Franciszek Szymkowiak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Franciszek Szymkowiak
Ilustracja
Franciszek Szymkowiak w mundurze przodownika
przodownik przodownik
Data i miejsce urodzenia

16 grudnia 1894
Góra

Data i miejsce śmierci

13 kwietnia 1940
Twer

Przebieg służby
Formacja

Policja Województwa Śląskiego

Główne wojny i bitwy

powstanie wielkopolskie,
wojna polsko-ukraińska,
wojna polsko-bolszewicka,
III powstanie śląskie

Odznaczenia
Medal Niepodległości Krzyż na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi I stopnia Krzyż Zasługi (II RP) Krzyż Zasługi za Dzielność (od 1992)
Odznaka pamiątkowa „Orlęta”

Franciszek Szymkowiak (ur. 16 grudnia 1894 we wsi Góra w Wielkopolsce, zm. 13 kwietnia 1940 w Kalininie na terenie ZSRR) – żołnierz, powstaniec wielkopolski i śląski, przodownik Policji Województwa Śląskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Franciszek urodził się jako syn Józefa i Agnieszki z domu Augustyniak. W latach 19141918 walczył w armii niemieckiej, a w 1918 brał udział w powstaniu wielkopolskim. W latach 19191920 uczestniczył w walkach polsko-ukraińskich i w wojnie polsko-bolszewickiej. W 1921 walczył po polskiej stronie w III powstaniu śląskim[1].

Od września 1922 pracował jako funkcjonariusz Policji Województwa Śląskiego, m.in. w komendzie miejskiej w Katowicach i w katowickiej komendzie powiatowej[1]. Od 1 czerwca 1923 jako starszy posterunkowy. W 1934 otrzymał Odznakę Pamiątkową Policji Województwa Śląskiego[2]. W 1939 brał udział w obronie Katowic, m.in. w walkach w rejonie dzisiejszej ul. Warszawskiej. Ewakuowany 3 września 1939 w kierunku wschodnim[1][3].

Aresztowany przez NKWD, osadzony w Ostaszkowie, zamordowany 13 kwietnia 1940 w Kalininie (obecnie Twer)[1]. Pochowany na Polskim Cmentarzu Wojennym w Miednoje.

Odznaczenia i upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

W 1928 otrzymał Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości 1918–1928. Otrzymał również Medal Niepodległości, Brązowy Krzyż Zasługi oraz Krzyż na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi pierwszej klasy. Posiadał także odznaki: Odznakę Pamiątkową „Powstańca Broni”, Odznakę Honorową „Orlęta” i Odznakę Pamiątkową Wojsk Wielkopolskich[4].

W 1991 został odznaczony pośmiertnie Medalem Za Udział w Wojnie Obronnej[4].

W 2007 awansowany pośmiertnie przez prezydenta RP do stopnia aspiranta, a w 2009 odznaczony Krzyżem Zasługi za Dzielność[4].

W listopadzie 2017 jego imieniem nazwano skwer w Katowicach, w dzielnicy Brynów (skwer w rejonie skrzyżowania ul. Alfonsa Zgrzebnioka i ul. Tadeusza Kościuszki)[5][4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]