Friedrich Ackermann

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Friedrich Ackermann
Ilustracja
Data urodzenia

25 grudnia 1866

Data śmierci

9 kwietnia 1931

Nadburmistrz Szczecina
Okres

od 1 kwietnia 1907
do 9 kwietnia 1931

Poprzednik

Hermann Haken

Następca

Jürgen Poeschel

Wały Chrobrego („Tarasy Hakenna”)
Brama Główna cmentarza Centralnego
Skwer Ackermanna w Szczecinie

Friedrich Ackermann (ur. 25 grudnia 1866 w Bądlach koło Górowa Iławeckiego w Prusach Wschodnich, zm. 9 kwietnia 1931 w Szczecinie[1]) – niemiecki samorządowiec, nadburmistrz Szczecina w latach 1907–1931

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Friedrich Ackermann urodził się w rodzinie urzędników państwowych[2]. Po lekcjach u prywatnych nauczycieli uczęszczał do wyższych klas gimnazjum w Hirschbergu (Śląsk), gdzie w 1885 zdał maturę. Studiował początkowo nauki przyrodnicze w Zurychu, następnie od 1886 – prawo w Monachium, Lipsku i Getyndze, uzyskując stopień doktora prawa. Po studiach odbył roczną służbę wojskową w piechocie, osiągając stopień porucznika rezerwy. Od 1890 był aplikantem sądowym, a od 1895 – asesorem sądowym w Prusach Zachodnich. W 1896 objął urząd rajcy miejskiego w Gdańsku. Pierwszą posadę burmistrza przez pierwsze trzy miesiące 1907 sprawował w mieście Rathenow[3].

Wkrótce potem został wybrany na nadburmistrza Szczecina. Funkcję tę sprawował od 1 kwietnia 1907 przez 24 lata – za panowania cesarza Wilhelma II (11 lat), w okresie I wojny światowej i Republiki Weimarskiej (13 lat). Jako burmistrz reprezentował swoje miasto w dworze pruskim od 1907 do 1918.

Kontynuował rozwój przestrzenny miasta, zapoczątkowany przez swojego poprzednika, nadburmistrza Hermanna Hakena (1828–1916). Przyczynił się do rozwoju portu handlowego; sfinalizował budowę reprezentacyjnej części miasta według wizji Hakena – „Tarasów Hakena” (dzisiaj – Wały Chrobrego). Otworzył nowy cmentarz, znany dzisiaj jako cmentarz Centralny, założył muzeum oraz bardzo popularne przed wojną kino Urania. Za jego rządów w granice miasta z powiatu Randow zostały włączone Pogodno, Świerczewo i północna część Niebuszewa. W zamian za kupno od rodziny Quistorpów fragmentu osiedla Łękno (lub Nowe Łękno), miasto wzbogaciło się także o Quistorp Park – współczesny Park Kasprowicza. Pochowany został na cmentarzu Centralnym w Szczecinie, jednak pomnik nagrobny nie przetrwał do naszych czasów.

Wyróżnienia i upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

  • Dowodem uznania dla Friedricha Ackermann w gronie nadburmistrzów miast niemieckich było wybranie go do kilkuosobowego Sejmiku Miast Niemieckich (Deutscher Städtetag), reprezentującego miasta Rzeszy wobec naczelnych władz (członkiem Sejmiku był m.in. nadburmistrz KoloniiKonrad Adenauer).
  • 18 kwietnia 1931 pośmiertnie otrzymał tytuł honorowego obywatela miasta Szczecina.
  • Południowy fragment Nowego Łękna (obecnie rejon ulicy Traugutta) nazwano Ackermannshöhe, co można przetłumaczyć jako wzgórze Ackermanna[4].
  • Został uhonorowany również w powojennym Szczecinieskwer Ackermanna znajduje się w pobliżu Bramy Portowej.
  • Friedrich Ackermann zajął trzecią pozycję w na liście „Szczecinianie Stulecia”, utworzonej na podstawie wyników plebiscytu Gazety Wyborczej (wyd. szczecińskie), Polskiego Radia Szczecin i TVP Szczecin, ogłoszonego na przełomie XX/XXI w., uzyskując 4102 głosy[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Biogram w niemieckiej wersji Wikipedii (dostęp 2023-09-27).
  2. Biogram w Encyklopedii Pomorza Zachodniego (dostęp 2023-09-27).
  3. Lista burmistrzów Rathenow (dostęp 2023-09-27).
  4. Ackermannshöhe (dostęp 2023-09-30).
  5. Edward Włodarczyk. Friedrich Ackermann. Szczecin ma Pogodno, bo miał Ackermanna. W: „Szczecinianie stulecia”. Wyd. Piątek trzynastego, 2000, s. 15–16. ISBN 83-87735-63-9.