla wiernych rytów orientalnych, mieszkających w Argentynie, nieposiadających własnego ordynariusza[34]. Pełnił funkcje Wielkiego Kanclerza Katolickiego Uniwersytetu Argentyny oraz wiceprzewodniczącego Konferencji Episkopatu Argentyny[34]. W grudniu 2011 r. w związku z ukończeniem 75 lat złożył rezygnację z obowiązków arcybiskupa metropolity Buenos Aires[56], jednakże papież Benedykt XVI zlecił mu dalsze sprawowanie urzędu i pełnił aż do wyboru na papieża w 2013 r.[57]
Brał udział w sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie, w tym w sesji specjalnej poświęconej Kościołowi w Ameryce w listopadzie i grudniu 1997 r.[34]
Kardynał
[edytuj | edytuj kod]W lutym 2001 r. Jan Paweł II wyniósł go do godności kardynalskiej, nadając tytuł prezbitera San Roberto Bellarmino[34]. Podczas konklawe w kwietniu 2005 r. kardynał Bergoglio był wymieniany w gronie papabile, potencjalnych faworytów do następstwa po zmarłym Janie Pawle II. Mógł być też wspierany przez Carlo Marię Martiniego[58]. Z informacji, jakie udało się zebrać włoskiemu watykaniście Lucio Brunelliemu, Bergoglio w trakcie konklawe 2005 był najpoważniejszym kontrkandydatem dla Ratzingera[59].
Jako kardynał był członkiem kilku dykasterii Kurii Rzymskiej:
- Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów,
- Kongregacja ds. Duchowieństwa,
- Kongregacja ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego,
- Papieska Rada ds. Rodziny,
- Papieska Komisja ds. Ameryki Łacińskiej.
W latach 2005–2011 (dwie 3-letnie kadencje) był przewodniczącym Konferencji Episkopatu Argentyny[34].
Prowadził skromny tryb życia: latami sam sobie gotował, a po mieście poruszał się, korzystając z transportu publicznego[60]. W 2001 r. zrobiło się o nim głośno na świecie po tym, jak odwiedzając hospicjum umył i ucałował stopy 12 osobom chorym na AIDS[61]. Jest kibicem i honorowym członkiem argentyńskiego klubu piłkarskiego CA San Lorenzo de Almagro (założonego w 1908 r. przez salezjanina, księdza Lorenzo Massę SDB i nazwanego na cześć świętego Wawrzyńca)[62].
Wybór na papieża
[edytuj | edytuj kod]13 marca 2013 podczas drugiego dnia konklawe, zwołanego po rezygnacji papieża Benedykta XVI, w piątym głosowaniu został wybrany biskupem Rzymu – 266. papieżem[63]. Tradycyjny biały dym, obwieszczający światu wybór nowej głowy Kościoła, pojawił się o godz. 19:06 czasu rzymskiego[63].
Franciszek na początku inauguracyjnego wystąpienia odmówił Modlitwę Pańską za swojego poprzednika, Benedykta XVI[64][65], z którym 23 marca spotkał się w Castel Gandolfo[66]. Następnie poprosił wiernych o odmówienie modlitwy za swój pontyfikat, po czym udzielił pierwszego błogosławieństwa Urbi et Orbi[67]. Wezwał też do modlitwy o ogólnoświatowe braterstwo[68].
Wybór imienia podyktowany został chęcią zajęcia się problemami biednych i nędzarzy, na wzór św. Franciszka z Asyżu, jak to zostało zakomunikowane przez elekta kardynałom tuż po wyborze[69].
Pontyfikat (od 2013)
[edytuj | edytuj kod]Już dzień po wyborze papież Franciszek opuścił mury Watykanu, udając się do bazyliki Matki Bożej Większej[70]. Miejsce to jest szczególne dla zakonu jezuitów – tam pierwszą mszę św. odprawił św. Ignacy Loyola.
Papież Franciszek zachował biskupią dewizę Miserando atque eligendo zaczerpniętą z komentarza do powołania św. Mateusza (Mt 9,9), św. Bedy Czcigodnego (Homila 21; CCL 122, 149-151)[71][72]. 18 marca 2013 podano także, że papież Franciszek zatrzyma swój dotychczasowy herb. Został on jednak lekko zmodyfikowany, aby symbole były bardziej czytelne. Dotychczasową pięcioramienną gwiazdę zastąpiono ośmioramienną nawiązującą do ośmiu ewangelicznych błogosławieństw, zaś szpikanardowi – symbolowi św. Józefa – nadano wyraźny wygląd kwiatu, aby nie mylił się z winogronem[73]. Uroczysta inauguracja pontyfikatu Franciszka odbyła się 19 marca 2013[74]. Według źródeł watykańskich we mszy św. inauguracyjnej wzięło udział ok. 200 tys. wiernych[75].
20 marca 2013 papież Franciszek mianował swoim osobistym sekretarzem ks. prałata Alfreda Xuereba[76].
7 kwietnia 2013 odbył się ingres do bazyliki św. Jana na Lateranie, która jest jego katedrą jako biskupa Rzymu. Podczas ingresu Franciszek po raz pierwszy podczas swego pontyfikatu użył srebrnej feruli Pawła VI, mającej formę lekko zagiętego krzyża z pasyjką, używanej m.in. przez Jana Pawła II w czasie jego pontyfikatu[77].
W dniu 5 lipca 2013 została opublikowana pierwsza encyklika papieża Franciszka nosząca tytuł Lumen Fidei[78]. Papież, 13 czerwca 2013 podczas spotkania z członkami Rady Sekretariatu Synodu Biskupów, przyznał, iż szybkie tempo powstania pierwszej encykliki zawdzięcza rozpoczęciu pracy nad nią jeszcze przez swego poprzednika Benedykta XVI[79]. Również 5 lipca 2013 doszło do historycznego wspólnego udziału dwóch papieży – Franciszka i Benedykta XVI – w ceremonii odsłonięcia nowego pomnika Michała Archanioła w Ogrodach Watykańskich[80]. Papież Franciszek jest wspierany w pisaniu swoich mów przez ks. Paolo Luca Braidę[81].
6 sierpnia 2013 papież Franciszek otrzymał honorową Nagrodę im. Martina Fierro przyznaną przez argentyńską telewizję za prowadzenie programu religijnego. Jako arcybiskup Buenos Aires prowadził on 32 odcinki programu „Biblia, diálogo vigente”, który był emitowany w 2012 roku w należącej do stołecznej archidiecezji stacji Canal 21[82].
24 listopada 2013 podczas uroczystej mszy św. kończącej Rok Wiary, ustanowiony przez Benedykta XVI, papież Franciszek ogłosił swoją pierwszą adhortację noszącą tytuł Evangelii gaudium (pol. Radość Ewangelii), której oficjalna prezentacja odbyła się 26 listopada[83].
27 kwietnia 2014 w Niedzielę Miłosierdzia Bożego papież Franciszek podczas uroczystej eucharystii na placu Świętego Piotra po raz pierwszy w historii dokonał kanonizacji dwóch swoich poprzedników Jana XXIII i Jana Pawła II[84]. 18 czerwca 2015 w Watykanie zaprezentowano drugą encyklikę Papieża Laudato si', poruszającą tematykę ochrony środowiska[85].
12 lutego 2016 na Kubie papież Franciszek jako pierwszy w historii zwierzchnik Kościoła katolickiego spotkał się ze zwierzchnikiem Kościoła prawosławnego Rosji – patriarchą moskiewskim i całej Rusi Cyrylem I, gdzie punktem kulminacyjnym tego spotkania było podpisanie wspólnej katolicko-prawosławnej deklaracji[86][87]. 19 marca papież ogłosił drugą adhortację Amoris Laetitia, którą zaprezentowano w Watykanie 8 kwietnia[88].
8 marca 2020, w związku z pandemią COVID-19, po raz pierwszy w historii papież Franciszek przewodniczył modlitwie Anioł Pański z Biblioteki Watykańskiej[89]. Taka sama sytuacja miała miejsce trzy dni później, gdy audiencja generalna z papieżem odbyła się bez udziału wiernych w Bibliotece Watykańskiej[90]. 27 marca 2020 papież uczestniczył w celebracji liturgicznej w związku z pandemią COVID-19 bez obecności wiernych na placu św. Piotra i udzielając na koniec nadzywczajnego błogosławieństwa Urbi et Orbi w drzwiach bazyliki św. Piotra[91]. Błogosławieństwu nie towarzyszyła modlitwa, a zostało ono udzielone Najświętszym Sakramentem[92].
3 października 2020, zgodnie z zapowiedzią z dnia 5 września 2020, w Asyżu podpisał swoją trzecią encyklikę Fratelli tutti o braterstwie i przyjaźni społecznej[93].
11 stycznia 2021 opublikowanym w motu proprio Spiritus Domini papież dokonał zmiany w prawie kanonicznym zezwalając kobietom na posługę akolity i lektora[94].
16 lipca 2021 papież Franciszek wydał list apostolski motu proprio Traditionis custodes, którym ograniczył możliwość korzystania z tak zwanej liturgii przedsoborowej[95][96]. Zniósł tym samym uprawnienia udzielone przez swych poprzedników, a w szczególności przez Benedykta XVI, który w motu proprio Summorum Pontificum udostępnił wszystkim przedsoborową liturgię. Zgodnie z Traditionis custodes wydawanie zezwolenia na posługiwanie się Mszałem z 1962 r. powraca do wyłącznych kompetencji biskupa, który ma się upewnić, że grupy, które się nim posługują, nie podważają reformy liturgicznej i nauczania papieży[97].
25 lutego 2022 papież Franciszek udał się do ambasady Rosji przy Watykanie, aby wyrazić ból i cierpienie z powodu rozpoczętej przez Rosję inwazje na Ukrainę[98][99].
Na początku marca 2022 roku papież Franciszek wysłał na pomoc Ukrainie dwóch kardynałów[100]. Specjalnymi wysłannikami papieża byli kardynał Konrad Krajewski, jałmużnik papieski oraz kardynał Michael Czerny, prefekt Dykasterii ds. Integralnego Rozwoju Człowieka. Misja, która obejmowała kilka podróży[101][102], została uznana za niezwykłe posunięcie dyplomacji watykańskiej[103].
25 marca 2022, na zakończenie nabożeństwa pokutnego w bazylice św. Piotra, papież Franciszek dokonał aktu poświęcenia Rosji i Ukrainy Niepokalanemu Sercu Maryi[104][105].
W związku z reformą Kurii Rzymskiej ogłoszoną w konstytucji apostolskiej Praedicate Evangelium z dniem 5 czerwca 2022 został również prefektem nowo powstałej Dykasterii ds. Ewangelizacji, utworzonej z połączenia Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów oraz Papieskiej Rady ds. Nowej Ewangelizacji[106][107].
W opublikowanym przez hiszpański dziennik „ABC” wywiadzie papież Franciszek ujawnił, że podpisał list rezygnacyjny w przypadku, gdyby doszło do „ciężkiego i trwałego problemu zdrowotnego”, który uniemożliwiłby mu sprawowanie posługi piotrowej[108].
5 stycznia 2023 papież Franciszek jako pierwszy w historii Kościoła biskup Rzymu, przewodniczył na placu świętego Piotra uroczystościom pogrzebowym swojego poprzednika, emerytowanego papieża Benedykta XVI, zmarłego 31 grudnia 2022[109].
Choroba
[edytuj | edytuj kod]31 grudnia 2020 ogłoszono, że papież Franciszek ze względu na rwę kulszową nie będzie mógł przewodniczyć I Nieszporom Uroczystości Świętej Bożej Rodzicielki Maryi oraz mszy świętej następnego dnia[110]. Była to pierwsza uroczystość, z której papież musiał zrezygnować z powodów zdrowotnych[111]. Z tego samego powodu zrezygnował również z mszy świętej w Niedzielę Słowa Bożego 24 stycznia 2021 oraz z przewodniczenia Nieszporom święta Nawrócenia Świętego Pawła następnego dnia w bazylice św. Pawła za Murami, a także ze spotkania z korpusem dyplomatycznym[112].
4 lipca 2021 papież Fraciszek w klinice Gemelli został poddany zabiegowi chirurgicznemu uchyłkowatości okrężnicy, który polegał na wycięciu części jelita grubego (tzw. hemikolektomia)[113]. W związku z rekonwalescencją papieża Franciszka po operacji, po raz pierwszy od swojego pontyfikatu modlitwie Anioł Pański przewodniczył z apartamentu w klinice, w tym samym, w którym kilka razy przebywał Jan Paweł II[114]. Pobyt w klinice papież zakończył 14 lipca 2021[115].
5 maja 2022 podczas spotkania w aulii Pawła VI z Międzynarodową Unią Przełożonych Generalnych zgromadzeń żeńskich poruszał się na wózku inwalidzkim z powodu problemów z kolanem. W ostatnim czasie z tego powodu, papież przeszedł zabieg infiltracji, w celu przyjęciu specjalnego zastrzyku[116][117].
Od 29 marca do 1 kwietnia 2023 papież Franciszek przebywał w klinice Gemelli, z powodu zapalenia oskrzeli[118], zaś 7 czerwca 2023 przeszedł operację z powodu z niedrożnością jelit tzw. laparotomię[119][120]. Pobyt w klinice papież zakończył 16 czerwca 2023[121]. 26 listopada tego samego roku z powodu choroby infekcji płuc, papież Franciszek w kaplicy w Domu Świętej Marii przewodniczył w modlitwie Anioł Pański, jednocześnie mając problemy z płucami nie mogąc czytać rozważań[122]. Podczas środowych audiencji generalnych tj. 28 lutego, 6 marca i 13 marca 2024 papież z powodu problemów z głosem nie mógł odczytać katechezy[123][124][125].
Nominacje kardynalskie
[edytuj | edytuj kod]Franciszek do tej pory zwołał 9 konsystorzy zwyczajnych, podczas których kreował 142 kardynałów.
Beatyfikowani i kanonizowani przez Franciszka
[edytuj | edytuj kod]Tablica przodków
[edytuj | edytuj kod]Tablica rodowodowa[126] | ||||||||
Prapradziadkowie | José Bergoglio María Giacchino |
César Vasallo María Sugliano |
José Crema Ángela María Marchisio |
Antonio Sívori (24.01.1813–09.02.1871) Catalina Daneri (1812–02.02.1886) |
José Sturla Magdalena Pinasco |
Jaime Gogna | Juan Demergazzo María | |
Pradziadkowie | Francisco Bergoglio María Teresa Bugnano |
Pedro Vasallo Ángela Crema |
Vicente Jerónimo Sívori (20.01.1850–?) Catalina Sturla (1849–?) |
Pedro Juan Gogna Regina Demergazzo | ||||
Dziadkowie | Juan Ángel Bergoglio (13.08.1884–30.10.1964) Rosa Margarita Vasallo (zm. 01.08.1974) |
Francisco Sívori (12.03.1874–29.07.1954) María Gogna (03.06.1887–?) | ||||||
Rodzice | Mario José Bergoglio (02.04.1908–1959) Regina María Sívori (28.11.1911–08.01.1981) | |||||||
Jorge Mario Bergoglio, papież (ur. 17.12.1936) |
Zwyczaje Franciszka
[edytuj | edytuj kod]Już po samym wyborze papieża Franciszka nastały zmiany. Zaraz po swoim wyborze odmówił założenia mucetu w wersji zimowej (tj. ozdobnego, w kolorze karmazynowym, lamowanego gronostajem) oraz stuły, którą założył dopiero podczas błogosławieństwa Urbi et orbi, taki sam gest robi podczas błogosławieństwa Urbi et orbi z okazji świąt Bożego Narodzenia czy Zmartwychwstania Pańskiego. Do kolejnych nowości w tym pontyfikacie należą:
- Jego Pierścień Rybaka przyjęty na inauguracji nie jest złoty, tylko pozłacany[127].
- Porusza się zwykłym, mniejszym samochodem[128].
- Nie mieszka tak jak jego poprzednicy w Pałacu Apostolskim, ale w mieszkaniu w Domus Sanctae Marthae. Przyjmuje tam mniejsze delegacje oraz organizuje audiencje prywatne. Na co dzień odprawia mszę w jednej z pięciu niewielkich kaplic wydzielonych w tym budynku[129].
- Nie śpiewa tak jak jego poprzednicy podczas mszy św. ani nie udziela uroczystego błogosławieństwa[130].
- Podczas spotkania z wiernymi papież witając się używa zwrotów Dzień dobry, Dobry wieczór, a na koniec modlitwy Anioł Pański używa Dobrej Niedzieli oraz smacznego obiadu[131][132].
- Po Watykanie porusza się pieszo albo samochodem marki Volkswagen, należącym do Żandarmerii Watykańskiej[133].
- Przerwał tradycję przyznawania tytułów honorowych: prałata honorowego Jego Świątobliwości oraz protonotariusza apostolskiego (infułata)[134].
- Telefonuje sam i nie prosi o pomoc swego sekretarza, żeby do kogoś zadzwonić[135].
- Przed zbliżającą się podróżą lub po jej zakończeniu udaje się do bazyliki Matki Bożej Większej, by modlić się przed obrazem Matki Boskiej Śnieżnej „Salus Populi Romani”[136].
- Zdecydował, że nie będzie podróżował po krajach jako obywatel Watykanu, lecz jako obywatel swojego rodzinnego kraju – Argentyny[137].
- Zrezygnował z noszenia butów papieskich, które zakłada jedynie w rezydencji[138][139] i z papieskiego pektorału (zachował swój krzyż biskupi).
- Zrezygnował z pozdrawiania wiernych w różnych językach, pozdrawia wyłącznie w języku włoskim[140].
- Zrezygnował z wyjazdu do letniej rezydencji w Castel Gandolfo na letnie wakacje, tak jak czynili jego poprzednicy, m.in.: Jan Paweł II i Benedykt XVI[141][142].
Kalendarium pontyfikatu
[edytuj | edytuj kod]Podróże apostolskie
[edytuj | edytuj kod]Działalność reformatorska
[edytuj | edytuj kod]Franciszek już od początku pontyfikatu podkreślał potrzebę dokonania istotnych zmian wewnątrz Kościoła katolickiego. Pierwszym krokiem w tym kierunku było powołanie 13 kwietnia 2013 specjalnej grupy kardynałów.
Celem tej grupy było – jak to określił oficjalny komunikat Sekretariatu Stanu Stolicy Apostolskiej – doradzenie papieżowi w zarządzaniu Kościołem Powszechnym oraz opracowanie projektu zmiany Konstytucji apostolskiej Pastor Bonus o Kurii Rzymskiej[143].
Grupa kardynałów liczy ośmiu członków:
- kard. Óscar Andrés Rodríguez Maradiaga, przewodniczący grupy, arcybiskup Tegucigalpa;
- kard. Giuseppe Bertello;
- kard. Francisco Javier Errázuriz Ossa, emerytowany arcybiskup z Santiago de Chile;
- kard. Oswald Gracias, arcybiskup Bombaju;
- kard. Reinhard Marx, arcybiskup Monachium i Fryzyngii,
- kard. Laurent Monsengwo Pasinya, arcybiskup Kinszasy;
- kard. Seán O’Malley, arcybiskup Bostonu;
- kard. George Pell, arcybiskup Sydney.
- Sekretarzem został Marcello Semeraro, biskup Albano.
Pierwsze oficjalne spotkanie grupy nastąpiło w Watykanie w dniach 1–3 października 2013 r.[143]
Dziełu reformy poddany został również tzw. Bank Watykański. W dniu 24 czerwca 2013 Franciszek powołał Papieską Komisję ds. Instytutu Dzieł Religijnych (IOR). Zadaniem Komisji jest przede wszystkim zbieranie dokładnych informacji na temat sytuacji prawnej i różnych działań Instytutu w celu umożliwienia, w razie potrzeby, większej harmonizacji z powszechną misją Kościoła katolickiego[144]. Komisja składa się z pięciu członków, a na jej czele stoi kardynał Raffaele Farina. Członkowie komisji posiadają prawo dostępu do „dokumentów, danych i informacji niezbędnych do wykonywania przez nich obowiązków służbowych”, nawet jeśli objęte są tajemnicą zawodową. Komisja, po zakończeniu dochodzenia, dostarczy raport końcowy papieżowi[145].
Ekumenizm
[edytuj | edytuj kod]Jednym z wyrazów ekumenicznego zaangażowania Franciszka była jego wizyta 22 czerwca 2015 w świątyni Kościoła Waldensów w Turynie. W jej trakcie papież zwrócił się do wiernych tego wyznania w słowach: „W imieniu Kościoła katolickiego proszę was o przebaczenie za niechrześcijańskie, czy nawet nieludzkie postawy i zachowania w dziejach, jakich dopuściliśmy się przeciwko wam. W imię Jezusa Chrystusa przebaczcie nam”[146].
Poglądy teologiczne, moralne i społeczne
[edytuj | edytuj kod]Jako teolog wcześnie odżegnał się od teologii wyzwolenia, wiążąc się z jednym z posoborowych ruchów Comunione e Liberazione.
W swoich pismach podkreślał istotę Kościoła jako wspólnoty wszystkich wiernych, której kapłani są jedynie częścią. Zachęcał do otwarcia się na spotkania z osobami niewierzącymi, krytykował też przypadki nieudzielania chrztu dzieciom urodzonym poza małżeństwem[58].
Jako arcybiskup Buenos Aires starał się budować dobre relacje z organizacjami żydowskimi.
W swoich kazaniach kładł nacisk na współczucie wobec ubogich, podkreślał jednak znaczenie świętości i duchowości, uznając, że przemiana serc ludzi bogatych przyniesie więcej pozytywnych skutków dla biednych, niż same działania polityczne. Wyrażał jednak poparcie dla programów na rzecz rozwoju społecznego i publicznie krytykował politykę wolnorynkową[147]. Jednocześnie odcina się od ideologii marksistowskiej[148]. Według kard. Petera Turksona papież nie odrzuca wolnego rynku, jeśli ten służy człowiekowi, a nie na odwrót[149].
Pogląd na temat eutanazji i in vitro
[edytuj | edytuj kod]Jako arcybiskup Buenos Aires wzywał księży swej archidiecezji do przeciwstawienia się aborcji i eutanazji.
Zdecydowany obrońca katolickiego nauczania w zakresie bioetyki, in vitro określił jako „produkcję dzieci”, odrzucił „fałszywe współczucie” prowadzące do aborcji czy eutanazji[150].
Pogląd na temat aborcji
[edytuj | edytuj kod]1 września 2015, z okazji ogłoszenia Roku Świętego Miłosierdzia, Franciszek udzielił wszystkim księżom spowiednikom pozwolenia na rozgrzeszanie wiernych, które dokonały aborcji[151][152]. Po upływie tego okresu, w końcu 2016 r. w liście „Misericordia et misera”, przedłużył obowiązywanie tej decyzji, m.in. słowami: udzielam od tej pory wszystkim kapłanom, na mocy ich posługi, władzy rozgrzeszania osób, które popełniły grzech aborcji[153][154][155].
Dziennikarz Jordi Évole w rozmowie z papieżem pytając o stosunek do aborcji, która motywowana jest gwałtem, otrzymał odpowiedź papieża, który powiedział: „Zrozumiałbym rozpacz [zgwałconej] dziewczyny, ale wiem także, że niegodziwe jest niszczenie życia ludzkiego w celu rozwiązania tego problemu”. Jednocześnie znacząco podkreślił, że należy jej się pomoc oraz wyraził zadowolenie ze wzrostu świadomości tych przypadków w społeczeństwie, jak również z upowszechniania się organizacji pomagających takim kobietom oraz dbających o podkreślanie ich godności[156]. Podczas audiencji generalnej papież Franciszek mówiąc o aborcji porównał ją do wynajęcia płatnego zabójcy w celu rozwiązania problemu[157].
Pogląd na temat homoseksualności
[edytuj | edytuj kod]W 2010 r. w liście pasterskim poprzedzającym głosowanie argentyńskiego parlamentu nad projektem ustawy o związkach jednopłciowych kardynał Bergoglio napisał, że jest on „destrukcyjnym projektem wymierzonym w Boży plan” i zaapelował o modlitwę, aby Bóg „zesłał swojego Ducha na parlamentarzystów, którzy będą głosować. Aby nie oddawali głosu kierując się błędem lub koniunkturą, lecz aby głosowali kierując się prawem naturalnym i prawem Bożym”[158].
Papież Franciszek naucza o potrzebie szacunku i niedyskryminowania osób homoseksualnych, wygłaszając w 2016 r. pogląd, że Kościół powinien przeprosić osoby homoseksualne za ich marginalizację i obrażanie[159]. Jednocześnie mówi o tym, że „lobbowanie na rzecz homoseksualizmu jest złem”[158] oraz przypomina, że według Katechizmu Kościoła Katolickiego grzechem nie mogą być same skłonności, ale są nim akty homoseksualne[160].
W styczniu 2023 w wywiadzie dla agencji Associated Press ocenił prawa penalizujące kontakty homoseksualne za niesprawiedliwe i wezwał biskupów, którzy je popierają do „nawrócenia”[161].
18 grudnia 2023 Dykasteria Nauki Wiary opublikowała deklarację doktrynalną Fiducia supplicans, zatwierdzoną przez papieża Franciszka, ws. błogosławienia par w sytuacjach nieregularnych i par jednopłciowych. Jednakże deklaracja ta i błogosławienie nie oznacza akceptacji takich związków, dotyczy jedynie błogosławieństw spontanicznych (nie z rytuału i poza ramami liturgicznymi, „w obliczu prośby dwóch osób”)[162].
Stosunek do zjawiska pedofilii wśród księży
[edytuj | edytuj kod]W dniu 5 kwietnia 2013 Franciszek przyjął na audiencji arcybiskupa Gerharda Ludwiga Müllera, prefekta Kongregacji Nauki Wiary. W oficjalnym komunikacie zaznaczono, że papież w kwestii pedofilii wśród księży zalecił kontynuowanie linii postępowania określonej przez Benedykta XVI. Ponadto Franciszek podkreślił wagę podejmowania zdecydowanych działań w sprawie przypadków wykorzystywania seksualnego, przede wszystkim poprzez wspieranie działań w zakresie ochrony małoletnich, pomocy tym, którzy w przeszłości stali się ofiarami takiej przemocy, wszczynaniu postępowania przeciwko sprawcom dzięki zaangażowaniu lokalnych episkopatów w formułowaniu i wdrażaniu niezbędnych dyrektyw w tej dziedzinie. Ma to na celu podkreślenie wiarygodności świadectwa i misji Kościoła[163].
W motu proprio z 11 lipca 2013 r. Franciszek wprowadził na terenie Watykanu zmiany w zakresie karalności za przestępstwo pedofilii oraz czynów związanych z produkcją, przechowywaniem oraz rozprowadzaniem materiałów zawierających treści pornograficzne. Za wyżej wymienione przestępstwa podniesiono maksymalny wymiar kary. Zmiany dotyczą jedynie osób będących pracownikami bądź obywatelami państwa Watykan[164].
Podczas obrad rady kardynałów w dniu 5 grudnia 2013 papież zaakceptował decyzję kardynałów o utworzeniu komisji ds. przypadków pedofilii w Kościele[165]. 22 marca 2014 papież utworzył komisję ds. Ochrony Nieletnich[166].
Kontrowersje
[edytuj | edytuj kod]Oskarżenia o współpracę z juntą
[edytuj | edytuj kod]W 2005 r. kardynał Bergoglio został oskarżony o współpracę w latach siedemdziesiątych XX wieku (gdy był on prowincjałem Towarzystwa Jezusowego) z juntą przy porwaniu jezuitów Orlanda Yoria i Franza (Ferenca) Jálicsa[167][168]. Pierwszy z nich oskarżył Bergoglia o to, że nie powiedział przedstawicielom reżimu, że popiera pracę w slumsach prowadzoną przez swoich podwładnych, i w efekcie dostali się oni w ręce szwadronu śmierci[60][169].
Oskarżenie nie przedstawiło dowodów przestępstwa[170]. Kardynał Bergoglio nie podejmował obrony. Dopiero w 2010 r. ujawnił w rozmowie z biografem, że jego osobiste starania doprowadziły do uwolnienia porwanych oraz że regularnie ukrywał na terenie kościelnym osoby poszukiwane przez juntę. Jednemu mężczyźnie, podobnemu z wyglądu, dał swoje dokumenty, by mógł uciec[60][169]. O bierność wobec porwań dzieci opozycjonistów oskarżyła przyszłego papieża także organizacja Babcie z Plaza de Mayo[171]. W 2012 roku kardynał Bergoglio przeprosił Argentyńczyków za postawę kleru podczas brudnej wojny, uznając za winnych juntę i lewicę[61]. Domniemaną współpracę kardynała Bergoglia z juntą opisał Horacio Verbitsky (dziennikarz śledczy związany w przeszłości z peronistowską organizacją partyzancką Montoneros[172]) w książce El Silencio: de Paulo VI a Bergoglio: las relaciones secretas de la Iglesia con la ESMA (Cisza. Paweł VI i Bergoglio. Tajne stosunki Kościoła z ESMA[c])[173][174][175]. Reportaż oparty został m.in. na relacji Franza Jalicsa[167]. Sam Jalics twierdzi w swojej książce Rekolekcje kontemplatywne, że „z jednym współbratem zakonnym” w slumsach pracowali i żyli za zgodą przełożonych, posłani tam przez nich. Miał też w swoich rękach 30 dokumentów stwierdzających, kto doniósł na nich wojskowym, że są terrorystami[176]. Jedynym dokumentem źródłowym, mającym posłużyć za dowód rzekomej współpracy Bergoglia z juntą, w którym kardynał jest wymieniony z nazwiska, wykorzystanym w książce Verbitsky’ego, jest wzmianka urzędnika MSZ o tym, że kardynał sugerował, aby nie dawać Jalicsowi zgody na przedłużenie ważności paszportu podczas pobytu zagranicznego[177].
Stojący na czele ruchu obrońców praw człowieka w rządzonej przez wojskowych Argentynie, laureat Pokojowej Nagrody Nobla Adolfo Pérez Esquivel neguje związki kardynała Bergoglia z reżimem junty[171][178]. Również argentyński sędzia Germán Castelli, który zajmował się zbrodniami junty z przełomu lat 70. i 80., oznajmił, że oskarżenia pod adresem Bergoglia w związku ze sprawą dwóch zakonników są „całkowicie fałszywe”[179].
Kilka dni po wyborze papieża, 15 marca, rzecznik Watykanu Federico Lombardi ustosunkował się do stawianych Bergogliowi zarzutów o związki z juntą i przedstawił oficjalne stanowisko Watykanu. Lombardi oświadczył, że wszelkie zarzuty są bezpodstawne, a kampania przeciwko Bergogliowi jest znana i była prowadzona od wielu lat. Dodał, że istnieją „liczne relacje, które ukazują, ile Bergoglio uczynił, by ochronić wiele osób w czasach dyktatury wojskowej”, oraz doprowadził do przeproszenia przez argentyński Kościół za to, że ten nie poczynił wystarczających kroków w czasach tak zwanej brudnej wojny[180][181][182].
20 marca 2013 roku mieszkający w Niemczech Franz Jalics opublikował na stronach internetowych swojego zakonu oświadczenie, w którym zaprzecza informacjom, jakoby on i jego brat zakonny Orlando Yorio byli zadenuncjowani przez ówczesnego prowincjała, ojca Jorgego Bergoglia. Jalics oświadczył, że pierwotnie skłaniał się do takich podejrzeń, ale po licznych późniejszych wyjaśnieniach i rozmowach uznał, że nie miały one podstaw[183].
Oskarżenia o bałwochwalstwo
[edytuj | edytuj kod]4 października 2019 roku, na ceremonii przed Synodem Amazońskim, w Ogrodach Watykańskich wystawiono dwie figurki przedstawiające ciężarną kobietę, wokół których tańczono i śpiewano. Choć na ceremonii rzeźby nazwano Matką Boską Amazońską (hiszp. Nuestra Senora de la Amazonia)[184], w mediach pojawiła się błędna informacja iż przedstawiały one Pachamamę, inkaską boginię ziemi. 21 października na serwisie YouTube opublikowano film przedstawiający dwóch mężczyzn wrzucających figurki do Tybru[185].
Oskarżenia o poparcie dla rosyjskiej agresji na Ukrainę
[edytuj | edytuj kod]Po rosyjskiej agresji na Ukrainę Bergoglio na trzeci dzień udał się z wizytą do ambasady rosyjskiej w Rzymie[186]. Przez wiele tygodni nie potępiał rosyjskiej inwazji i nie zabrał jednoznacznego stanowiska na temat wojny[187]. W ogólnikowych wypowiedziach nie wskazywał wprost na agresora w tym konflikcie[188], w miejsce tego formułując opinie o „biednych rosyjskich żołnierzach”[189] i o tym, że „wszyscy jesteśmy winni”[190]. Po zamachu na kremlowską propagandystkę Darję Duginę określił ją jako „biedną” i „niewinną”[191].
W maju 2022 stwierdził, że jednym z powodów inwazji mogło być „szczekanie NATO pod drzwiami Rosji”[192] – później tłumaczył, że usłyszał te słowa od jednego z przywódców państw, przed rozpoczęciem wojny w Ukrainie. W tej samej wypowiedzi mówił o okrucieństwie wojsk rosyjskich i ukraińskim heroizmie[193]. W tym samym czasie odbył wideokonferencję z patriarchą Cyrylem[194] i wielokrotnie deklarował chęć osobistego spotkania się z nim[195][196], jednocześnie nie zdecydował się na podróż do Ukrainy, uzasadniając to problemami zdrowotnymi[197]. Według kardynała Konrada Krajewskiego, papież uważa, iż wizyta w Ukrainie w żaden sposób nie wpłynie na wojnę[198].
Twierdził, że wspieranie Ukrainy dostawami broni przeciw rosyjskiej agresji doprowadzi do eskalacji wojny[199][200].
29 sierpnia 2023 roku, przemawiając do młodzieży rosyjskiej z Petersburga, zachęcił ją do kultywowania dziedzictwa Imperium Rosyjskiego[201]. Później stwierdził, że nie miał na myśli imperializmu Rosji[202].
9 marca 2024 roku, w wywiadzie dla szwajcarskiego nadawcy RSI stwierdził, że władze Ukrainy powinny mieć „odwagę białej flagi” i być otwarte na negocjacje z Rosją. Słowa te zostały odebrane wśród niektórych komentatorów jako nawoływanie Ukrainy do poddania się[203]. Papieską wypowiedź skrytykowali m.in. ministrowie spraw zagranicznych Polski[204], Niemiec[205] i Ukrainy[206] oraz sekretarz generalny NATO[207].
Publikacje i dokumenty
[edytuj | edytuj kod]Publikacje Jorge Mario Bergoglio
[edytuj | edytuj kod]Dzieła dotyczące teologii katolickiej, duchowości oraz spraw społecznych[208][209][210]:
- 1982: Meditaciones para religiosos. ISBN 978-950-9210-00-4.
- 1986: Reflexiones sobre la vida apostólica.
- 1986: Reflexiones espirituales. ISBN 978-950-9210-07-3.
- 1992: Reflexiones de esperanza. ISBN 978-950-592-030-3.
- 1998: Diálogos entre Juan Pablo II y Fidel Castro. ISBN 978-987-507-074-5.
- 2001: Hambre y sed de justicia desafíos del Evangelio para nuestra patria ISBN 978-987-507-074-5.
- 2003: Educar: exigencia y pasión desafíos para educadores cristianos. ISBN 978-950-512-457-2.
- 2004: Educar, elegir la vida propuestas para tiempos difíciles. ISBN 978-950-512-503-6 (2004, wyd. 1), ISBN 978-950-512-541-8 (2005, wyd. 2)
- 2004: Ponerse la patria al hombro, memoria y camino de esperanza. ISBN 978-950-512-511-1 (2004, wyd. 1), ISBN 978-950-512-558-6 (2005, wyd. 2, Ponerse la patria al hombro), (2011, ISBN 978-987-34-0585-3)
- 2005: Nación por construir, La utopía, pensamiento, compromiso. ISBN 978-950-512-546-3.
- 2005: Sobre la acusación de sí mismo. ISBN 978-950-512-549-4.
- 2006: Corrupción y pecado. ISBN 978-950-512-572-2.
- 2007: Verdadero poder es el servicio. ISBN 978-950-512-628-6 (2007), ISBN 978-987-34-0584-6 (2011)
- 2008: Rehabilitación de la política y compromiso cristiano. ISBN 978-987-24178-0-2.
- 2009: La deuda social según la doctrina de la iglesia. ISBN 978-987-507-346-3.
- 2010: Reflexiones sobre solidaridad y desarrollo. ISBN 978-987-507-352-4.
- 2010: Camino del consenso a propósito de la investigación: consenso para el desarrollo ISBN 978-987-507-356-2.
- 2010: Sobre el cielo y la tierra. ISBN 978-950-07-3293-2.
- 2011: Nosotros como ciudadanos, nosotros como pueblo hacia un bicentenario en justicia y solidaridad. ISBN 978-950-512-744-3.
- 2012: Razón y fe. ISBN 978-987-616-120-6.
- 2012: La oración. ISBN 978-987-616-119-0.
- 2012: La dignidad. ISBN 978-987-616-118-3.
- 2012: La solidaridad. ISBN 978-987-616-117-6.
- 2012: Mente abierta, corazón creyente, Buenos Aires, ISBN 978-950-512-778-8.
Dokumenty papieskie
[edytuj | edytuj kod]Encykliki wydane przez Franciszka | |||
Lp. | Rok | Tytuł | Data wydania |
1. | 2013 | Lumen fidei (Światło wiary)[211] | 29 czerwca 2013 |
2. | 2015 | Laudato si’ (Pochwalony bądź)[212] | 24 maja 2015 |
3. | 2020 | Fratelli tutti (Wszyscy bracia)[213] | 3 października 2020 |
4. | 2024 | Dilexit nos (Umiłował nas)[214] | 24 października 2024 |
Adhortacje apostolskie wydane przez Franciszka | |||
Lp. | Rok | Tytuł | Data wydania |
1. | 2013 | Evangelii gaudium (Radość Ewangelii)[215] | 24 listopada 2013 |
2. | 2016 | Amoris Laetitia (Radość miłości)[216] | 19 marca 2016 |
3. | 2018 | Gaudete et exsultate (Cieszcie się i radujcie)[217] | 19 marca 2018 |
4. | 2019 | Christus vivit (Chrystus żyje)[218] | 25 marca 2019 |
5. | 2020 | Querida Amazonia (Umiłowana Amazonia)[219] | 2 lutego 2020 |
6. | 2023 | Laudate Deum (Pochwalony bądż Panie z wszystkimi twoimi stworzeniami)[220] | 4 października 2023 |
7. | 2023 | C'est la confiance (To pewność siebie)[221] | 15 października 2023 |
Motu propria wydane przez Franciszka | |||
Lp. | Rok | Tytuł | Data wydania |
1. | 2013 | Sulla giurisdizione degli organi giudiziari dello Stato della Città del Vaticano in materia penale (O jurysdykcji sądowej Państwa Watykańskiego w sprawach karnych)[222] |
11 lipca 2013 |
2. | Per la prevenzione ed il contrasto del riciclaggio del finanziamento del terrorismo (W sprawie zapobiegania i przeciwdziałania praniu pieniędzy, finansowaniu terroryzmu i upowszechnianiu broni masowego rażenia)[223] |
8 sierpnia 2013 | |
3. | Approvazione del nuovo statuto dell’Autorità di Informazione Finanziaria (O zatwierdzeniu nowego statutu Urzędu Wywiadu Finansowego)[224] |
15 listopada 2013 | |
4. | 2014 | Fidelis dispensator et prudens (Rządca wierny i roztropny)[225][226] |
24 lutego 2014 |
5. | Trasferimento della Sezione Ordinaria dell'Amministrazione del Patrimonio della Sede Apostolica alla Segreteria per l'Economia (Przeniesienie zwyczajnej sekcji Administracji Dóbr Stolicy Apostolskiej do Sekretariatu Gospodarki)[227] |
8 lipca 2014 | |
6. | 2015 | Statui dei nuovi Organismi Enonomici (Statut nowych organizmów klasy ekonomicznej)[228] |
22 lutego 2015 |
7. | Sulla Revisione dello Statuto del Fondo Pensioni Vaticano[229] | 29 maja 2015 | |
8. | Istituzione della Segreteria per la Comunicazione[230] | 27 czerwca 2015 | |
9. | Mitis Iudex Dominus Iesus[231] | 15 sierpnia 2015 | |
10. | Mitis et misericoris Iesus[231] | ||
11. | 2016 | De concordia inter Codices[232] | 31 maja 2016 |
12. | Istituzione del Dicastero Per i Laici, La Famiglia e La Vita[233] | 4 czerwca 2016 | |
13. | Come Una Madre Amorevole[234] | ||
14. | I beni temporali[235] | 4 lipca 2016 | |
15. | Con cui si istituce il Dicastero per i Laici, la Famiglia e la Vita[236] | 15 sierpnia 2016 | |
16. | Istitutice il Dicastero per il Servizio dello Sviluppo Umano Integrale[237] | 17 sierpnia 2016 | |
17. | 2017 | Sanctuarium in Ecclesia[238] | 11 lutego 2017 |
18. | Maiorem hac dilectionem[239] | 11 lipca 2017 | |
19. | Magnum principium[240] | 3 września 2017 | |
20. | Summa familiae cura[241] | 8 września 2017 | |
21. | 2018 | Imparare a congedarsi[242] | 12 lutego 2018 |
22. | Legge sul Governo dello Stato della Città del Vaticano[243] | 25 listopada 2018 | |
23. | 2019 | Ecclesia Dei[244] | 17 stycznia 2019 |
24. | Cappella Musicale Pontificia[245] | ||
25. | Communis vita[246] | 19 marca 2019 | |
26. | Sulla protezione dei minori e delle persone vulnerabili[247] | 26 marca 2019 | |
27. | Vos estis lux mundi[248] | 9 maja 2019 | |
28. | Aperuit illis, w którym ustanawia Niedzielę Słowa Bożego[249] | 30 września 2019 | |
29. | Per il cambiamento della denominazione da Archivio Segreto Vaticano ad Archivio Apostolico Vaticano[250] | 22 października 2019 | |
30. | Riguardante l'ufficio del decano del Collegio Cardinalizo[251] | 21 grudnia 2019 | |
31. | 2020 | Sulla trasparenza, il controllo e la concorrenza nelle procedure di aggiudicazione dei contratti pubblici della Santa Sede e dello Stato della Città del Vaticano[252] | 19 maja 2020 |
32. | Authenticum charismatis[253] | 1 listopada 2020 | |
33. | Ab initio[254] | 21 listopada 2020 | |
34. | Circa Alcune Competenze in Materia Economico-Finanziara[255] | 26 grudnia 2020 | |
35. | 2021 | Spiritus Domini[256] | 10 stycznia 2021 |
36. | Recante Modifiche in Materia di Giustizia[257] | 8 lutego 2021 | |
36. | Del Sommo Pontefice Francesco circa il contenimento della spesa per il personale della Santa Sede, del Governatorato dello Stato della Città del Vaticano e di altri Enti collegati[258] | 23 marca 2021 | |
37. | Recante Dispozisioni Sulla Transparenza Nella Gestione della Finanza Publicia[259] | 26 kwietnia 2021 | |
38. | Recante Modifiche in Tema di Competenza degli Organi Giudizari dello Stato della Cittá del Vaticano[260] | 30 kwietnia 2021 | |
39. | Antiquum Ministerium, w którym ustanawia posługę katechety[261] | 10 maja 2021 | |
40. | Traditionis custodes (motu proprio adresowane do biskupów)[262] | 16 lipca 2021 | |
41. | Con la Quale il Santo Padre Istitusce la Commisione Pontificia di Verifica e Applicazione del M. P. Mitis Iudex nelle Chiese d’Italia[263] | 17 listopada 2021 | |
42 | 2022 | Competentias quadam decernere, modyfikujące Kodeks Prawa Kanonicznego oraz Kodeks Kanonu Kościołów Wschodnich[264] | 11 lutego 2022 |
43 | Fidem servare modyfikujące wewnętrzną strukturę działania Kongregacji Nauki Wiary[265] | 14 lutego 2022 | |
44 | Assegnare alcune competenze[266] | 15 lutego 2022 | |
45 | Recognitum Librum VI modyfikujący kan. 695 § 1 Kodeksu Prawa Kanonicznego[267] | 26 kwietnia 2022 | |
46 | Ad charisma tuendum[268] | 22 lipca 2022 | |
47 | Sulle persone giuridiche strumentalli della Curia Romana[269] | 5 grudnia 2022 | |
48 | 2023 | Il dirito narivo[270] | 20 lutego 2023 |
49 | Vocare peccatores[271] | 20 marca 2023 | |
50 | Vos Estis Lux Mundi[272] | 25 marca 2023 | |
51 | Con la Quale Vengono Modificati i Termini di Ricorso del Membro Dimesso da un Istituto di Vita Consacrata[273] | 2 kwietnia 2023 | |
52 | Lettera Apostolica in forma di “Motu Proprio” recante modifiche alla normativa penale e all’ordinamento giudiziario dello Stato della Città del Vaticano[274] | 12 kwietnia 2023 | |
53 | Gia da tempo modyfikujące Kodeks Kanonu Kościołów Wschodnich[275] | 16 kwietnia 2023 | |
54 | Lettera Apostolica in forma di "motu proprio" con la quale vengono modificati I cann.295-296 Relativi Alla Prelature Personali modyfikujące przepisy dotyczące prałatur osobowych[276] | 8 sierpnia 2023 | |
55 | 2024 | Munus tribunalis, modyfikujące prawo Sądu Najwyższego[277] | 28 lutego 2024 |
56 | Lettera Apostolica in forma di „Motu Proprio” recante modifiche alla Legge sull’ordinamento giudiziario, alla Legge recante disposizioni per la dignità professionale e il trattamento economico dei magistrati ordinari del Tribunale e dell’Ufficio del Promotore di giustiziae al Regolamento Generale del Fondo Pensioni, zmieniające: prawo o sądownictwie, przepisy dotyczące godności zawodowej, traktowanie ekonomiczne zwykłych sędziów Trybunału i urzędu promotora sprawiedliwości oraz Regulamin Ogólny Funduszu Emerytalnego[278] | 27 marca 2024 | |
57 | Fide incensus[279] | 18 maja 2024 | |
58 | Fratello sole[280] | 21 czerwca 2024 | |
59 | La vera belleza dzielące terytorium diecezji rzymskiej[281] | 4 października 2024 |
Konstytucje apostolskie wydane przez Franciszka | |||
Lp. | Rok | Tytuł | Data wydania |
1. | 2013 | Quo firmiores | 1 maja 2013 |
2. | Quo aptius spirituali | 23 grudnia 2013 | |
3. | Patrimonium Ecclesiarum | ||
4. | Cum ad aeternam (dla Indii) | 28 grudnia 2013 | |
5. | 2014 | Cum ad aeternam (dla Nigerii) | 18 marca 2014 |
6. | Attenta deliberatione | 12 maja 2014 | |
7. | Quo aptius | ||
8. | Christi voluntate | 9 czerwca 2014 | |
9. | Ad totius dominici gregis | 25 czerwca 2014 | |
10. | Undecim abhinc annos | 11 lipca 2014 | |
11. | Contemplationi faventes | 23 października 2014 | |
12. | Inter eximias | 6 listopada 2014 | |
13. | Cum ad provedenham | 22 grudnia 2014 | |
14. | 2015 | Multum fructum | 19 stycznia 2015 |
15. | Quae Maiori | ||
16. | 2016 | Vultum Dei quaerere | 29 czerwca 2016 |
17. | 2018 | Veritatis gaudium | 29 stycznia 2018 |
18. | Episcopalis communio | 15 września 2018 | |
19. | 2021 | Pascite gregem dei | 23 maja 2021 |
20. | 2023 | In Ecclesiarum Communione | 6 stycznia 2023 |
Bulle wydane przez Franciszka | |||
Lp. | Rok | Tytuł | Data wydania |
1. | 2015 | Misericordiae vultus (Twarz miłosierdzia)[282] | 11 kwietnia 2015 |
2. | 2024 | Spes non confudit (Nadzieja nie jest zawiedziona) (w bulli tej Papież ogłosił rok 2025 rokiem jubileuszowym)[283] | 9 maja 2024 |
Listy apostolskie ogłoszone przez Franciszka | |||
Lp. | Rok | Tytuł | Data wydania |
1. | 2014 | A Tutti I Consacrati (Świadkowie radości)[284] | 21 listopada 2014 |
2. | 2015 | Litterae apostolicae quibus sanctus Gregorius Narecensis Doctor Ecclesiae universalis renuntiatur (Ogłoszenie św. Grzegorza z Nareku doktorem Kościoła)[285] | 12 kwietnia 2015 |
3. | 2016 | Misericordia et misera (Miłosierdzie i nieszczęśliwa)[286] | 20 listopada 2016 |
4. | 2019 | Admirabile signum (Godny podziwu znak)[287] | 1 grudnia 2019 |
5. | 2020 | Scripturae Sacrae Affectus (Umiłowanie Pisma Świętego)[288] | 30 września 2020 |
6. | Patris Corde (Ojcowskim sercem)[289] | 8 grudnia 2020 | |
7. | 2021 | Candor Lucis Aetarnae (Niedostępne światło)[290] | 25 marca 2021 |
8. | 2022 | Par Laquelle Saint Irènée de Lyon est proclamé docteur de l'Eglise avec le titre de "doctor unitatis ogłaszający Świętą Irenę z Lyonu doktorem Kościoła[291] | 21 stycznia 2022 |
9. | 2022 | Desiderio desideravi o formacji liturgicznej ludu Bożego[292] | 29 czerwca 2022 |
10. | Totum Amoris Est[293] | 28 grudnia 2022 | |
11. | 2023 | Primum quidem gratias agno Deo (Przede wszystkim dziękuję Bogu) (list napisany w języku francuskim na 350. rocznicę Kościoła w Quebecu)[294] | 8 grudnia 2023 |
Dekrety wydane przez Franciszka | |||
Lp. | Rok | Tytuł | Data wydania |
1 | 2013 | Quibus Beatis Antonio Primaldo et Sociis Sanctorum honores decernuntur[295] | 12 maja 2013 |
2 | 2013 | Quibus Laurae a Sancta Catharina Senensi Montoya y Upegui Sanctorum honores decernuntur[296] | 22 maja 2013 |
3 | 2013 | De peracta Cannonizatione Aequipollenti Beati Piere Favre[297] | 27 grudnia 2013 |
4 | 2014 | De peracta Cannonizatione Aequipollenti Beatae Marie ab Incarnatione[298] | 3 kwietnia 2014 |
5 | 2014 | Quibus Beato Ioanni XXIII Sanctroum Honores Decernuntur[299] | 27 kwietnia 2014 |
6 | 2014 | Quibus Beato Nicolao a Longobardis Sanctorum Honores Decernuntur[300] | 30 listopada 2014 |
7 | 2014 | Quibus Beatae Euphrasiae a Sacro Corde Sanctorum Honores Decernuntur[301] | 30 listopada 2014 |
8 | 2015 | Quibus Ioannae Aemiliae de Villeneuve Sanctorum Honores Decernuntur[302] | 27 maja 2015 |
Reskrypty wydane przez Franciszka | |||
Lp. | Rok | Tytuł | Data wydania |
1. | 2015 | Sul compimento e l’osservanza della nuova legge del processo matrimoniale[303] | 7 grudnia 2015 |
2. | 2018 | ex Audienta SS. mi[304] | 2 sierpnia 2018 |
3. | 2022 | Rescritto del Santo Padre Francesco circa l’Istruzione sull’Amministrazione e gestione delle attività finanziarie e della liquidità della Santa Sede e delle Istituzioni collegate con la Santa Sede[305] | 23 sierpnia 2022 |
4. | Rescriptum ex Audienta Sanctissimi – Soppressione della Fondazione Populorum Progressio[306] | 16 września 2022 | |
5. | Rescriptum ex Audienta SS.[307] | 30 września 2022 |
Statuty wydane przez Franciszka | |||
Lp. | Rok | Tytuł | Data wydania |
1. | 2016 | Statuto del Dicastero Per i Laici, La Famiglia E La Vita[308] | 4 czerwca 2016 |
2. | Statuto del Dicastero per il Servizio dello Sviluppo Umano Integrale[309] | 17 sierpnia 2016 | |
3. | Statuto della Segreteria per la Comunicazione[310] | 6 września 2016 | |
4. | Statuto della Pontificia Accademia per la Vita[311] | 18 października 2016 | |
5. | 2019 | Nuovo Statuto dell' Ufficio del Revisore Generale[312] | 21 stycznia 2019 |
6. | 2019 | Legge Fondamentale dello Stato della Citta del Vaticano[313] | 13 maja 2019 |
7. | 2024 | Statuto della Fondazione Vaticana „Rete Mondiale di Preghiera del Papa”[314] | 1 lipca 2024 |
Ustawy wydane przez Franciszka | |||
Lp. | Rok | Tytuł | Data wydania |
1. | 2020 | Legge N. CCCLI sull’ordinamento giudiziario dello Stato della Città del Vaticano[315] | 13 marca 2020 |
Listy wydane przez Franciszka | |||
Lp. | Rok | Tytuł | Data wydania |
1. | 2016 | Iuvenescit Ecclesia[333] | 15 maja 2016 |
2. | 2018 | Placuit Deo[334] | 22 lutego 2018 |
3. | 2020 | Economy of Francesco[335] | 1 maja 2019 |
Wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]Odznaczenia watykańskie
[edytuj | edytuj kod]- Order Najwyższy Chrystusa (ex officio)
- Order Złotej Ostrogi (ex officio)
- Order Piusa IX (ex officio)
- Order Świętego Grzegorza Wielkiego (ex officio)
- Order Świętego Sylwestra (ex officio)
Odznaczenia innych państw
[edytuj | edytuj kod]- Wielki Łańcuch Narodowego Orderu Kondora Andów (Boliwia, 2015)[336]
- Order Zasługi „Obozy Ojca Luisa Espinala” (Boliwia, 2015)
- Order Uśmiechu (Polska, 2016)[337]
Nagrody
[edytuj | edytuj kod]Obecność w kulturze masowej
[edytuj | edytuj kod]Filmy
[edytuj | edytuj kod]- Franciszek, jezuita – serial biograficzny z 2015 roku[339]
- Franciszek – film biograficzny z 2015 roku[340]
- Beyond the Sun – film fabularny z 2017 roku, w którym po raz pierwszy w historii wystąpiła głowa Kościoła katolickiego. Film opowiada o grupie nastolatków. Na jego zakończenie papież Franciszek kieruje przesłanie do młodzieży. Imię papieża wymienione jest w obsadzie filmu[341].
- Dwóch papieży (2019)
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- Kościół katolicki
- lista szefów państw i rządów
- kalendarium pontyfikatu Franciszka
- efekt Franciszka
- poczet papieży
- Kuria Rzymska
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Franciszek czy Franciszek I? Odpowiadają językoznawcy. TVN24, 2013-03-14. [dostęp 2021-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (pol.).
- ↑ BIOGRAPHY OF THE HOLY FATHER FRANCIS. vatican.va. [dostęp 2021-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
- ↑ Es Francisco, no Francisco I, precisa la Santa Sede. El Universal, 2013-03-13. [dostęp 2021-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (hiszp.).
- ↑ a b Papież Franciszek [online], wiadomosci.wp.pl [dostęp 2021-03-06] (pol.).
- ↑ a b c Papież Franciszek. Wirtualna Polska. [dostęp 2021-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (pol.).
- ↑ a b c d Pope Francis – Jorge Mario Bergoglio, S.J.. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2013-03-13]. (ang.).
- ↑ Francis, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2021-07-26] (ang.).
- ↑ Franciszek, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-10-01] .
- ↑ Statutes of the Dicastery for promoting Integral Human Development (17 August 2016) | Francis [online], vatican.va [dostęp 2022-09-27] .
- ↑ Franciszek pierwszym papieżem spoza Europy od…. gosc.pl, 2013-03-13. [dostęp 2021-03-27]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (pol.).
- ↑ Szósta rocznica wyboru papieża Franciszka. Pierwszy spoza Europy i pierwszy z Ameryki. Polsat News, 2019-03-13. [dostęp 2021-03-27]. (pol.).
- ↑ Papież Franciszek. Czy abdykacja głowy kościoła jest możliwa?. Wirtualna Polska, 2020-12-26. [dostęp 2021-03-27]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (pol.).
- ↑ a b c d e Briefing di padre Lombardi. [w:] News.va [on-line]. [dostęp 2013-03-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-18)]. (wł.).
- ↑ Pope Francis: 13 key facts about the new pontiff. [w:] The Guardian [on-line]. [dostęp 2013-03-15]. (ang.).
- ↑ The US priest who translates the Pope’s tweets into Latin. Vatican Insider, 2015-04-02. [dostęp 2015-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)].
- ↑ Rubin S., Ambrogetti., 2013: Jezuita. Papież Franciszek. Wywiad rzeka z Jorge Bergoglio. Dom Wyd. Rafael.
- ↑ Pope Francis, first day after election. [w:] The Guardian [on-line]. [dostęp 2013-03-15]. (ang.).
- ↑ El Papa Francisco I se formó en seminario jesuita de Chile.
- ↑ Taylor Ardrey: Pope Francis said same-sex couples should be covered by a civil union law. Business Insider, 2020-10-21. [dostęp 2021-03-27]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
- ↑ Philip Pullella: Pope says same-sex couples should be covered by civil union laws. Reuters, 2020-10-22. [dostęp 2021-03-27]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
- ↑ Francis X. Rocca: Pope Francis Backs Civil Unions for Gay Couples, in Shift for Vatican. The Wall Street Journal, 2020-10-21. [dostęp 2021-03-27]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
- ↑ Lizzy Davies: Pope says he is not a Marxist, but defends criticism of capitalism. The Guardian, 2013-12-15. [dostęp 2021-03-27]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
- ↑ USA i Kuba znormalizują stosunki? W sprawę zaangażował się papież Franciszek [online], Polska Times [dostęp 2021-07-26] (pol.).
- ↑ USA i Kuba wznawiają stosunki dyplomatyczne. Pomógł papież Franciszek [online], wiadomosci.dziennik.pl [dostęp 2021-07-26] (pol.).
- ↑ Kamila Rezmer , Papież Franciszek wobec problemu uchodźstwa w latach 2014–2018, „Krakowskie Studia Małopolskie” (23), 2018, s. 196–209 .
- ↑ Kryzys migracyjny. Papież: migranci cierpią pod gołym niebem, bez jedzenia, nie mogą wejść, nie czują gościnności [online], PolskieRadio24.pl [dostęp 2021-07-26] .
- ↑ Papież piętnuje nacjonalizmy i indywidualizm. „Dzielą nas w świecie i Kościele” [online], Deutsche Welle (www.dw.com) [dostęp 2021-07-26] (pol.).
- ↑ Papież w przemówieniu w ONZ przestrzega przed nacjonalizmem i egoizmem [online], Polska Agencja Prasowa SA [dostęp 2021-07-26] (pol.).
- ↑ Encyklika Fratelli Tutti Ojca Świętego Franciszka o braterstwie i przyjaźni społecznej (3 października 2020) | Francis [online], vatican.va [dostęp 2021-07-26] (pol.).
- ↑ Franciszek drugim najstarszym w historii urzędującym papieżem. ekai.pl. [dostęp 2024-10-17].
- ↑ Pope Francis, Person of the Year. Time. [dostęp 2013-12-13]. (ang.).
- ↑ a b c DIRETTORJU EKKLEŻJASTIKU 2016. [dostęp 2021-04-04].
- ↑ a b c d e Dopierała 2019 ↓, s. 1047.
- ↑ a b c d e f g h i j k Bergolgio, S.J., Jorge Mario. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2013-03-13]. (ang.).
- ↑ Mario Giuseppe Bergoglio. geni.com. [dostęp 2021-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
- ↑ Regina María Sivori Gogna. geni.com. [dostęp 2021-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
- ↑ BIOGRAPHY OF THE HOLY FATHER FRANCIS. vatican.va. [dostęp 2021-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
- ↑ Santiago Dapelo: El éxtasis familiar por el „loco de la guerra”. La Nación, 2013-03-17. [dostęp 2021-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (hiszp.).
- ↑ Mark Rice-Oxley: Pope Francis: the humble pontiff with practical approach to poverty. The Guardian, 2013-03-13. [dostęp 2021-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
- ↑ Jeffrey Donovan: Francis Ventures Out of Vatican on First Day as Pope. Bloomberg, 2013-03-14. [dostęp 2021-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
- ↑ Barney Henderson: Pope Francis elected leader of Catholic Church: as it happened. telegraph.co.uk, 2013-03-14. [dostęp 2021-04-04]. (ang.).
- ↑ Luis Rosales, Daniel Olivera: Francis: A Pope for our Time: The Definitve Biography. Humanix Books, 2013, s. 5. ISBN 978-1-63006-002-2.
- ↑ Jorge is against regimes. It is because of fascism that our father emigrated. La Stampa, 2013-03-17. [dostęp 2021-04-04]. (ang.).
- ↑ Bergoglio, papa / La otra cara de un hombre público. Los Bergoglio, la familia más sorprendida. La Nación, 2013-03-14. [dostęp 2021-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (hiszp.).
- ↑ Helládio Holanda: People’s Pope. Clube de Autores (managed).
- ↑ La sobrina ‘artista’ del Papa presenta su obra en Madrid. elmundo.es, 2015-03-29. [dostęp 2021-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (hiszp.).
- ↑ 'Escribir con el pincel’, el documental sobre la obra pictórica de Cristina Bergoglio, la sobrina del Papa Francisco. antena3.com, 2019-06-27. [dostęp 2021-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (hiszp.).
- ↑ Thomas Reese: Does Pope Francis have a master’s degree in chemistry?. ncronline.org, 2015-06-03. [dostęp 2021-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
- ↑ New Pope, Francis, Known As Humble Man With A Focus On Social Outreach. newyork.cbslocal.com. [dostęp 2013-03-14]. (ang.).
- ↑ Jorge Bergoglio, un sacerdote jesuita de carrera. lanacion.com.ar. [dostęp 2013-03-14]. (hiszp.).
- ↑ Mario Adinolfi: Il conclave: storia, regole e protagonisti dell’elezione più misteriosa del mondo. Matelica: HALLEY Editrice, 2005, s. 109–110. ISBN 978-88-7589-071-1. (wł.).
- ↑ Kardynał Jorge Mario Bergoglio – skromny jezuita. Kosciol.pl, 14 kwi 2005. [dostęp 2013-03-19].
- ↑ Damian Wojciechowski SJ: Papież – jezuicka biografia. Tymczasowa Strona Towarzystwa Jezusowego W Polsce jezuici.pl, 16 mar 2013. [dostęp 2013-03-17].
- ↑ Centro de espiritualidad y cultura. Reseña Historica. [dostęp 2013-03-15]. (hiszp.).
- ↑ Papa Francisco, Datos personales. [w:] Oficjalna strona jezuickiej prowincji Argentyny-Urugwaju [on-line]. [dostęp 2013-02-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-18)]. (hiszp.).
- ↑ HABEMUS REWOLUCJĘ!. styl.pl, 9 maja 2013. [dostęp 2020-12-01]. (pol.).
- ↑ Benedykt XVI nie spodziewał się wyboru kard. Bergoglio na papieża. niedziela.pl. [dostęp 2023-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ a b Sebastian Adamkiewicz: Papież (z) końca świata. histmag.org, 2013-03-14. [dostęp 2013-03-14].
- ↑ Lucio Brunelli: I segreti del Conclave. Così vinse Ratzinger. la Repubblica, 23 października 2005. (wł.).
- ↑ a b c Brian Murphy , Michael Warren , Pope Francis: First pope from Americas austere Jesuit [online], Toronto Star, 13 marca 2013 [dostęp 2024-02-02] (ang.).
- ↑ a b CBS/AP, Jorge Bergoglio: Who is the new pope? [online], CBS News, 13 marca 2013 [dostęp 2024-02-02] [zarchiwizowane z adresu 2013-04-25] (ang.).
- ↑ Un Santo Bergoglio, hincha de San Lorenzo. [w:] foxsportsla.com [on-line]. [dostęp 2013-03-13]. (hiszp.).
- ↑ a b Biały dym nad Kaplicą Sykstyńską. Kardynałowie wybrali nowego papieża. wiadomosci.onet.pl, 13 marca 2021. [dostęp 2021-06-04]. (pol.).
- ↑ Habemus papam – Franciszek. info.wiara.pl, 2013-03-13. [dostęp 2013-03-14].
- ↑ Tomorrow, mass of inauguration of Bishop of Rome’s petrine ministry. news.va. [dostęp 2016-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-02)]. (ang.).
- ↑ Pierwszy raz od setek lat spotkali się dwaj papieże. W „rodzinnej” atmosferze. tvn24.pl, 23 marca 2013. [dostęp 2023-02-28].
- ↑ Kardynałowie wybrali Jorge Mario Bergoglia. Oto nowy papież Franciszek I. zeŚwiata.pl. [dostęp 2013-03-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-07)]. (pol.).
- ↑ Primo saluto del Santo Padre Francesco. vatican.va, 2013-03-14. [dostęp 2013-03-14].
- ↑ Papież wybrał imię na cześć Franciszka z Asyżu. polskieradio.pl, 2013-03-14. [dostęp 2013-03-14].
- ↑ New Pope Fracis visits St. Mary Major, collects suitcases and pays bill at hotel. news.va. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-17)].
- ↑ Watykan: gotowe są symbole pontyfikatu. Radio Watykańskie, 2013-03-18. [dostęp 2013-03-18].
- ↑ Znamy papieski herb i zawołanie. Co oznaczają?. deon.pl, 2013-03-18. [dostęp 2013-03-18].
- ↑ Adam Sosnowski , Pamiętnik konklawe 2013, s. 144–145, ISBN 978-83-7553-147-3 [dostęp 2017-01-11] .
- ↑ Inauguracja pontyfikatu papieża Franciszka [RELACJA NA ŻYWO] [online], Newsweek Polska, 19 marca 2013 [dostęp 2024-02-02] (pol.).
- ↑ Messa di inizio Pontificato. Radio Vaticana, 2013-03-19. [dostęp 2013-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-22)]. (wł.).
- ↑ Watykan: Papież Franciszek ma sekretarza. pl.radiovaticana.va. [dostęp 2013-03-21].
- ↑ Pastorały Jana Pawła II. Prowadziły papieża przez świat. Były mu podporą. dziennikzachodni.pl, 21 kwietnia 2014. [dostęp 2022-02-06].
- ↑ Lumen Fidei. vatican.va. [dostęp 2014-07-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-29)]. (pol.).
- ↑ Papieska encyklika w rekordowym tempie. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-18)].
- ↑ Benedykt XVI i Franciszek po raz pierwszy razem. deon.pl, 2013-07-05.
- ↑ Ghostwriter von Franziskus – Business And Science [online] [dostęp 2016-09-28] (niem.).
- ↑ Nagroda dla papieża za prowadzenie programu. deon.pl. [dostęp 2013-08-06].
- ↑ Adhortacja apostolska Evangelii Gaudium. deon.pl, 26 listopada 2013.
- ↑ Papież zrobi coś takiego pierwszy raz w historii. deon.pl. [dostęp 2014-04-26].
- ↑ Laudato si. vatican.va. [dostęp 2016-08-29]. (pol.).
- ↑ „Rozmawialiśmy bez półsłówek”. Papież i patriarcha podpisali wspólną deklarację. tvn24.pl. [dostęp 2016-02-12].
- ↑ Wspólna Deklaracja papieża Franciszka i patriarchy Moskwy i całej Rusi Cyryla. niedziela.pl. [dostęp 2016-02-13].
- ↑ Amoris Laetitia. vatican.va. [dostęp 2016-04-10]. (pol.).
- ↑ Franciszek: trochę dziwna jest ta dzisiejsza modlitwa Anioł Pański z papieżem osadzonym w bibliotece. deon.pl. [dostęp 2020-03-08].
- ↑ Franciszek: Ewangelia największą sprawiedliwością, jaką można dać ludzkości. niedziela.pl. [dostęp 2020-03-11].
- ↑ Dichiarazione del Direttore della Sala Stampa della Santa Sede, Matteo Bruni. press.vatican.va, 2020-03-22. [dostęp 2020-03-27]. (wł.).
- ↑ Momento straordinario di preghiera presieduto dal Santo Padre sul sagrato della Basilica di San Pietro. press.vatican.va, 2020-03-27. [dostęp 2020-03-27]. (wł.).
- ↑ Visita del Santo Padre Francesco ad Assisi in occasione della firma della Lettera Enciclica “Fratelli tutti” sulla fraternità e l’amicizia sociale, 03.10.2020. Vatican.va, 3 października 2020, 2020-10-03. [dostęp 2021-09-17].
- ↑ Papież zezwala kobietom na posługę akolity i lektora. stacja7.pl. [dostęp 2021-01-11].
- ↑ Lettera del Santo Padre Francesco ai Vescovi di tutto il mondo per presentare il Motu Proprio «Traditionis Custodes» sull’uso della Liturgia Romana anteriore alla Riforma del 1970, 16.07.2021. press.vatican.va, 16 lipca 2021. [dostęp 2021-07-26].
- ↑ Lettera Apostolica in forma di Motu «Proprio» del Sommo Pontefice Francesco «Traditionis Custodes» sull’uso della Liturgia Romana anteriore alla Riforma del 1970, 16.07.2021. press.vatican.va, 16 lipca 2021. [dostęp 2021-07-26].
- ↑ Nowe papieskie normy dla przedsoborowej liturgii. vaticannews.va, 16 lipca 2021. [dostęp 2021-07-26].
- ↑ Papież Franciszek odwiedził rosyjską ambasadę przy Watykanie. vaticannews.va, 25 lutego 2022. [dostęp 2022-02-28].
- ↑ Papież Franciszek osobiście udał się do ambasady Rosji. Pierwszy taki przypadek. rp.pl, 25 lutego 2022. [dostęp 2022-02-28].
- ↑ Philip Pullella , Crispian Balmer , Pope Francis says ‘rivers of blood’ flowing in Ukraine war, „Reuters”, 6 marca 2022 [dostęp 2022-04-21] (ang.).
- ↑ Pope sends cardinal to Ukraine to show solidarity with refugees [online], CNN, 14 marca 2022 [dostęp 2022-04-21] (ang.).
- ↑ Pope Francis blessed an ambulance that the Vatican sent to Ukraine [online], infobae, 26 marca 2022 [dostęp 2022-04-21] (ang.).
- ↑ Pope Francis dispatches 2 cardinals to Ukraine [online], POLITICO [dostęp 2022-04-21] (ang.).
- ↑ apież poświęcił Rosję i Ukrainę Niepokalanemu Sercu Maryi. niedziela.pl. [dostęp 2022-03-25].
- ↑ AKT POŚWIĘCENIA NIEPOKALANEMU SERCU NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY. press.vatican.va, 23 marca 2022. [dostęp 2022-03-25].
- ↑ Dzisiaj wchodzi w życie konstytucja apostolska o kurii rzymskiej. Co się zmieni?. misyjne.pl, 2022-06-05. [dostęp 2022-06-06].
- ↑ Papież ogłosił Konstytucję apostolską o Kurii Rzymskiej. vaticannews.va, 2022-06-05. [dostęp 2022-06-06].
- ↑ Polsat News , Franciszek podpisał rezygnację tuż po wyborze. Nie wie, kto ma ten dokument [online], polsatnews.pl [dostęp 2023-01-01] (pol.).
- ↑ Pierwsza taka msza w historii Kościoła: Papież pochował papieża. rmf24.pl. [dostęp 2023-01-05]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Dichiarazione del Direttore della Sala Stampa della Santa Sede, Matteo Bruni. press.vatican.va, 2020-12-31. [dostęp 2020-12-31]. (wł.).
- ↑ Papież nie odprawi nabożeństwa i Mszy na przełomie roku. gosc.pl, 2020-12-31. [dostęp 2021-01-01].
- ↑ Dichiarazione del Direttore della Sala Stampa della Santa Sede, Matteo Bruni. press.vatican.va, 2021-01-23. [dostęp 2021-01-24]. (wł.).
- ↑ Papież Franciszek w klinice Gemelli. Przeszedł zabieg chirurgiczny. wp.pl. 4 lipca 2021. [dostęp 2021-07-06].
- ↑ Papież z Kliniki Gemelli: każdy potrzebuje gestu, który łagodzi ból i podnosi w chorobie. niedziela.pl. [dostęp 2021-07-11].
- ↑ Franciszek opuścił klinikę Gemelli i wrócił do Watykanu. niedziela.pl. [dostęp 2021-07-14].
- ↑ Watykan: papież Franciszek na wózku inwalidzkim. Powodem problemy z kolanem. polsatnews.pl, 5 maja 2022. [dostęp 2023-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Papież, który potrzebuje wózka inwalidzkiego, ale bardziej – pełnego kalendarza. ekai.pl, 17 grudnia 2022. [dostęp 2023-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Papież Franciszek wyszedł ze szpitala. „Wciąż żyję”. rmf24.pl. [dostęp 2023-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Papieża Franciszka czeka laparotomia. Na czym polega ten zabieg?. kobieta.onet.pl, 7 czerwca 2023. [dostęp 2023-06-09].
- ↑ Franciszek po operacji, stan zdrowia papieża. Najnowszy komunikat Watykanu. tvn24.pl. [dostęp 2023-06-09].
- ↑ Papież Franciszek opuścił rzymską klinikę Gemelli. pap.pl. [dostęp 2023-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Choroba papieża Franciszka. Nie był w stanie odczytać tekstu rozważań. polsatnews.pl, 26 listopada 2023. [dostęp 2023-11-27].
- ↑ Papież Franciszek nie czuje się dobrze. Podczas audiencji zastąpił go ksiądz. rp.pl, 28 lutego 2024. [dostęp 2024-03-07].
- ↑ Problemy zdrowotne papieża. Na audiencji generalnej nie przeczytał katechezy. polsatnews.pl, 6 marca 2024. [dostęp 2024-03-07].
- ↑ Paulina Eliza Godlewska: Kłopoty papieża ze zdrowiem. Franciszek nie zdołał odczytać katechezy. wydarzenia.interia.pl, 13 marca 2024. [dostęp 2024-03-13].
- ↑ Analía Montórfano: Ancestros de S.S. Papa Francisco. APELLIDOS ITALIANOS. [dostęp 2021-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (hiszp.).
- ↑ Papież otrzymał paliusz i pierścień Rybaka. deon.pl. [dostęp 2013-03-19]. (pol.).
- ↑ Papież nie chce limuzyn. Jeździ średniolitrażowym autem. polskieradio.pl. [dostęp 2013-07-15]. (pol.).
- ↑ Franciszek nadal mieszka w hotelu. Nie chce przenosić się do Pałacu Apostolskiego. fronda.pl. [dostęp 2013-04-25]. (pol.).
- ↑ Dlaczego papież Franciszek nie śpiewa?. deon.pl.
- ↑ Pierwszy Anioł Pański Franciszka. „Bracia i siostry, dzień dobry”. rp.pl, 17 marca 2013.
- ↑ Papież życzył wiernym „dobrej niedzieli i smacznego obiadu”. wp.pl, 17 marca 2013.
- ↑ Papież Franciszek zrezygnował z limuzyny. Woli spacery. wprost.pl. [dostęp 2013-04-25]. (pol.).
- ↑ FK /Twitter/KAI, Papież znosi tytuły honorowe [online], Gość Niedzielny, 3 stycznia 2014 [dostęp 2024-02-02] .
- ↑ „Mówi papież” – Franciszek dzwoni sam. deon.pl. [dostęp 2013-04-12]. (pol.).
- ↑ Papież regularnie odwiedza „Mamusię”. Dlaczego akurat ten wizerunek Maryi?. aleteia.org, 27 stycznia 2018. [dostęp 2021-03-14].
- ↑ Papież Franciszek poprosił o nowy argentyński paszport i dowód osobisty. polskatimes.pl. [dostęp 2014-02-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)].
- ↑ Jaka historia kryje się za papieskimi czerwonymi butami?. pl.aleteia.org. [dostęp 2021-11-01].
- ↑ Media: papież Franciszek definitywnie rezygnuje z czerwonych butów. tokfm.pl. [dostęp 2013-04-25]. (pol.).
- ↑ Językowa rewolucja w Watykanie. gosc.pl.
- ↑ W lipcu nie będzie papieskich audiencji generalnych. interia.pl. [dostęp 2014-06-14].
- ↑ Ks. Lombardi: Papież nie jedzie na urlop. Myśli o reformie Kościoła. idziemy.pl. [dostęp 2013-08-03].
- ↑ a b Komunikat Sekretariatu Stanu Stolicy Apostolskiej z dnia 13 kwietnia 2013 r.. [dostęp 2013-07-08]. (wł.).
- ↑ Watykan: Komisja ds. banku watykańskiego.
- ↑ CHIROGRAFO DEL SANTO PADRE FRANCESCO PER L’ISTITUZIONE DI UNA PONTIFICIA COMMISSIONE REFERENTE SULL’ISTITUTO PER LE OPERE DI RELIGIONE. (wł.).
- ↑ Historyczna wizyta papieża u waldensów. „Przebaczcie nam”. tvn24.pl. [dostęp 2015-06-23]. (pol.).
- ↑ Gospodarka według Franciszka. Polityka. [dostęp 2016-12-11]. (pol.).
- ↑ Jakub Noch , Papież Franciszek: Marksizm jest złem, ale znam wielu dobrych marksistów [online], natemat.pl, 15 grudnia 2013 [dostęp 2020-07-08] .
- ↑ Kard. Turkson: gospodarka rynkowa tak, ale z człowiekiem w centrum. radiovaticana.
- ↑ Franciszek jasno o aborcji, eutanazji i in vitro. gosc.pl. [dostęp 2014-11-24]. (pol.).
- ↑ Papież Franciszek rozgrzesza z aborcji. Stoi po stronie „cywilizacji śmierci”?. Newsweek. [dostęp 2016-11-21]. (pol.).
- ↑ Co papież naprawdę powiedział o aborcji?. deon. [dostęp 2016-11-21]. (pol.).
- ↑ Papież Franciszek upoważnia wszystkich kapłanów do rozgrzeszenia aborcji. RMF24. [dostęp 2016-11-21]. (pol.).
- ↑ Papież upoważnia wszystkich kapłanów do rozgrzeszenia aborcji. Rzeczpospolita. [dostęp 2016-12-11]. (pol.).
- ↑ W rozgrzeszaniu z aborcji nie ma nadmiernej tolerancji. gosc.pl. [dostęp 2016-11-21]. (pol.).
- ↑ Papież o aborcji: zrozumiałbym rozpacz zgwałconej kobiety, ale niegodziwe jest niszczenie życia ludzkiego [online], deon.pl [dostęp 2020-05-05] (pol.).
- ↑ Papież Franciszek o tym, że aborcja jest jak wynajęcie płatnego zabójcy [online], deon.pl [dostęp 2020-05-05] (pol.).
- ↑ a b Marcin Przeciszewski , Papież Franciszek wobec osób LGBT+ [online], eKAI.pl, 10 sierpnia 2019 [dostęp 2020-05-05] (pol.).
- ↑ Papież: Chrześcijanie powinni przeprosić gejów [online] [dostęp 2016-06-29] .
- ↑ Papież o homoseksualizmie. „Inna orientacja to nie grzech” [online], dziennik.pl, 29 lipca 2013 [dostęp 2020-05-05] .
- ↑ Papież: homoseksualizm nie jest „przestępstwem”. pap.pl, 2023-01-25. [dostęp 2024-03-10].
- ↑ Deklaracja doktrynalna otwiera możliwość błogosławienia par „nieregularnych”. vaticannews.va, 2023-12-18. [dostęp 2024-01-03].
- ↑ Comunicato della Congregazione per la dottrina della fede. (wł.).
- ↑ Franciszek zaostrzył kary za pedofilię. deon.pl.
- ↑ Papież ustanowi komisję ds. pedofilii w Kościele. deon.pl, 5 grudnia 2013. [dostęp 2013-12-05].
- ↑ Ochrona nieletnich to priorytet Kościoła. deon.pl. [dostęp 2014-03-22].
- ↑ a b Cień w biografii nowego papieża. Oskarżenia z przeszłości. dziennik.pl, 14 marca 2013. [dostęp 2013-03-14].
- ↑ Argentine Cardinal Named in Kidnap Lawsuit. [w:] Los Angeles Times [on-line]. 17 kwietnia 2005.
- ↑ a b „Pope Francis Is Known For Simplicity And Humility”, npr.org. npr.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-16)].
- ↑ ZSz, Jorge Mario Bergoglio nowym papieżem [online], wydarzenia.interia.pl, 13 marca 2013 [dostęp 2024-02-02] (pol.).
- ↑ a b „Nie może być!” Prezydent Argentyny niezadowolona z wyboru papieża. Tok FM, 14 marca 2013. [dostęp 2013-03-14].
- ↑ Marek Magierowski: Oskarżony Jorge Bergoglio. dorzeczy.pl, 2013-03-17. [dostęp 2013-03-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-20)].
- ↑ Verbitsky y su militancia en Montoneros: „Participé en enfrentamientos armados y, por suerte, no murió nadie”. perfil.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-14)]., wywiad z H. Verbitsky, w: „Perfil”, 4 listopada 2007.
- ↑ Juan Ignacio Irigaray: El número uno de la Iglesia argentina, sospechoso de colaborar con la dictadura. Elmundo.es, 8 listopada 2010. [dostęp 2013-03-13]. (hiszp.).
- ↑ Maciej Stasiński: Krzyżem i mieczem. „Gazeta Wyborcza”, 30 lipca 2007. [dostęp 2013-03-13]. (pol.).
- ↑ Franz Jalics SI, Rekolekcje kontemplatywne, Wydawnictwo WAM, Kraków 2007, s. 128, ISBN 978-83-7318-989-8.
- ↑ Papież Franciszek: Ostateczny dowód, Jerzy Szygiel. socjalizmteraz.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-28)].
- ↑ Tomasz Surdel: Jak Franciszek zachowywał się w czasach krwawych rządów argentyńskiej junty. wyborcza.pl, 2013-03-14. [dostęp 2013-03-14].
- ↑ Interrogó al Papa y asegura que „no tuvo implicancias” en el secuestro de los sacerdotes. 26noticias.com.ar. [dostęp 2013-03-17].
- ↑ Watykan odrzuca zarzuty kierowane wobec papieża Franciszka ws. argentyńskiej junty. [w:] Onet.pl [on-line]. [dostęp 2013-03-15].
- ↑ Watykan: Franciszek nie współpracował z juntą. „Kampania przeciwko Bergogliowi jest znana...”. [w:] Polska The Times [on-line]. [dostęp 2013-03-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-19)].
- ↑ br. Damian Wojciechowski SJ: O co w tym wszystkim chodzi?. deon.pl, 2013-03-16, aktualizacja 17.03.2013. [dostęp 2013-03-18].
- ↑ Franz Jalics SJ: Ergänzende Erklärung von Pater Franz Jalics SJ. Towarzystwo Jezusowe, 2013-03-20. [dostęp 2013-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-12)]. (niem.).
- ↑ Ceremony of Consecration of Pan-Amazon Synod of Bishops to St. Francis of Assisi 4 October 2019 HD. Catholic Sat, 2019-10-04. [dostęp 2023-06-22].
- ↑ Hannah Brockhaus: Amazon Synod’s Controversial Carved Figures Thrown Into Tiber River. www.ncregister.com, 2019-10-21. [dostęp 2023-06-30]. (ang.).
- ↑ Papież Franciszek osobiście udał się do ambasady Rosji. Pierwszy taki przypadek. rp.pl, 2022-02-25. [dostęp 2023-09-02].
- ↑ Dlaczego papież Franciszek nie potępia Rosji?. oko.press, 2022-04-07. [dostęp 2023-09-02].
- ↑ Czego nie wolno prorokowi. Milczenie papieża w sprawie Rosji to dowód zapaści katolicyzmu. wiez.pl, 2022-04-02. [dostęp 2024-03-11].
- ↑ Papież Franciszek: pomyślmy o rosyjskich żołnierzach, biedakach. I o tak wielu ukraińskich. polsatnews.pl, 2022-03-19. [dostęp 2024-03-11].
- ↑ Papież Franciszek pisze o wojnie. „Wszyscy jesteśmy winni!”. rp.pl, 2022-04-04. [dostęp 2024-03-11].
- ↑ Franciszek mówił o „biednej dziewczynie”. „Rażąca sprzeczność między faktami a wypowiedziami papieża”. tvn24.pl, 2022-08-25. [dostęp 2024-03-11].
- ↑ Kontrowersyjna wypowiedź papieża. Mówił o „szczekaniu NATO pod drzwiami Rosji”. Fala komentarzy. polskieradio24.pl, 2022-03-05. [dostęp 2023-09-04].
- ↑ Beata Czuma: Papież tłumaczy swoje słowa o „szczekaniu NATO”. Wyjaśnia, kogo zacytował. www.fakt.pl, 2022-06-14. [dostęp 2023-09-05]. (pol.).
- ↑ Watykan potwierdza: Franciszek rozmawiał z patriarchą Cyrylem. vaticannews.va, 2022-03-16. [dostęp 2023-09-02].
- ↑ Franciszek może spotkać się z Cyrylem. Podano lokalizację i datę. radiozet.pl, 2023-08-02. [dostęp 2023-09-02].
- ↑ Franciszek zobaczy się z patriarchą Cyrylem? „Wizyta na lotnisku w Moskwie”. interia.pl, 2023-07-14. [dostęp 2023-09-02].
- ↑ Podróż papieża na Ukrainę pod znakiem zapytania. „Lekarz mi zabronił”. tvn24.pl, 2022-09-05. [dostęp 2023-09-02].
- ↑ Maskacjusz TV , O wypowiedziach Franciszka na temat Ukrainy – kard. Konrad Krajewski [online], www.youtube.com, 4 sierpnia 2023 [dostęp 2023-09-05] (pol.).
- ↑ Adam Szostkiewicz: Franciszek znów bulwersuje w sprawie Ukrainy. Chodzi o Polskę? I kto tu igra męczeństwem. polityka.pl, 2023-09-04. [dostęp 2023-09-24].
- ↑ Mariusz Kowalczyk: Watykanowi nie podoba się wysyłanie broni Ukrainie. „To może wywołać eskalację”. newsweek.pl, 2022-04-07. [dostęp 2023-09-24].
- ↑ „To przykład poparcia dla rosyjskiego imperializmu i nacjonalizmu”. Świat reaguje na słowa papieża Franciszka, Ukraina chce wyjaśnień. onet.pl, 2023-08-29. [dostęp 2023-09-02].
- ↑ Papież tłumaczy się z wypowiedzi o Rosji. „Nie miałem na myśli imperializmu”. polsatnews.pl, 4 września 2023. [dostęp 2023-09-05].
- ↑ Szokujące słowa papieża Franciszka. Jest komentarz Watykanu. wp.pl, 2024-03-10. [dostęp 2024-03-10].
- ↑ Szef MSZ Radosław Sikorski komentuje słowa papieża o Ukrainie. Wskazuje na Putina. rp.pl, 2024-03-10. [dostęp 2024-03-10].
- ↑ Papież sugeruje Ukrainie wywieszenie białej flagi. Jest reakcja Niemiec. businessinsider.com.pl, 2024-03-11. [dostęp 2024-03-11].
- ↑ Kijów reaguje na zaskakujące słowa papieża Franciszka. onet.pl, 2024-03-10. [dostęp 2024-03-10].
- ↑ NATO odpowiada na słowa papieża o Ukrainie: Potrzeba broni, a nie białych flag. rp.pl, 2024-03-11. [dostęp 2024-03-12].
- ↑ Você pesquisou por Autor: Jorge Mario Bergoglio. biblio1.com.br. [dostęp 2013-03-14]. (port.).
- ↑ Jose Maria Arancedo: Mente abierta, corazón creyente. americalatina.va. [dostęp 2013-03-14]. (hiszp.).
- ↑ Mente abierta corazon creyente. libreriadelinstituto.com. [dostęp 2013-03-14]. (hiszp.).
- ↑ Lumen Fidei. vatican.va. [dostęp 2015-06-18]. (pol.).
- ↑ Laudato si. vatican.va. [dostęp 2015-06-18]. (pol.).
- ↑ Fratelli Tutti, vatican.va., 3 ottobre 2020.
- ↑ Dilexit nos (24 października 2024). vatican.va. [dostęp 2024-10-24]. (pol.).
- ↑ 2013-11-18: 24 listopada pierwsza adhortacja apostolska Franciszka. 2013-11-18. [dostęp 2013-11-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-18)]. (pol.).
- ↑ Amoris laetitia.
- ↑ Gaudete et exsultate: o powołaniu do świętości w świecie współczesnym. vatican.va, 2018-04-09. [dostęp 2018-04-09]. (wł.).
- ↑ Christus vivit. vatican.va, 2019-03-25. [dostęp 2019-04-02]. (wł.).
- ↑ Querida Amazonia. vatican.va, 2020-02-12. [dostęp 2020-02-12]. (wł.).
- ↑ Laudate Deum, vatican.va., 4 ottobre 2023.
- ↑ C’est la Confiance, 15 ottobre 2023.
- ↑ Lettera Apostolica in forma di «Motu Proprio» sulla giurisdizione degli organi giudiziari dello Stato della Città del Vaticano in materia penale. (wł.).
- ↑ Franciszek: LETTERA APOSTOLICA IN FORMA DI “MOTU PROPRIO” DEL SOMMO PONTEFICE FRANCESCO PER LA PREVENZIONE ED IL CONTRASTO DEL RICICLAGGIO, DEL FINANZIAMENTO DEL TERRORISMO E DELLA PROLIFERAZIONE DI ARMI DI DISTRUZIONE DI MASSA. [w:] motu proprio [on-line]. vatican.va. (wł.).
- ↑ Franciszek: Lettera Apostolica in forma di «Motu Proprio» del Sommo Pontificie Francesco con quale è approvato il nuovo statuto dell’Autorità di Informazione Finanziaria (wł.).. [w:] motu proprio [on-line]. vatican.va. (wł.).
- ↑ Papież ustanowił Sekretariat ds. Gospodarczych. deon.pl. [dostęp 2014-02-24].
- ↑ Rozpoczęła się wielka reforma finansów Watykanu. Radio PiK. [dostęp 2014-02-24].
- ↑ Trasferimento della Sezione Ordinaria dell’Amministrazione del Patrimonio della Sede Apostolica alla Segreteria per l’Economia. vatican.va. [dostęp 2014-07-10]. (wł.).
- ↑ Statuti dei nuovi Organismi Economici. vatican.va. [dostęp 2015-03-25]. (wł.).
- ↑ Sulla Revisione dello Statuto del Fondo Pensioni Vaticano. [dostęp 2016-06-04]. (wł.).
- ↑ Istituzione della Segreteria per la Comunicazione. vatican.va. [dostęp 2016-06-04]. (wł.).
- ↑ a b Mitis et misericors Iesus. vatican.va. [dostęp 2016-06-04]. (wł.).
- ↑ De concordia inter Codices. vatican.va. [dostęp 2016-09-15]. (wł.).
- ↑ Statuto del Dicastero Per i Laici, La Famiglia e La Vita. vatican.va. [dostęp 2016-06-04]. (wł.).
- ↑ Come Una Madre Amorevole. vatican.va. [dostęp 2016-06-04]. (wł.).
- ↑ I beni temporali. vatican.va. [dostęp 2016-07-09]. (wł.).
- ↑ Con cui si istituisce il Dicastero per i Laici, la Famiglia e la Vita. vatican.va. [dostęp 2016-08-29]. (wł.).
- ↑ Dykasteria ds. integralnego rozwoju człowieka. vatican.va. [dostęp 2016-09-28]. (pol.).
- ↑ Sanctuarium in Ecclesia. vatican.va. [dostęp 2017-04-01]. (wł.).
- ↑ Maiorem hac dilectionem. vatican.va. [dostęp 2017-07-11]. (wł.).
- ↑ Magnum principium. vatican.va. [dostęp 2017-09-03]. (wł.).
- ↑ Summa familiae cure. vatican.va. [dostęp 2017-09-09]. (wł.).
- ↑ Imparare a congedarsi. vatican.va, 2018-02-12. [dostęp 2018-02-15]. (wł.).
- ↑ Legge sul Governo dello Stato della Città del Vaticano. vatican.va, 2018-11-25. [dostęp 2018-12-16]. (wł.).
- ↑ Ecclesia Dei. 2019-01-17. [dostęp 2019-01-19]. (wł.).
- ↑ Cappella Musicale Pontificia. 2019-01-17. [dostęp 2019-01-19]. (wł.).
- ↑ Communis vita. 2019-03-19. [dostęp 2019-03-26]. (wł.).
- ↑ Sulla protezione dei minori e delle persone vulnerabili. 2019-03-26. [dostęp 2019-03-29]. (wł.).
- ↑ Vos estis lux mundi. 2019-05-09. [dostęp 2019-05-09]. (wł.).
- ↑ Aperuit Illis. 2019-09-30. [dostęp 2019-09-30]. (wł.).
- ↑ Per il cambiamento della denominazione da Archivio Segreto Vaticano ad Archivio Apostolico Vaticano. [dostęp 2019-10-22]. (wł.).
- ↑ Riguardante l’ufficio del decano del Collegio Cardinalizo [online], vatican.va [dostęp 2019-12-21] (wł.).
- ↑ Sulla trasparenza, il controllo e la concorrenza nelle procedure di aggiudicazione dei contratti pubblicidella Santa Sede e dello Stato della Città del Vaticano [online], vatican.va [dostęp 2020-06-02] (wł.).
- ↑ Authenticum charismatis, 1 novembre 2020.
- ↑ Ab initio, 21 novembre 2020.
- ↑ Circa Alcune Competenze in Materia Economico-Finanziara, 26 dicembre 2020.
- ↑ Spiritus Domini, 11 gennaio 2021.
- ↑ Recante Modifiche in Materia di Giustizia, 8 febbraio 2021.
- ↑ LETTERA APOSTOLICA IN FORMA DI MOTU PROPRIO circa il contenimento della spesa per il personale della Santa Sede, del Governatorato dello Stato della Città del Vaticano e di altri Enti collegati, 23 marzo 2021.
- ↑ ecante Dispozisioni Sulla Transparenza Nella Gestione della Finanza Publicia, 26 aprile 2021.
- ↑ Recante Modifiche in Tema di Competenza degli Organi Giudizari dello Stato della Cittá del Vaticano, 30 aprile 2021.
- ↑ Antiquum Ministerium, 10 maggio 2021.
- ↑ Traditonis custodes, 16 luglio 2021.
- ↑ Con la Quale il Santo Padre Istitusce la Commisione Pontificia di Verifica e Applicazione del M. P. Mitis Iudex nelle Chiese d’Italia, novembre 17, 2021.
- ↑ Competentias quasdam decernere, 11 febbraio 2022.
- ↑ Lettera Apostolica in forma di «Motu Proprio» Fidem servare, con la quale viene modificata la struttura interna della Congregazione per la Dottrina della Fede (11 febbraio 2022) | Francesco [online], vatican.va [dostęp 2022-02-17] .
- ↑ Lettera Apostolica in forma di «Motu Proprio» Assegnare alcune competenze, con la quale vengono mutate alcune norme del Codice di Diritto Canonico e del Codice dei Canoni delle Chiese Orientali (11 febbraio 2022) | Francesco [online], vatican.va [dostęp 2022-02-17] .
- ↑ Lettera Apostolica in forma di „Motu Proprio” Recognitum Librum VI con la quale si modifica il can. 695 § 1, del Codice di Diritto Canonico [online], vatican.va [dostęp 2022-04-26] .
- ↑ Lettera Apostolica in forma di «Motu Proprio» del Sommo Pontefice Francesco “Ad charisma tuendum” [online], press.vatican.va [dostęp 2022-07-22] .
- ↑ Sulle persone giuridiche strumentalli della Curia Romana, vatican.va., 5 dicembre 2022.
- ↑ Il Dirito Narivo Circa Il Patrimonio della Sede Apostolica, 20 febbraio 2023.
- ↑ Vocare Peccatores, 20 marzio 2023.
- ↑ Vos Estis Lux Mundi, 25 marzo 2023.
- ↑ Con la quale vengono modificati i termini di ricorso del membro dimesso da un istituto di vita consacrata, 2 aprilis 2023.
- ↑ Lettera Apostolica in forma di “Motu Proprio” recante modifiche alla normativa penale e all’ordinamento giudiziario dello Stato della Città del Vaticano (12 aprile 2023) | Francesco [online], www.vatican.va [dostęp 2023-04-13] .
- ↑ Gia da tempo, 16 aprile 2023.
- ↑ Lettera Apostolica in forma di «Motu Proprio» con la quale vengono modificati i cann. 295-296 relativi alle Prelature personali (8 agosto 2023) [online], www.vatican.va [dostęp 2024-06-30] .
- ↑ Munus tribunalis, 28 febbraio 2024.
- ↑ Recante modifiche alla Legge sull’ordinamento giudiziario, alla Legge recante disposizioni per la dignità professionalee il trattamento economico dei magistrati ordinari del Tribunale e dell’Ufficio del Promotore di giustiziae al Regolamento Generale del Fondo Pensioni, 27 marzo 2024.
- ↑ Fide incensus, 18 maggio 2024.
- ↑ Fratello sole, 21 giugno 2024.
- ↑ La vera belleza, 4 ottobre 2024
- ↑ Bull of indiction of the Extraordinary Jubilee of Mercy – Misericordiae Vultus. vatican.va. [dostęp 2015-04-12]. (ang.).
- ↑ Spes non confudit, 9 maja 2024.
- ↑ Świadkowie radości (A Tutti I Cnsacrati), List apostolski Papieża Franciszka do zakonnic i zakonników na rozpoczęcie Roku Życia Konsekrowanego. vatican.va. [dostęp 2016-02-28]. (pol.).
- ↑ Litterae Apostolicae quibus sanctus Gregorius Narecensis Doctor Ecclesiae universalis renuntiatur. vatican.va. [dostęp 2016-02-28]. (łac.).
- ↑ Misericordia et misera. vatican.va. [dostęp 2017-01-23]. (pol.).
- ↑ Franciszek: Admirabile signum. w2.vatican.va, 2019-12-01. [dostęp 2019-12-02]. (pol.).
- ↑ Franciszek: Scripturae Sacrae Affectus. vatican.va, 2020-09-30. [dostęp 2020-09-30]. (wł.).
- ↑ Patris Corde, 8 dicembre 2020.
- ↑ Candor Lucis Aeternae, 25 marzo 2021.
- ↑ Par Laquelle Saint Irénéé de Lyon Est Proclamé Docteur De L’eglise avec le titre de "Doctor Unitatis”, 21 janvier 2022
- ↑ Lettera Apostolica „Desiderio desideravi” sulla formazione liturgica del popolo di Dio (29 giugno 2022) | Francesco [online], vatican.va [dostęp 2022-06-29] .
- ↑ Totum Amoris Est, 28 dicembre 2022.
- ↑ Lettre Apostolique „Primum quidem gratias agno Deo, le 8 decémbre 2023.
- ↑ Quibus Beatis Antonio Primaldo et Sociis Sanctorum honores decernuntur, 12 maggio 2013
- ↑ Quibus Laurae a Sancta Catharina Senensi Montoya y Upegui Sanctorum honores decernuntur, 22 maggio 2013
- ↑ De peracta Cannonizatione Aequipollenti Beati Piere Favre, 27 decembris 2013
- ↑ De peracta Canonizatione Aequipollenti Beata Mariae ab Incarnatione. vatican.va. [dostęp 2016-06-04]. (łac.).
- ↑ Quibus Beato Ioanni XXIII Sanctroum Honores Decernuntur, 27 aprilis 2014
- ↑ Quibus Beato Nicolao a Longobardis Sanctorum Honores Decernuntur, 30 novembre 2014
- ↑ Quibus Beatae Euphrasiae a Sacro Corde Sanctorum Honores Decernuntur, 30 novembre 2014
- ↑ Quibus Ioannae Aemiliae de Villeneuve Sanctorum Honores Decernuntur, 27 mai 2015
- ↑ Sul compimento e l’osservanza della nuova legge del processo matrimoniale. vatican.va. [dostęp 2016-06-04]. (wł.).
- ↑ Nuova redazione del n. 2267 del Catechismo della Chiesa Cattolica sulla pena di morte – Rescriptum “ex Audentia SS.mi”, 02.08.2018.
- ↑ RESCRIPTUM EX AUDIENTIA SS.MI: Rescritto del Santo Padre Francesco circa l’Istruzione sull’Amministrazione e gestione delle attività finanziarie e della liquidità della Santa Sede e delle Istituzioni collegate con la Santa Sede, 23.08.2022. press.vatican.va, 23 sierpnia 2022. [dostęp 2022-12-28].
- ↑ RESCRIPTUM EX AUDIENTIA SANCTISSIMI – Soppressione della Fondazione Populorum Progressio, vatican.va.
- ↑ RESCRIPTUM EX AUDIENTIA SS.MI, vatican.va., 30 settembre 2022.
- ↑ Statuto del Dicastero Per i Laici, La Famiglia E La Vita. vatican.va. [dostęp 2016-06-05]. (wł.).
- ↑ Statutes of the Dicastery for promoting Integral Human Development. vatican.va. [dostęp 2016-09-28]. (ang.).
- ↑ Statuto della Segreteria per la Comunicazione. vatican.va. [dostęp 2016-09-28]. (wł.).
- ↑ Statuto della Pontificia Accademia per la Vita. vatican.va. [dostęp 2016-11-05]. (wł.).
- ↑ Nuovo Statuto dell’Ufficio del Revisore Generale, 21 gennaio 2019.
- ↑ Legge Fondamentale dello Stato della Citta del Vaticano, 13 maggio 2019.
- ↑ Statuto della Fondazione Vaticana „Rete Mondiale di Preghiera del Papa”, 1°luglio 2024.
- ↑ Promulgazione della Legge N. CCCLI sull’ordinamento giudiziario dello Stato della Città del Vaticano (13 marzo 2020) | Francesco [online], vatican.va [dostęp 2021-04-15] .
- ↑ Chirografo del Santo Padre Francesco per l’istituzione di una Pontificia Commisione Referente sull’Istituto per le Opere di Religione, 24 giugno 2013.
- ↑ Chirografo del Santo Padre Francesco per l’istituzione di una Pontificia Commissione referente di studio e di indirizzo sull’organizzazione della struttura economico-amministrativa della Santa Sede, 18 luglio 2013.
- ↑ Chirografo con il quale viene istituito un Consiglio di Cardinali per aiutare il Santo Padre nel governo della Chiesa universale e per studiare un progetto di revisione della Costituzione Apostolica Pastor Bonus sulla Curia Romana, 28 septembre 2013.
- ↑ [Chirografo del Santo Padre Francesco per l’erezione della Fondazione „Gravissimum Educations”, 28 ottobre 2015.
- ↑ Chirografo del Santo Padre Francesco a S.E.Mons Vincenzo Paglia per la Nomina a Gran Cancelliere del Pontificio Istituto „Giovanni Paolo II” per studi su Matrimonio e Famiglia, e Presidente della Pontificia Accademia per la Vita, 15 agosto 2016.
- ↑ uirógrafo del Santo Padre por el cual erige el „Comité Panamericano de Juzeas y Jueces por los derechos sociales y la doctrina Franciscana (Copaju)| como Asociasón privada de fieles con Carácter Internacional y Crea Bajo Su Dependencia el „Instituto de Inevstigaciones Jurídicas Fray Bartolomé de las Casas, 4 de junio de 2019.
- ↑ Chirografo del Santo Padre, 8 agosto 2019.
- ↑ Chirografo del Santo Padre Francesco, 26 aprile 2021.
- ↑ Chirografo del Santo Padre Francesco per l’Istituzione della Fondazione per Sanita Cattolica, 29 settembre 2021.
- ↑ Chirografo del Santo Padre Francesco sull’Istituzione della „Fondazione Fratelli Tutti, 8 dicembre 2021.
- ↑ Chirografo del Santo Padrerelativo all’istituzione della Commissione Interdicasterialeper la revisione del Regolamento Generale della Curia Romana, 12 aprile 2022.
- ↑ Chirografo del Santo Padre relativo alla creazione dell’Istituzione collegata con la Sede Apostolica Domus Vaticanae, 5 maggio 2022, powołujące Dom Watykański.
- ↑ Chirografo del Santo Padre Francesco per il nuovo statuto dell’Istituto per le Opere di Religione, 30 gennaio 2023.
- ↑ Quirógrafo del Santo Padre por el cual erige el „Comité Panamericano de Juezas y Jueces por los Derechos Sociales y la Doctrina Franciscana (Copaju) como Asociación privada de fieles con carácter internacional y crea bajo su dependencia el „Instituto de Investigaciones Jurídicas fray Bartolomé de las Casas, 15 del agosto del año del Señor 2023.
- ↑ Chirografo del Santo Padre Francesco circa lo statuto e il regolamento del Capitolo della Basilica Papale di San Pietro in Vaticano, 29 giugno 2024.
- ↑ Chirografo del Santo Padre Francesco circa la delocalizzazione di parte dell' Archivio e Biblioteca Vaticani presso Il Pontificio Seminario maggiore, 29 ottobre 2024
- ↑ Chirografo delo Santo Padre circa l'istituzione del Pontificio Comitato per la Giornata Mondiale dei Bambini, 20 novembre 2024
- ↑ Lettera Iuvenescit Ecclesia ai Vescovi della Chiesa cattolica sulla relazione tra doni gerarchici e carismatici per la vita e la missione della Chiesa. vatican.va. [dostęp 2016-06-14]. (wł.).
- ↑ Lettera Placuit Deo, 22 febbraio 2018.
- ↑ Lettera “Economy of Francesco”, 1 maggio 2019.
- ↑ presidencia.gob.bo – Presidente Evo Morales distingue con el Cóndor de Los Andes al Papa Francisco. presidencia.gob.bo. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-09)]. (hiszp.). [dostęp 2015-07-14].
- ↑ Franciszek, „OrderUśmiechu.pl” [dostęp 2020-12-01] (pol.).
- ↑ Papież Franciszek zrobił wyjątek. Przyjął nagrodę Karola Wielkiego. [dostęp 2016-05-06].
- ↑ Francisco El Jesuita. telemundo.com. [dostęp 2016-07-24]. (hiszp.).
- ↑ Franciszek (2015) Francisco – El Padre Jorge. filmweb.pl. [dostęp 2016-07-25]. (hiszp.).
- ↑ Papież Franciszek „wystąpił” w filmie. interia.pl. [dostęp 2017-05-07]. (pol.).
<ref>
o nazwie „Decreto per il Sovrano Militare Ordine Ospedaliero di San Giovanni di Gerusalemme, di Rodi e di Malta (S.M.O.M.)”, zdefiniowany w <references>
, nie był użyty wcześniej w treści.Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Kazimierz Dopierała: Księga papieży. Zysk i S-ka, 2019. ISBN 978-83-8116-793-2.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Francis. vatican.va. [dostęp 2021-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
- Serwis Papieski. DEON.pl. [dostęp 2021-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (pol.).
- Pope Francis. IMDb. [dostęp 2021-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
- ISNI: 0000000109837331
- VIAF: 68559410
- LCCN: no99003356
- GND: 1032307897
- NDL: 001146415
- LIBRIS: 97mqx7lt1jb2sxf
- BnF: 166874861
- SUDOC: 085533661
- SBN: PUVV400054
- NLA: 50614605
- NKC: jx20130415003
- BNE: XX5290991
- NTA: 356194396
- BIBSYS: 13039201
- CiNii: DA18554705
- Open Library: OL7400875A
- PLWABN: 9810629899205606
- NUKAT: n2007153012
- J9U: 987007462583405171
- PTBNP: 1538789
- CANTIC: a11619351
- LNB: 000190569
- NSK: 000605682
- BNA: 000026096
- CONOR: 233149539
- ΕΒΕ: 242117, 310562
- BLBNB: 001017121
- KRNLK: KAC201305935
- LIH: LNB:CLt9;=Bi
- Argentyńscy jezuici
- Argentyńscy kardynałowie
- Argentyńczycy pochodzenia włoskiego
- Argentyńscy teolodzy katoliccy
- Franciszek (papież)
- Honorowi obywatele Wieliczki
- Kardynałowie z nominacji Jana Pawła II
- Laureaci Międzynarodowej Nagrody Karola Wielkiego
- Ludzie roku tygodnika Time
- Ludzie urodzeni w Buenos Aires
- Odznaczeni Orderem Najwyższym Chrystusa
- Odznaczeni Orderem Złotej Ostrogi
- Odznaczeni Orderem Piusa IX
- Odznaczeni Orderem Świętego Grzegorza Wielkiego
- Odznaczeni Orderem Świętego Sylwestra
- Odznaczeni Orderem Kondora Andów
- Odznaczeni Orderem Uśmiechu
- Papieże XXI wieku
- Urodzeni w 1936
- Watykańczycy