Franciszek Dominiak (aktor)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Franciszek Dominiak
Ilustracja
Franciszek Dominiak (1938)
Data i miejsce urodzenia

28 sierpnia 1897
Łódź

Data i miejsce śmierci

23 października 1984
Warszawa

Zawód

aktor

Lata aktywności

1915–1967

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej

Franciszek Dominiak (ur. 28 sierpnia 1897 w Łodzi, zm. 23 października 1984 w Warszawie) – polski aktor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Grób Franciszka Dominiaka na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie

Syn Józefa[1]. Urodził się w 1897 w Łodzi. W tym mieście ukończył kursy dramatyczne i rozpoczął pracę na scenie Teatru Polskiego (1915–1917). Następnie występował w Poznaniu: w sezonie 1921/22 w Teatrze Narodowym, a w sezonie 1922/23 w Teatrze Polskim. W latach 1923–1925 grał w Teatrze Miejskim w Lublinie, w sezonie 1925/26 w Teatrze Nowym w Poznaniu, w latach 1926–1928 w Teatrze Miejskim w Bydgoszczy. W następnych latach związał się ze scenami warszawskimi i grał kolejno w Teatrze Polskim i Małym (1928–1932), Narodowym, Letnim, Polskim i Nowym (1932–1939). Na sezon 1939/40 miał pozostać w zespole Teatru Narodowego i Nowego[2]. W 1939 zagrał w filmie Przybyli do wsi żołnierze[3], którego produkcję przerwał wybuch wojny.

Podczas II wojny światowej początkowo występował w programach warszawskiego teatru jawnego Niebieski Motyl (1940–1941), następnie pracował jako kelner. Często błędnie posądzany o grę w niemieckim nazistowskim filmie propagandowym Heimkehr[4][5], w którym zagrał Bolesław Dominiak[6][7].

Po wojnie, w sezonie 1945/46 znalazł się w zespole Miejskich Teatrów Dramatycznych w Warszawie, jeszcze w tym samym sezonie przeszedł ponownie do zespołu Teatru Polskiego w Warszawie i wziął udział w drugiej powojennej inscenizacji tego teatru Majątek albo imię Józefa Korzeniowskiego. Ze sceną tą związany był aż do emerytury, na którą przeszedł z końcem sezonu 1966/67. W 1973 przyznano mu tytuł członka zasłużonego SPATiF-ZASP[2].

Był mężem Janiny z Leszczyńskich (1915–1991).

Zmarł w Warszawie, pochowany 29 października 1984 na cmentarzu Bródnowskim (kwatera 63B-5-22)[8].

Filmografia[9][edytuj | edytuj kod]

Franciszek Dominiak jako Bartosz Głowacki w filmie Kościuszko pod Racławicami (1938)

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b M.P. z 1953 r. nr 106, poz. 1422 „za zasługi w dziedzinie sztuki teatralnej - w związku z 40-leciem pracy Państwowego Teatru Polskiego w Warszawie”.
  2. a b Franciszek Dominiak, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2021-02-06].
  3. B. S.. „Przybyli do wsi żołnierze...”. „Światowid”. Nr 34, s. 20, 20 sierpnia 1939. 
  4. Adam Gaafar: HEIMKEHR. Film, który miał uzasadniać niemiecką agresję na Polskę. film.org.pl, 2017-04-12. [dostęp 2021-02-06].
  5. Ci Polacy grali dla Hitlera. Fakt, 2016-06-29. [dostęp 2021-02-06].
  6. To nie Franciszek Dominiak grał w Heimkehr. „Wieczór”. 153 (602), 1948-06-05. 
  7. Dominiak, Bolesław. Baza osób polskich - Polnische Personendatenbank. [dostęp 2021-02-06]. (niem.).
  8. Cmentarze Bródzieńskie [online], brodnowski.grobonet.com [dostęp 2023-12-29].
  9. Franciszek Dominiak w bazie filmpolski.pl
  10. M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]