Franciszek Teodor Ejsmond

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Franciszek Ejsmond
Ilustracja
Franciszek Ejsmond
Imię i nazwisko

Franciszek Teodor Ejsmond

Data i miejsce urodzenia

29 marca 1859
Gózd

Data i miejsce śmierci

13 sierpnia 1931
Zakopane

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

malarstwo

Faksymile
sygnatura z 1900 roku

Franciszek Teodor Ejsmond (ur. 29 marca 1859 w Goździe, zm. 13 sierpnia 1931 w Warszawie) – polski malarz.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 29 marca 1859 roku w Goździe koło Radomia[1], jako syn Aleksandra (1834-1891) i Karoliny z Grudzińskich (1841-1864). Imię otrzymał zapewne po pradziadku – Franciszku Lizanowiczu. Po śmierci matki rodzina przeprowadziła się do majątku Krogulcza Mokra, który zakupili bracia Piotr i Aleksander Ejsmondowie. Tam też spędził dzieciństwo.

Studia odbywał w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, a następnie (1879-1886) w Akademii w Monachium (w końcu października 1879 r. zgłosił się do Akademii Sztuk Pięknych - Naturklasse)[2]. Tam studiował u Gyuli Benczúra i Antonina Wagnera. Nawiązał przyjaźń z Julianem Fałatem i Józefem Brandtem. Cieszył się znacznym uznaniem i rozgłosem międzynarodowym. Do kraju powrócił w roku 1897. Był dyrektorem Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie. W latach 1913-1918 był prezesem Polskiego Towarzystwa Artystycznego.

Nawiązywał do malarstwa holenderskiego i monachijskiego, pozostawał na uboczu rozwoju nowoczesnego malarstwa. Malował idealizowane i sentymentalne sceny rodzajowe z życia patriarchalnie ujętych chłopskich rodzin z udziałem dzieci (Miłość macierzyńska, 1887). Jako zamiłowany myśliwy malował sceny z polowań, a także motywy wschodnie, portrety (Portret starca z brodą, 1881), martwe natury, pejzaże i obrazy religijne.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Miał bardzo liczne rodzeństwo – jego ojciec z 3 małżeństw pozostawił 15 dzieci. Ożenił się z Marią Wieniawską, córką znanego literata Juliana Wieniawskiego (o pseudonimie Jordan). Miał dwóch synów: Juliana, pisarza i Stanisława, malarza.

Spoczywa w rodzinnym grobowcu na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kw. 194–I–16/17)[3].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Akt chrztu nr 151/1859 w kościele parafialnym w Radomiu
  2. I. Królewska Akademia Sztuk Pięknych..., [w:] H. Stępień, M. Liczbińska, Artyści polscy w środowisku monachijskim w latach 1828-1914 (materiały źródłowe), wyd. II, Kraków: Agencja Wydawniczo-Reklamowa Chors, 1994, s. 13, ISBN 83-903086-1-4.
  3. Cmentarz Powązkowski w Warszawie. (red.). Krajowa Agencja Wydawnicza, 1984. ISBN 83-03-00758-0.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]