Franz Xaver Stöber

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Franz Xaver Stöber
Ilustracja
Portret Franza Xavera Stoebera pędzla Karla Vogla na podstawie pracy Friedricha von Amerlinga, 1839
Data i miejsce urodzenia

20 lutego 1795
Wiedeń

Data i miejsce śmierci

11 kwietnia 1858
Wiedeń

Narodowość

austriacka

Dziedzina sztuki

miniatura, miedzioryt

Portret niemieckiej śpiewaczki operowej Henrietty Sontag, 1827

Franz Xaver Stöber (ur. 20 lutego 1795 w Wiedniu, zm. 11 kwietnia 1858 tamże) – austriacki grafik posługujący się akwafortą i miedziorytem.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze lekcje dawał mu ojciec Joseph Stöber (1768–1852) – pierwszy miedzioryt Stöber miał wykonać w wieku lat 13[1][2]. W latach 1810–17 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu u Huberta Maurera (1738–1818)[3][4].

Wcześnie zaczął pracować wraz z ojcem[3]. W 1815 roku zwrócił na siebie uwagę ryciną Der Mythos alter Dichter in bildlichen Darstellungen i od 1816 roku pracował dla czasopisma „Wiener Zeitschrift für Kunst, Literatur, Theater und Mode“, dla którego sporządzał ryciny przedstawiające modne ubiory według prac Philippa von Stubenraucha (1784–1848)[3]. Ponadto tworzył ryciny na potrzeby ilustracji wydawnictw książkowych, m.in. historii Austrii Josepha von Hormayra[1].

W 1829 roku otrzymał jako pierwszy w Austrii przywilej produkcji stalorytów[3], które w tym samym roku wprowadził na rynek wiedeński[4]. Wynalazł technikę druku kolorowego z rycin na płytkach miedzianych i stalowych[4]. Członek wiedeńskiej Akademia Sztuk Pięknych od 1835 roku[4]. W 1842 roku został nadwornym miedziorytnikiem, a w 1844 roku profesorem Akademii Sztuk Pięknych[4]. W 1848 roku został dyrektorem zakładu dla emerytowanych artystów[3][4].

Stöber kolekcjonował puszki ozdobione wygrawerowanymi portretami artystów[1][2]. Kolekcja Stöbera obejmowała 571 najrzadszych puszek, które sprzedano na aukcji w 1862 roku[4][3][1].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Stöber wykonywał ryciny na bazie prac Johanna Endera (1793–1854), który był jego szwagrem[4], Matthäusa Lodera (1781–1828), Josefa Redla (1774–1836) i Karla Rußa (1779–1843)[3]. Uważany za głównego przedstawiciela grafiki wiedeńskiego Biedermeieru[3]. Do jego najważniejszych prac zalicza się[3]:

  • Darstellungen der treffendsten humoristischen Scennen aus den Fahrten des Junkers Don Quixote von Manche, 1820 – cykl 31 rycin na podstawie prac francuskiego malarza Charles'a-Antoine'a Coypela
  • Die Hauptgötter der Römer und Griechen, 1840

Stöber sporządził również ryciny do albumu o ówczesnych austriackich artystach na podstawie rysunków Josefa Danhausera (1805–1845)[1].

Ocenia się, że Stöber wykonał ponad 2500 rycin[1][2].

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

W 1877 roku imieniem Stöbera nazwano jedną z wiedeńskich ulic – Stöbergasse[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f W. K.: Stöber, Franz. W: Allgemeine Deutsche Biographie. T. 36. 1893, s. 274. [dostęp 2015-05-13]. (niem.).
  2. a b c Stöber, Franz. W: Biographisches Lexikon des Kaiserthums Oesterreich. T. 39. Verlag L. C. Zamarski, 1879, s. 75–85. [dostęp 2015-05-13]. (niem.).
  3. a b c d e f g h i Stöber, Franz Xav. (1795–1858), Kupferstecher. W: Österreichisches Biographisches Lexikon 1815-1950. T. 13. 2009, s. 282. [dostęp 2015-05-13]. (niem.).
  4. a b c d e f g h i Felix Czeike: Historisches Lexikon Wien. Wien: Kremayr & Scheriau / Orac, 2004, s. 352. [dostęp 2015-05-13].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]