Fred Bongusto

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fred Bongusto
Ilustracja
Fred Bongusto (1965)
Imię i nazwisko

Alfredo Antonio Carlo Buongusto

Data i miejsce urodzenia

6 kwietnia 1935
Campobasso

Data i miejsce śmierci

8 listopada 2019
Rzym

Gatunki

pop

Aktywność

od 1960

Wydawnictwo

Primary, Fonit, Ri-Fi, RCA Italiana, Clan Celentano, Warner Bros. Records, Dischi Ricordi, Joker, NAR International

Multimedia w Wikimedia Commons

Fred Bongusto właśc. Alfredo Antonio Carlo Buongusto (ur. 6 kwietnia 1935 w Campobasso, zm. 8 listopada 2019 w Rzymie[1]) – włoski piosenkarz i kompozytor, uważany za croonera na gruncie włoskiej muzyki pop.

Fred Bongusto jest jedną z najbardziej znaczących postaci w muzyce rozrywkowej lat 60. XX w.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Fred Bongusto uczęszczał do liceum klasycznego Mario Pagano. Po zdaniu matury wstąpił na wydział prawa uniwersytetu w Modenie. Postanowił jednak poświęcić się muzyce.

W 1960 roku rozpoczął karierę muzyczną zakładając grupę muzyczną I 4 Loris w składzie: Renato Silvestri, Loris Boresti, Luciano Bigoni, Nini Mezzet i on sam jako solista. W tym samym roku artysta nagrał singiel „Bella bellissima”/„Doce doce”.

Zespół I 4 Loris podpisał kontrakt nagraniowy z firmą Primary Gianbattisty Ansoldiego i zadebiutowali w 1961 singlem Madison Italiano/Notte d'amore; Notte d'amore była coverem Jealous Lover Charlesa Williamsa i została umieszczona w czołówce dźwiękowej filmu Garsoniera Billy Wildera, z włoskim tekstem Misselvii.

Fred Bongusto z zespołem (1963)

Pierwszym wielkim przebojem Freda Bongusto stała się piosenka „Una rotonda sul mare” z 1964 roku[2]; inne jego hity z tego okresu to: „Malaga”, „Tre settimane”, „Spaghetti a Detroit”, „Amore fermati”, „Frida”, „Balliamo”, „Lunedì” i „Prima c'eri tu”, którym wygrał w 1966 roku festiwal Un disco per l’estate.

W I połowie lat 60. XX w. Fred Bongusto wystąpił w kilku filmach (Obiettivo ragazze, Questi pazzi, pazzi italiani); do szeregu filmów skomponował też ścieżki dźwiękowe: Il tigre Dino Risiego, Malizia (kandydat do nagrody Oscara) i Peccato veniale Salvatore Samperiego, Venga a prendere il caffè da noi i La cicala Alberta Lattuady.

W 1967 roku ożenił się z subretką Gabriellą Palazzoli, znaną z występów w teatrze oraz z ról filmowych w latach 50. i 60.

Pod koniec lat 60. podczas pobytu w Brazylii Fred Bongusto zainteresował się muzyką tego kraju. Nawiązał współpracę z takimi artystami brazylijskimi jak: Vinicius de Moraes, Tom Jobim i João Gilberto. W latach 70. i 80. odbył liczne tournée po Brazylii i Argentynie.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Order Zasługi Republiki Włoskiej - klasa III: Komandor (Commendatore)

26 maja 2005 Prezydent Republiki Włoskiej Carlo Azeglio Ciampi uhonorował Freda Bongusto Orderem Zasługi Republiki Włoskiej w uznaniu jego wkładu w rozwój piosenki włoskiej[3].

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

LP[edytuj | edytuj kod]

  • 1963 – Fred Bongusto (Primary)
  • 1964 – Le canzoni di Fred Bongusto (Primary)
  • 1971 – Un'occasione per dirti che ti amo (Ri-Fi)
  • 1972 – Eccezionale Fred (Ri-Fi)
  • 1972 – Alfredo Antonio Carlo Bongusto (Ri-Fi)
  • 1972 – Alla mia maniera n° 2 (Ri-Fi)
  • 1974 – Malizia...un po' (Ri-Fi)
  • 1974 – Doppio whisky (Ri-Fi)
  • 1974 – Italian graffiti (Ri-Fi)
  • 1975 – Noi innamorati d'improvviso (Ri-Fi)
  • 1975 – Napoli alla mia maniera (Ri-Fi)
  • 1976 – Flash back (Warner Bros. Records)
  • 1976 – La mia estate con te (Warner Bros. Records)
  • 1977 –Il giorno e la notte (Warner Bros. Records)
  • 1978 – Professionista di notte (Warner Bros. Records)
  • 1979 – Lunedì (Warner Bros. Records)
  • 1979 – Fred Brasil (Warner Bros. Records)
  • 1980 – La cicala - Colonna sonora originale (Warner Bros. Records)
  • 1980 – Fred & Bongusto (Warner Bros. Records)
  • 1980 – Il meglio di Fred Bongusto (RCA Italiana - Serie Lineatre)
  • 1981 – Personale di Fred Bongusto (RCA Italiana - Serie Lineatre)
  • 1981 – Fortunatamente ancora l'amore (Dischi Ricordi)
  • 1982 – I grandi successi di Fred Bongusto (RCA Italiana - Serie Lineatre)
  • 1982 – Freddissimo (Dischi Ricordi)
  • 1983 – Belle bugie (Dischi Ricordi)
  • 1984 – Appuntamento con la luna (Dischi Ricordi)
  • 1985 – Dillo tu (Dischi Ricordi)
  • 1985 – 25 (Dischi Ricordi)
  • 1986 – Guancia a guancia (Dischi Ricordi)
  • 1987 – Cioccolata (Dischi Ricordi)
  • 1988 – Paradiso perduto (Fonit Cetra)
  • 1989 – Le donne più belle (Fonit Cetra)
  • 1991 – Una canzone per ballare (Five Record)

Single[edytuj | edytuj kod]

  • 1961 – Madison Italiano/Notte d'amore (Primary; z zespołem I 4 Loris)
  • 1962 – Bella bellissima/Doce doce (Primary)
  • 1962 – Chist'è ammore/My love is dead (Primary)
  • 1962 – Caterina/Frida (Primary)
  • 1962 – Madeleine Auf Wiedersehen/Buonanotte angelo mio (Primary)
  • 1963 – Amore fermati.../E... dopo (Primary)
  • 1963 – Malaga/Tu no capire (Primary)
  • 1963 – Chi ci sarà dopo di te/Vierno (Primary)
  • 1964 – Mare non cantare/Va bbuono (Primary)
  • 1964 – Carolaina/Mare non cantare (Primary)
  • 1964 – Una rotonda sul mare/Chi ci sarà dopo di te (Primary)
  • 1964 – Napoli c'est fini/Tu nun 'e chianghere (Primary)
  • 1964 – O cielo ce manna sti 'ccose/Tutti mi dicono (Primary)
  • 1965 – Aspetta domani/Non ti ho dato mai le rose (Fonit)
  • 1965 – Il mare quest'estate/Se t'innamorerai (Fonit)
  • 1965 – Se tu non fossi bella come sei/Annabella (Fonit)
  • 1965 – A man... a story/Se tu non fossi bella come sei (Fonit)
  • 1965 – Adios gringo/Il ragazzo dai capelli bianchi (Fonit)
  • 1966 – Quella cosa che.../Stupendamente giovane (Fonit)
  • 1966 – Prima c'eri tu/Tu non sbagli mai (Fonit)
  • 1966 – Io non so chi sei/Se t'innamorerai (Fonit)
  • 1967 – Gi/Cielo azzurro (Fonit)
  • 1967 – ...e mi consuma l’estate/Spaghetti, insalatina e una tazzina di caffè a Detroit (RCA Italiana)
  • 1967 – Se l'amore potesse ritornare/Ore d'amore (RCA Italiana)
  • 1968 – May be one, may be none/A te (RCA Italiana)
  • 1969 – Una striscia di mare/Ciao nemica (Clan Celentano)
  • 1970 – Tra cinque minuti/Angelo straniero (Clan Celentano)
  • 1970 – Il nostro amore segreto/Sul blu (Ri-Fi)
  • 1971 – Quando mi dici così/Viviane (Ri-Fi)
  • 1971 – Rosa/Moon (Ri-Fi)
  • 1971 – Gratta, gratta...amico mio/Sei tu sei tu (Ri-Fi)
  • 1971 – Questo nostro grande amore/O primmo treno (Ri-Fi)
  • 1972 – 4 colpi per Petrosino/La canzone di Frank Sinatra (Ri-Fi)
  • 1972 – La mia vita non ha domani/L'importanza di un disco (Ri-Fi)
  • 1973 – Tre settimane da raccontare/L'amore (Ri-Fi)
  • 1973 – White Christmas/Natale dura un giorno (Ri-Fi; z Iva Zanicchi)
  • 1974 – Perdonami amore/L'amore (Ri-Fi)
  • 1975 – Michela/Che bella idea (Ri-Fi)
  • 1975 – Come closer to me/Se cerchi un po' (Warner Bros. Records)
  • 1976 – La mia estate con te/Lui (Warner Bros. Records)
  • 1977 – Pietra su pietra/Balliamo (Warner Bros. Records)
  • 1978 – La foto/Una rotonda sul mare (Warner Bros. Records)
  • 1978 – Carissimo maestro di Padova/Bruttissima bellissima
  • 1979 – Lunedì/3 ore d'amore (Warner Bros. Records)
  • 1979 – Se il mondo avesse qualcosa di te/Nao chores mais (Warner Bros. Records)
  • 1980 – Dicembre/La cicala (Warner Bros. Records)
  • 1980 – Facciamo pace/La cicala (Warner Bros. Records)
  • 1981 – Dica 33/Poco (Dischi Ricordi)
  • 1982 – Comm'aggia fa/Stretti (Dischi Ricordi)
  • 1983 – Attento disc-jockey/Mon amour (Dischi Ricordi)
  • 1984 – Vivi la tua musica/Quello che ti porta a Rio (Dischi Ricordi)
  • 1986 – Cantare/Frida (Dischi Ricordi)

CD[edytuj | edytuj kod]

  • 1992: Io (Nar International/Dischi Ricordi, CDAPD 3292)
  • 1993: Una rotonda sul mare (Joker, 10043)
  • 1994: Facciamo finta di volerci bene... (Fonit Cetra, CDL 377)
  • 1995: Fred (Nemo, NR4212-2)
  • 1996: Due ragazzi così (Polygram, live; z Peppino di Capri)

Ścieżki dźwiękowe[4][edytuj | edytuj kod]

  • 1967 – Il tigre
  • 1968 – Uno dopo l'altro
  • 1969 – Un detective
  • 1970 – La pelle degli altri
  • 1970 – Il divorzio, reż. Romolo Guerrieri
  • 1970 – Contestazione generale
  • 1970 – Venga a prendere il caffè da noi
  • 1971 – Il furto è l'anima del commercio...?!
  • 1972 – L’amico del padrino
  • 1972 – All'onorevole piacciono le donne (Nonostante le apparenze... e purché la nazione non lo sappia)
  • 1972 – Bianco, rosso e...
  • 1973 – Malizia
  • 1974 – Peccato veniale
  • 1974 – Le farò da padre
  • 1975 – Sensualidad
  • 1975 – Conviene far bene l'amore
  • 1976 – Al piacere di rivederla
  • 1976 – Oh, Serafina!
  • 1980 – Fantozzi contro tutti
  • 1980 – La cicala
  • 1981 – Fracchia la belva umana
  • 1982 – Sesso e volentieri
  • 1985 – Fotografando Patrizia
  • 1986 – Superfantozzi
  • 1987 – Kamikazen ultima notte a Milano
  • 1991 – Malizia 2000
  • 2007 – Nel supremo interesse della nazione - A history of censorship

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ È morto Fred Bongusto, il cantante di 'Una rotonda sul mare' (wł.)
  2. ↑ Biografieonline.it: Fred Bongusto. biografieonline.it. [dostęp 2016-03-18]. (wł.).
  3. ↑ Presidenza della Repubblica: Buongusto Sig. Alfredo in arte Fred Buongusto. quirinale.it. [dostęp 2014-05-24]. (wł.).
  4. ↑ The Internet Movie Database: Fred Bongusto. [dostęp 2010-06-01]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Fred_Bongusto&oldid=71662804”