Franciszek Łukasiewicz (sędzia)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Franciszek Łukasiewicz
Herb
herb Łada
Rodzina

Łukasiewicze

Ojciec

Józef Łukasiewicz

Matka

Apolonia ze Świetlików

Rodzeństwo

Ignacy Łukasiewicz

Franciszek Łukasiewicz
Data i miejsce urodzenia

1817
Chorzelów

Data śmierci

po 1878

sędzia Sądu Powiatowego w Brzeżanach
Okres

od 1867
do 1877

poseł do austriackiej Rady Państwa
kadencja V
Okres

od 4 listopada 1873
do 2 grudnia 1873

Przynależność polityczna

Polskie Stronnictwo Demokratyczne

Następca

Teofil Pawłykiw

Franciszek Łukasiewicz, herbu Łada (ur. w 1817 w Chorzelowie, zm. po 1878) – polski prawnik, sędzia, polityk i poseł demokratyczny do austriackiej Rady Państwa.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył gimnazjum pijarskie w Rzeszowie[1] i wydział prawa na uniw. we Lwowie. Następnie pracował w administracji i sądownictwie galicyjskim. Praktykant konceptowy (1850–1851) potem koncypient w Magistracie miasta Lwowa (1852)[2]. Koncypient w Powiatowym Urzędzie Kamery w Brodach (1852)[3]. Inspektor od 1854 komisarz powiatowy w Obwodowym Urzędzie Kamery w Kołomyi (1853–1854) w Żółkwi (1855–1857)[4]. Adiunkt w Sądzie Powiatowym w Borszczowie (1858)[5], a potem w MedyniuNowym Siole (1859-1866)[6]. Sędzia Sądu Powiatowego w Brzeżanach (1867-1877)[7]. W 1878 przeszedł w stan spoczynku.

Związany z demokratami galicyjskimi. Członek Rady Powiatowej w Brzeżanach z grupy gmin wiejskich (1869–1870) a potem grupy gmin miejskich (1871-1874)[8]. Członek (1867–1870), a potem prezes (1871–1872) Wydziału Powiatowego w Brzeżanach[9]. Członek Okręgowej Rady Szkolnej w Brzeżanach (1872–1877)[10]. Członek oddziału brzeżańsko-podhajeckiego Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego we Lwowie (1874-1878)[11].

Poseł do austriackiej Rady Państwa V kadencji (4 listopada 1873 – 2 grudnia 1873) wybrany w kurii IV (gmin wiejskich) w okręgu wyborczym nr 21 (Brzeżany–Rohatyn–Podhajce), po wyborze zrezygnował z mandatu, który objął Teofil Pawłykiw[12].

Rodzina i życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny szlacheckiej, ormiańskiego pochodzenia. Był synem uczestnika powstania kościuszkowskiego i administratora dóbr Józefa Łukasiewicza i Apolonii z Świetlików, bratem Ignacego Łukasiewicza i Aleksandra oraz Marii i Emilii[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Włodzimierz Bonusiak, Życie i działalność Ignacego Łukasiewicza, Rzeszów 1986, s.11.
  2. Provinzial Handbuch der Königreich Galizien und Lodomerien für das Jahr 1850, s. 269; 1851, s. 303; 1852, s. 285;
  3. Provinzial Handbuch der Königreich Galizien und Lodomerien für das Jahr 1852, s. 198;
  4. Provinzial Handbuch der Königreich Galizien und Lodomerien für das Jahr 1853, s. 168; Handbuch des Lemberger Statthaltarei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1854, s. 174; 1855, s. 114; 1856, s. 126; 1857, s. 126;
  5. Handbuch des Lemberger Statthaltarei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1858, s. 51;
  6. Handbuch des Statthaltarei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1859, s. 54; 1860, s. 53; 1861, s. 46; 1862, s. 58; 1863, s. 58; 1864, s. 61; 1865, s. 61; 1866, s. 61;
  7. Galizisches Provinzial-Handbuch für das Jahr 1867, s. 229; 1868, s. 229; 1869, s. 136; Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1870, s. 147; 1871, s. 125; 1872, s. 131; 1873, s. 131; 1874, s. 138; 1875, s. 137; 1876, s. 137; 1877, s. 98;
  8. Galizisches Provinzial-Handbuch für das Jahr 1867, s. 235; 1868, s. 235; 1869, s. 235; Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1870, s. 242; 1871, s. 240; 1872, s. 240; 1873, s. 238; 1874, s. 262;
  9. Galizisches Provinzial-Handbuch für das Jahr 1867, s. 426; 1868, s. 426; 1869, s. 235; Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1870, s. 242; 1871, s. 240; 1872, s. 241;
  10. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1872, s. 79; 1873, s. 79; 1874, s. 80; 1875, s. 78; 1876, s. 79; 1877, s. 50;
  11. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1874, s. 466; 1875, s. 569; 1876, s. 578; 1877, s. 554; 1878, s. 551;
  12. Józef Buszko, Polacy w parlamencie wiedeńskim – 1848-1918, Warszawa 1996, s. 376.