Frankolin rudoskrzydły
| Scleroptila levaillantii[1] | |||
| (Valenciennes, 1825) | |||
_from_side,_b.jpg)
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
frankolin rudoskrzydły | ||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Podgatunki | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
 | |||
Frankolin rudoskrzydły[5] (Scleroptila levaillantii) − gatunek średniej wielkości afrykańskiego ptaka z rodziny kurowatych (Phasianidae). Osiadły.
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) wyróżnia trzy podgatunki S. levaillantii[6][2]:
- S. levaillantii kikuyuensis – wschodnia Demokratyczna Republika Konga do zachodnio-środkowej Kenii na południe do Angoli i Zambii.
- S. levaillantii crawshayi – północne Malawi.
- S. levaillantii levaillantii – Zimbabwe, wschodnia RPA.
Ważność podgatunku crawshayi bywa kwestionowana[2].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Wygląd zewnętrzny: Ptak o pokroju zbliżonym do kuropatwy. Od pokrewnych gatunków odróżnia się rdzawym paskiem ciągnącym się wzdłuż boku szyi oraz czarno-białym „krawatem”.
Rozmiary: długość ciała: ok. 33 cm.
Masa ciała samiec: 396–567 g, samica 354–454 g.
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Środowisko[edytuj | edytuj kod]
Wilgotne, wyżej położone tereny trawiaste, zarośla i skraje lasów.
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Tworzy wiele oddzielnych populacji na terenie środkowej i południowej Afryki.
Pożywienie[edytuj | edytuj kod]
W pokarmie dominują bulwy i cebulki, głównie gatunków z rodziny amarylkowatych i kosaćcowatych. Uzupełnieniem diety są bezkręgowce.
Rozród[edytuj | edytuj kod]
Gatunek najprawdopodobniej monogamiczny.
Gniazdo to płytkie zagłębienie w ziemi wysłane trawą, liśćmi i tym podobnym materiałem.
Okres lęgowy zależy od regionu, na południu zasięgu niemal przez cały rok.
Jaja: znosi 3–12 jaj.
Status, zagrożenie i ochrona[edytuj | edytuj kod]
Status według kryteriów Czerwonej księgi gatunków zagrożonych IUCN: gatunek najmniejszej troski (LC – least concern). Trend liczebności populacji uznaje się za stabilny[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Scleroptila levaillantii, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c Red-winged Francolin (Francolinus levaillantii). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-23)]. (ang.).
- ↑ Francolinus levaillantii, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2013-10-26] (ang.).
- ↑ a b Scleroptila levaillantii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Gallini Brehm,CL, 1831 (wersja 2020-07-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-27].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Pheasants, partridges, francolins. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-27]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- P. J. K. McGowan: Family Phasianidae (Pheasants and Partridges). W: Josep del Hoyo, Andrew Elliott, Jordi Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 2: New World Vultures to Guineafowl. Barcelona: Lynx Edicions, 1994, s. 493. ISBN 84-87334-15-6. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).