Fregaty rakietowe typu Alvand

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fregaty rakietowe typu Alvand
Ilustracja
Kraj budowy

 Wielka Brytania

Użytkownicy

 Iran

Wejście do służby

1971-1972

Zbudowane okręty

4

Okręty w służbie

3

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

1250 t (standardowa)
1540 t (pełna)

Długość

94,5 m

Szerokość

11,1 m

Zanurzenie

3,25 m

Napęd

2 turbiny gazowe i 2 wysokoprężne silniki spalinowe w układzie CODOG, 2 śruby

Prędkość

39 węzłów

Zasięg

5000 mil morskich przy prędkości 15 węzłów

Załoga

135

Uzbrojenie

stan początkowy:
1 armata kalibru 114 mm
1 podwójna armata automatyczna kalibru 35 mm
3 armaty automatyczne kalibru 20 mm
2 karabiny maszynowe kalibru 12,7 mm
5 wyrzutni przeciwokrętowych pocisków rakietowych Sea Killer
3 wyrzutnie przeciwlotniczych pocisków rakietowych Sea Cat
1 miotacz bomb głębinowych Limbo

Fregaty rakietowe typu Alvand (Saam) – typ czterech irańskich lekkich fregat rakietowych zbudowanych na początku lat 70. XX wieku w Wielkiej Brytanii. W aktywnej służbie pozostają trzy okręty tego typu.

Po rewolucji islamskiej w Iranie w 1979 roku nazwy wszystkich okrętów, nawiązujące do postaci z perskiego eposu Szahname, zostały zmienione na nazwy irańskich gór.

W 1988 roku jeden z okrętów ("Sahand") zatonął podczas konfrontacji z lotnictwem Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych w trakcie operacji "Praying Mantis".

Okręty[edytuj | edytuj kod]

  • 71 "Alvand" (wcześniej: DE-12 "Saam")
  • 72 "Alborz" (DE-14 "Zaal")
  • 73 "Sabalan" (DE-16 "Rostam")
  • 74 "Sahand" (DE-18 "Faramarz")

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]