Franciszek Wielopolski (1658–1732)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Ten artykuł dotyczy wojewody krakowskiego. Zobacz też: Inne osoby o tym imieniu i nazwisku.
Franciszek Wielopolski
Ilustracja
Herb
Starykoń
Rodzina Wielopolscy herbu Starykoń
Data urodzenia 1658
Data i miejsce śmierci 8 kwietnia 1732
Kraków
Ojciec Jan Wielopolski
Matka Konstancja Krystyna Komorowska
Żona

Teresa Magdalena Tarło
Anna Lubomirska

Dzieci

Jan
Karol Wielopolski
Hieronim Wielopolski

Odznaczenia
Order Orła Białego

Franciszek Wielopolski (ur. w 1658 roku, zm. w 1732) – hrabia, założyciel Węgierskiej Górki, starosta generalny krakowski w latach 1688–1732, wielkorządca krakowski od 1708, wojewoda sieradzki od 20 lutego 1720, krakowski od 15 czerwca 1728, VIII ordynat Ordynacji Myszkowskich[1], starosta żarnowiecki w 1704 roku[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Jana Wielopolskiego i Konstancji Krystyny Komorowskiej, prawnuczki Zygmunta Myszkowskiego założyciela Ordynacji Myszkowskich[3]. Żonaty dwukrotnie. Pierwsza żona, Teresa Magdalena Tarło córka kanclerza wielkiego koronnego Karola Tarły, urodziła mu 2 synów: Karola i Jana. Druga żona, Anna Lubomirska (zm. 1736), córka hetmana wielkiego koronnego Hieronima Lubomirskiego z którą ożenił się w 1711, urodziła mu syna Hieronima.

W 1697 roku był elektorem Augusta II Mocnego z województwa krakowskiego[4], a także członkiem konfederacji sandomierskiej 1704 roku[5]. W 1708 roku król Stanisław Leszczyński wysłał go do Wiednia, by wybadał nastawienie dworu wiedeńskiego, względem jego panowania w Polsce. Był posłem województwa krakowskiego na sejm 1724 roku[6]. Poseł województwa krakowskiego na sejm 1730 roku[7].

Hrabia na Żywcu i Pieskowej Skale, właściciel zamku de Lankoruna Alias de Brzese, margrabia i VIII ordynat. Był także starostą bocheńskim, żarnowieckim (od 1704 r., z nadania królewskiego po Stefanie Bidzińskim), lanckrońskim (od 1704 r., po zakupie od Józefa Władysława Myszkowskiego, ostatniego ordynata pińczowskiego z rodu Myszkowskich, za kwotę 200 080 zł) i lipińskim.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Robert Zwierzyniecki, Ordynacja Myszkowskich czyli kto miał Chroberz Książ i Szaniec. Kraków 2017, s.46.
  2. ↑ w tym roku uzyskał dożywocie na starostwo żarnowieckie, Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 101.
  3. ↑ Robert Zwierzyniecki, Ordynacja Myszkowskich czyli kto miał Chroberz Książ i Szaniec. Kraków 2017, s.43.
  4. ↑ Suffragia województw i ziem koronnych i W.X. Litewskiego zgodnie na [...] Augusta II obranego króla polskiego [...] dnia 27 VI i przy poparciu wolnej elekcjej jego [...], s. 5.
  5. ↑ Actum In Castro Sandomiriensi Sabbatho Ante Festvm Sanctorum Viti et Modesti martyrum proximo, Anno Domini millesimo sptingentesimo quarto, [b.n.s.].
  6. ↑ Wiktor Bagniewski, Diariusz sejmu walnego sześcioniedzielnego warszawskiego anni 1724, rkps Ossolineum 291/III, k. 4.
  7. ↑ Teka Gabriela Junoszy Podoskiego, t. IV, Poznań 1856, s. 11.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Robert Zwierzyniecki: Ordynacja Myszkowskich czyli kto miał Chroberz, Książ i Szaniec. Kraków: Ridero, 2017, s. tak. ISBN 978-83-8104-906-1.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Franciszek_Wielopolski_(1658–1732)&oldid=56322022”