Franz Beck

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Franz Beck
Ilustracja
Franz Beck (1795)
Imię i nazwisko

Franz Ignaz Beck

Data i miejsce urodzenia

przed lub 20 lutego 1734 (data chrztu)
Mannheim

Pochodzenie

niemieckie

Data i miejsce śmierci

31 grudnia 1809
Bordeaux

Gatunki

muzyka poważna, muzyka klasycystyczna

Zawód

kompozytor

Powiązania

Szkoła mannheimska

Franz Ignaz Beck[1] (ochrzczony 20 lutego 1734 w Mannheimie, zm. 31 grudnia 1809 w Bordeaux[2]) – niemiecki kompozytor, przedstawiciel młodszej generacji szkoły mannheimskiej[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Uczył się muzyki u swojego ojca Johanna Aloysa Becka (zm. 1742), a następnie u Johanna Stamitza[1]. Przypuszczalnie uczęszczał do gimnazjum jezuickiego w Mannheimie[1]. Grał jako muzyk w mannheimskiej kapeli książęcej[2]. Około 1752 roku, w następstwie zakończonego śmiercią jego rywala pojedynku, musiał uciekać z ojczyzny[1]. Początkowo udał się do Wenecji, gdzie studiował u Baldassare Galuppiego i występował jako skrzypek, później zaś przeniósł się do Neapolu[2].

W 1760 roku wyjechał do Marsylii, gdzie występował jako pierwszy skrzypek w tamtejszej orkiestrze teatralnej[1]. W 1761 roku osiadł w Bordeaux, gdzie do czasu wybuchu rewolucji francuskiej był czołową postacią miejscowego życia artystycznego, działając jako dyrygent, organista i nauczyciel[2]. W 1764 roku został kierownikiem Grand Théâtre w Bordeaux, zaś w 1774 roku organistą kościoła Saint-Seurin[1]. Jego muzyka cieszyła się dużą popularnością i regularnie była grana w Paryżu[1].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Zasłynął przede wszystkim jako twórca symfonii[1][2], których skomponował w sumie 29[1]. Ponadto jest autorem m.in. 18 oper, 24 sonat na instrument klawiszowy, 2 okolicznościowych hymnów napisanych podczas rewolucji francuskiej[1] oraz Stabat Mater, oryginalnie napisanego w 1783 roku i w 1806 roku zadedykowanego Napoleonowi[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j Bertil van Boer: Historical Dictionary of Music of the Classical Period. Lanham: Scarecrow Press, 2012, s. 63. ISBN 978-0-8108-7183-0.
  2. a b c d e f g Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 220. ISBN 83-224-0113-2.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]