Fray Bentos
33°07′29″S 58°18′01″W/-33,124722 -58,300278
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Departament | |
| Data założenia |
1853 |
| Prawa miejskie |
1859 |
| Wysokość |
23 m n.p.m. |
| Populacja (2013) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
+0562 |
| Kod pocztowy |
65000 |
Położenie na mapie Urugwaju  | |
| 33°07′29″S 58°18′01″W/-33,124722 -58,300278
| |
Fray Bentos – miasto w zachodnim Urugwaju, na lewym brzegu rzeki Urugwaj, powyżej ujścia rzeki Río Negro. Położone jest na wysokości 15 m n.p.m. Ośrodek administracyjny departamentu Río Negro.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Miasto zostało założone w 1853 jako port rzeczny, który mógł przyjmować większe statki niż już istniejący port w Gualeguaychú. W 1976 nad rzeką Urugwaj otwarto most Puente Libertador General San Martín łączący Fray Bentos z miastem Gualeguaychú w Argentynie.
Przemysł[edytuj | edytuj kod]
Fray Bentos swój rozwój zawdzięcza w największej mierze portowi rzecznemu. Poza tym rozwinął się również przemysł oparty na przetwórstwie rolno-spożywczym (przemysł mięsny, skórzany, wełniany). W 1861 roku Georg Christian Giebert, niemiecki inżynier postanowił wykorzystać opracowaną przez Justusa von Liebiga metodę produkcji ekstraktu mięsnego i zakłada w mieście fabrykę Fray Bentos Giebert & Co[1]. Jego nazwę w 1865 roku zmieniono na Liebig’s Extract of Meat Company Limited. Zakład produkował nie tylko ekstrakt mięsny, ale też solone mięso, corned beef, wołowe języki w puszkach i tłuszcz, a potem konserwy mięsne[1]. W 1924 roku zakład został kupiony przez Vestey i nosił nazwę Frigorífico Anglo Del Uruguay S.A.. Zakład został zamknięty w 1979 roku[2].
W 2005 podjęcie decyzji o budowie zakładu produkcji celulozy przez fińską firmę Botnia, co wywołało sprzeciwy Argentyńczyków. 30 kwietnia 2005 roku około 40 000 Argentyńczyków zablokowało graniczny most Puente Libertador General San Martín[3]. Sprawa ta wywołała kryzys dyplomatyczny między obu krajami. W 2010 roku są w Hadze orzekł, że Urugwaj naruszył traktat graniczny, ale nie nakazał likwidacji zakładu. Nakazano prowadzenie pomiarów i monitorowania stanu wody w rzece Urugwaj z udziałem władz argentyńskich[potrzebny przypis].
Ludność[edytuj | edytuj kod]
Według spisu z 2011 roku w mieście mieszkało 25 tys. mieszkańców[4].
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- Krajobraz kulturowo-przemysłowy Fray Bentos został wpisany w 2015 roku na listę światowego Dziedzictwa UNESCO[5][6]. Ochroną objęto nie tylko budynki dawnej Liebig Extract of Meat Company, zakładu produkującego konserwy mięsne, który w 1924 roku zmienił nazwę na Frigorífico Anglo Del Uruguay S.A.. Od 2005 roku w budynkach funkcjonuje Muzeum Rewolucji Przemysłowej. Cały obszar liczy 275 ha i znajdują się na nim doki, rezydencje, zakład wysyłkowy Anglo, który od 1924 roku produkował mrożone mięso na eksport oraz miejsca rekreacji[7][8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Rychlicka-Rybska J. Ekstrakt mięsny – historia pewnego wynalazku Smakovity Kurier 2014 nr 7 s. 3 [Dostęp 2019-03-04]
- ↑ Paisaje Industrial Fray Bentos Patrimonio Mundial Intendencia de Rio Negro -, www.rionegro.gub.uy [dostęp 2019-03-04].
- ↑ La historia del conflicto en Gualeguaychú - TN.com.ar, Todo Noticias, 16 czerwca 2010 [dostęp 2019-03-04] (hiszp.).
- ↑ Luis Rómboli, La fábrica del intendente, la diaria, 5 kwietnia 2012 [dostęp 2019-03-01] (hiszp.).
- ↑ UNESCO World Heritage Centre, Fray Bentos Industrial Landscape, UNESCO World Heritage Centre [dostęp 2019-03-04] (ang.).
- ↑ Paisaje cultural industrial de Fray Bentos, cultura.mec.gub.uy [dostęp 2019-03-04] [zarchiwizowane z adresu 2019-03-06].
- ↑ ElPais, El Anglo de Fray Bentos ya es Patrimonio de la Humanidad, Diario EL PAIS Uruguay [dostęp 2019-03-04] (hiszp.).
- ↑ Polski Komitet ds Unesco: Urugwaj, www.unesco.pl [dostęp 2019-03-04] (ang.).