Franciszek Berstling
| |
 major piechoty
| |
| Data i miejsce urodzenia |
13 czerwca 1893 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
25 kwietnia 1963 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
.jpg)
| |
| Odznaczenia | |
      
| |
Franciszek Antoni Berstling (ur. 13 czerwca 1893 w Muszynie, zm. 25 kwietnia 1963 w Londynie) – major piechoty Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 13 czerwca 1893 w Muszynie, w ówczesnym powiecie nowosądeckim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Jakuba i Eleonory z domu Zypeer[1]. Ukończył szkołę ludową w Wieliczce, a następnie kontynuował naukę w szkole wydziałowej w Krakowie i Podgórzu[2]. W 1912 wstąpił do seminarium nauczycielskiego w Rzeszowie[2]. 10 września tego roku został członkiem Związku Strzeleckiego[2]. We wrześniu 1913 przeniósł się do seminarium nauczycielskiego w Rudniku nad Sanem, gdzie pełnił obowiązki komendanta lokalnego Związku Strzeleckiego[2]. 10 sierpnia 1914 razem z kompanią rzeszowską Strzelców wstąpił do Legionów Polskich i został przydzielony do VI batalionu[3].
W ramach osadnictwa wojskowego otrzymał 27 morgów ziemi z budynkami i inwentarzem we wsi Fundum na Wołyniu[4].
Z dniem 5 października 1924 został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza[5]. W 1927 został przeniesiony do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr II w Lublinie[6][7]. 2 kwietnia 1929 prezydent RP nadał mu z dniem 1 stycznia 1929 stopień majora w korpusie oficerów piechoty i 21. lokatą[8]. Z dniem 15 lipca 1933 został przeniesiony do 9 Pułku Piechoty Legionów w Zamościu na stanowisko dowódcy batalionu[9], a w kwietniu 1934 do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr X w Przemyślu[10] na stanowisko kierownika Samodzielnego Referatu Informacyjnego. Służbę na tym stanowisku pełnił przez kolejnych pięć lat[11].
Zmarł 25 kwietnia 1963 w Londynie i został pochowany na cmentarzu North Sheen[12]. W tym samym grobie została pochowana Waleria ze Sroczyńskich Berstling (1908–1994)[12].
Był żonaty, miał córkę Krystynę (ur. 22 maja 1922)[4].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 5911 – 17 maja 1922[13][1]
- Krzyż Niepodległości – 9 stycznia 1932 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[14]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 1938 „za zasługi na polu pracy społecznej”[15]
- Krzyż Walecznych trzykrotnie[16][17]
- Srebrny Krzyż Zasługi – 29 października 1926 „za zasługi położone około zabezpieczenia granic Państwa”[18][19][16]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[16]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[16]
- Odznaka „Za wierną służbę”[20]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Kolekcja ↓, s. 1.
- ↑ a b c d Kolekcja ↓, s. 4.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 3, 4.
- ↑ a b Kolekcja ↓, s. 2.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 75 z 21 lipca 1925, s. 395.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 129, 191.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 34, 456.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 3 kwietnia 1929, s. 105.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 28 czerwca 1933, s. 131.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934, s. 154.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 528.
- ↑ a b The Polish Heritage Society UK Ltd. : Honours : Polish Graves in North, West & South London cemeteries and churches. The Polish Heritage Society UK Ltd.. [dostęp 2023-02-07].
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 4 stycznia 1923, s. 5.
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 12, poz. 16.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938, s. 9.
- ↑ a b c d Kolekcja ↓, s. 3.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 180.
- ↑ M.P. z 1926 r. nr 252, poz. 706.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 52 z 7 grudnia 1926, s. 426.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 1 foto.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Berstling Franciszek Antoni. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.72-6506 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-02-07].
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Członkowie Związku Strzeleckiego (1910–1914)
- Dowódcy batalionów 9 Pułku Piechoty Legionów
- Ludzie urodzeni w Muszynie
- Majorowie piechoty II Rzeczypospolitej
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Niepodległości
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (trzykrotnie)
- Odznaczeni Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Odznaczeni Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918–1921
- Odznaczeni Odznaką „Za wierną służbę”
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Oficerowie piechoty Korpusu Ochrony Pogranicza
- Oficerowie wywiadu i kontrwywiadu II Rzeczypospolitej
- Osadnicy wojskowi II Rzeczypospolitej
- Pochowani na cmentarzu North Sheen w Londynie
- Uczestnicy kampanii wrześniowej (strona polska)
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Uczestnicy wojny polsko-ukraińskiej (strona polska)
- Urodzeni w 1893
- Zmarli w 1963