Frankolin obrożny

Frankolin obrożny
	Francolinus francolinus
	(Linnaeus, 1766)
	; samiec
	; samica
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	grzebiące
Rodzina	kurowate
Podrodzina	bażanty
Plemię	Gallini
Rodzaj	Francolinus
Gatunek	frankolin obrożny
Synonimy
	Tetrao Francolinus Linnaeus, 1766;
	Tetrao Francolinus Linnaeus, 1766;
Podgatunki
	F. f. francolinus (Linnaeus, 1766); F. f. arabistanicus Zarudny & Härms, 1913; F. f. bogdanovi Zarudny, 1906; F. f. henrici Bonaparte, 1856; F. f. asiae Bonaparte, 1856; F. f. melanonotus Hume, 1888;
	F. f. francolinus (Linnaeus, 1766); F. f. arabistanicus Zarudny & Härms, 1913; F. f. bogdanovi Zarudny, 1906; F. f. henrici Bonaparte, 1856; F. f. asiae Bonaparte, 1856; F. f. melanonotus Hume, 1888;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Frankolin obrożny^[4], frankolin^[5] (Francolinus francolinus) – gatunek ptaka z rodziny kurowatych (Phasianidae). Jest ptakiem lęgowym w Azji Zachodniej i Południowej, został sztucznie wprowadzony w Toskanii.

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Wyróżniono kilka podgatunków F. francolinus^[6]^[2]:

F. francolinus francolinus – Cypr i Anatolia na południe do Izraela i na wschód do Iranu i Turkmenistanu.
F. francolinus arabistanicus – środkowy i południowy Irak, południowo-zachodni Iran.
F. francolinus bogdanovi – południowy Iran, południowy Afganistan, południowo-zachodni Pakistan.
F. francolinus henrici – południowy Pakistan, zachodnie Indie.
F. francolinus asiae – zachodnie i środkowe Indie, Nepal, Bhutan.
F. francolinus melanonotus – wschodnie Indie, Bangladesz.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Ptak o długości ciała wynoszącej około 30 cm i rozpiętości skrzydeł około 50 cm. Osiąga masę ciała 0,4–0,55 kg^[5].

Status[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje frankolina obrożnego za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Trend liczebności populacji uznaje się za stabilny^[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Francolinus francolinus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b Black Francolin (Francolinus francolinus). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (ang.).
↑ ^a ^b Francolinus francolinus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Gallini Brehm,CL, 1831 (wersja 2020-07-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-27].
↑ ^a ^b Przemysław Busse (red.), Zygmunt Czarnecki, Andrzej Dyrcz, Maciej Gromadzki, Roman Hołyński, Alina Kowalska-Dyrcz, Jadwiga Machalska, Stanisław Manikowski, Bogumiła Olech: Ptaki. T. I. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 163, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0563-0.
↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Pheasants, partridges, francolins. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-27]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Paul Sterry, Andrew Cleve, Andy Clements, Peter Goodfellow: Ptaki Europy: przewodnik ilustrowany. Warszawa: Świat Książki, 2007. ISBN 978-83-247-0818-5.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).

[itis-1] Francolinus francolinus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[ibc-2] Black Francolin (Francolinus francolinus). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (ang.).

[iucn-3] Francolinus francolinus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[mk-4] Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Gallini Brehm,CL, 1831 (wersja 2020-07-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-27].

[mszptaki-5] Przemysław Busse (red.), Zygmunt Czarnecki, Andrzej Dyrcz, Maciej Gromadzki, Roman Hołyński, Alina Kowalska-Dyrcz, Jadwiga Machalska, Stanisław Manikowski, Bogumiła Olech: Ptaki. T. I. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 163, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0563-0.

[ioc-6] F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Pheasants, partridges, francolins. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-27]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]