Franco Frattini
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
14 marca 1957 |
---|---|
Minister spraw zagranicznych Włoch | |
Okres |
od 14 listopada 2002 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik |
Silvio Berlusconi (p.o.) |
Następca | |
Minister spraw zagranicznych Włoch | |
Okres |
od 8 maja 2008 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Franco Frattini (ur. 14 marca 1957 w Rzymie) – włoski polityk, minister w kilku rządach, parlamentarzysta, komisarz UE ds. sprawiedliwości.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Rzymskim – La Sapienza. Pracował jako prokurator, adwokat i sędzia.
Jako polityk działał we Włoskiej Partii Socjalistycznej. W 1994 został jednym z założycieli Forza Italia, Silvia Berlusconiego. W pierwszym rządzie tego premiera w tym samym roku został sekretarzem generalnym Urzędu Rady Ministrów.
W latach 1995–1996 sprawował urząd ministra ds. służby publicznej i polityki regionalnej w gabinecie Lamberta Diniego, mimo iż jego ugrupowanie pozostawało w opozycji. W 1996 i 2001 z listy Forza Italia uzyskiwał mandat posła do Izby Deputowanych XIII i XIV kadencji. W latach 1996–1997 stał na czele parlamentarnej komisji ds. nadzoru nad służbami specjalnymi.
W 2001 Silvio Berlusconi powołał go na funkcję ministra administracji państwowej w swoim drugim rządzie, a już rok później powierzył mu urząd ministra spraw zagranicznych. W listopadzie 2004 otrzymał rekomendację na stanowisko unijnego komisarza do spraw sprawiedliwości w związku z rezygnacją ze strony Rocca Buttiglione. Został też wiceprzewodniczącym Komisji Europejskiej pod przewodnictwem José Manuela Barroso.
W przedterminowych wyborach w 2008 zdecydował się powrócić do polityki krajowej. Uzyskał mandat posła XVI kadencji z listy Ludu Wolności, a w czwartym rządzie Silvia Berlusconiego ponownie objął kierownictwo resortu spraw zagranicznych. W 2009 opowiedział się za koncepcją kierowania Unią Europejską przez sześć największych państw (Niemcy, Francję, Wielką Brytanię, a także Włochy, Hiszpanię i Polskę). Urząd ministra sprawował do 2011, kiedy to zastąpił go Giulio Terzi di Sant’Agata.
W 2012 dołączył do projektu politycznego premiera Mario Montiego[1] (nazwanego następnie Z Montim dla Włoch), rezygnując jednak z kandydowania do parlamentu w 2013.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Elezioni 2013, Franco Frattini: „Aderisco all'agenda Monti, resto fedele al Ppe” (wł.). huffingtonpost.it, 29 grudnia 2012. [dostęp 2013-01-13].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Franco Frattini na stronie Izby Deputowanych XVI kadencji (wł.). [dostęp 2013-01-13].
- Nota biograficzna na stronie rządu Republiki Włoskiej (wł.). [dostęp 2013-01-13].
- Politycy Włoskiej Partii Socjalistycznej
- Komisarze Unii Europejskiej
- Ministrowie spraw zagranicznych Republiki Włoskiej
- Odznaczeni Krzyżem Wielkim Orderu Infanta Henryka (Portugalia)
- Odznaczeni Orderem Stara Płanina
- Odznaczeni Orderem Vasco Núñeza de Balboa
- Odznaczeni Orderem Wielkiego Księcia Giedymina
- Odznaczeni Orderem Olimpijskim
- Odznaczeni Orderem Piusa IX
- Odznaczeni Orderem Zasługi Republiki Włoskiej
- Odznaczeni Świętym Konstantyńskim Orderem Wojskowym Świętego Jerzego
- Odznaczeni Xirka Ġieħ ir-Repubblika
- Politycy Forza Italia
- Politycy Ludu Wolności
- Włoscy parlamentarzyści (od 1946)
- Urodzeni w 1957
- Ludzie urodzeni w Rzymie